Ramki, siatki, miarki i linie pomocnicze

Tak jak w programie Adobe InDesign, cały tekst i grafiki programu InCopy są wyświetlane w ramkach. W przypadku dołączonych dokumentów program InCopy kontroluje rozmieszczanie i projekt ramek przeznaczonych do publikacji. Struktura ramek dokumentu InDesign jest widoczna w widoku Układ, programu InCopy.

Modyfikowanie ramek

Zmiany ramek muszą być wprowadzane z dokumentu InDesign, chyba że są to ramki dal grafik w wierszu. Ramki grafik w wierszu mogą być przenoszone, skalowane lub pochylane, ale inne ramki nie podlegają takim zmianom. Dodatkowe informacje można znaleźć w dokumentacji obiegu pracy.

Tworzenie wątków tekstu

Długi tekst może przepływać z jednej ramki do innych ramek, połączonych w pewną sekwencję lub złączonych wątkiem. Tekst powątkowany rozpoczyna się w określonej kolumnie strony i może kontynuować w innych kolumnach i stronach publikacji. Użytkownik InDesign zawsze określa sekwencję elementów dla wątku InCopy.

Po dodaniu tekstu do wątku, wątek przelewa się przez określone ramki aż do wypełnienia przypisanych ramek.

Jeśli tekst nie mieści się na swojej przestrzeni ramki, to ukryta część wątku jest nazwana tekstem niemieszczącym się.

Zmiana jednostek miary i miarek

Program InCopy zawiera miarkę pionowej głębi dla dopasowania tekstu w widokach Korekta szpaltowa i Watek oraz miarki poziome i pionowe w widoku Układ, dla wykonywania pomiarów układów. Domyślnie, miarki rozpoczynają pomiar od lewego górnego rogu strony lub pary stron. Można to zmienić, przenosząc punkt zerowy miarki.

Podczas pracy można korzystać z kilku standardowych jednostek miary, których ustawienia można zmienić w dowolnym momencie. Istnieje również możliwość tymczasowej zmiany jednostek poprzez wpisanie żądanej wartości. Zmiana jednostek miary nie powoduje przesunięcia linii pomocniczych, siatek ani obiektów, kiedy więc zmieni się podziałka, mogą one nie pasować do obiektów wyrównanych do poprzedniej podziałki.

Dla miarki poziomej i pionowej można ustawić różne systemy miary. Na przykład wiele gazet mierzy układy poziome w pica, a pionowe wątki tekstu w calach. System wybrany dla miarki poziomej decyduje o tabulatorach, marginesach, wcięciach i innych wymiarach. Każda para stron widzących ma swoją własną miarkę pionową; jednak wszystkie miarki pionowe używają tych samych ustawień, określanych w oknie dialogowym Jednostki i skoki, w oknie dialogowym Preferencje.

Domyślną jednostką miary na miarkach jest pica (1 pica jest równa 12 punktom). Można jednak wybrać własne jednostki na miarce i regulować położenie głównych znaków podziałki. Na przykład, jeśli zmienisz jednostkę miarki pionowej na 12 punktów, to główne znaki podziałki będą się pojawiały co 12 punktów (jeżeli takie wyświetlanie jest możliwe przy danym powiększeniu). Opisy znaków podziałki obejmują dostosowane znaki główne, zatem w tym samym przykładzie miarka wskazująca 3 oznacza trzecią wielokrotność skoku 12-punktowego, czyli 36 punktów.

Określanie jednostek miary

Własne jednostki miary mogą być określane dla wyświetlanych miarek i dla paneli i okien dialogowych. Ustawienia te mogą być zmieniane w dowolnym czasie, przysłaniając bieżące jednostki miary w trakcie wpisywania.

Przesłanianie domyślnych jednostek miary

Użytkownik może wprowadzić wybraną jednostkę miary w miejsce jednostki domyślnej.

Japońskie jednostki miary

Q i Ha to jednostki używane w japońskim ręcznym lub automatycznym układaczu zdjęć do wyświetlania rozmiaru czcionki, światła i rozmiaru interlinii. Każda jednostka jest równa 0,25 mm. Q jest jednostką do wyrażania wyłącznie rozmiaru czcionki. Jednostki Ha można użyć do wyrażania kierunku i długości interlinii, odstępów między obiektami i podobnych elementów.

Możesz również użyć punktów (zwanych punktami amerykańskimi) do wskazania rozmiaru czcionki na komputerach lub punktów Adobe PostScript® do wskazania interlinii lub odstępów. Jeden punkt amerykański ma 0,35146 mm. 1 cal zawiera 72,27 punktu amerykańskiego i 72 punkty PostScript.

Zmiana punktu zerowego

Punkt zerowy to położenie, w którym przecinają się zera na miarce poziomej i pionowej. Domyślnie punkt zerowy znajduje się w górnym lewym rogu pierwszej strony każdej pary stron widzących. Oznacza to, że domyślne położenie punktu zerowego jest zawsze w takiej samej odległości względnej dla pary stron, ale może być różne w odniesieniu do stołu montażowego.

Współrzędne X i Y w panelu Sterowanie, panelu Informacje i panelu Przekształć wyświetlane są w odniesieniu do punktu zerowego. Punkt zerowy można przesuwać w celu pomiaru odległości, tworzenia nowego punktu odniesienia dla pomiarów lub w celu podziału zbyt dużych stron. Domyślnie każda para stron widzących ma jeden punkt zerowy w górnym lewym rogu pierwszej strony, ale można go umieścić także na grzbiecie oprawy lub wprowadzić dla każdej ze stron danej pary jej własny punkt zerowy.

Dopasowanie punktu zerowego

Gdy przesuwa się punkt zerowy, przyjmuje on to samo położenie względne na wszystkich parach stron widzących. Na przykład, jeżeli przesunie się punkt zerowy w górny lewy róg drugiej strony jednej pary stron, to będzie się on pojawiał w tym miejscu na drugiej stronie wszystkich innych par w dokumencie.

Zmiana domyślnego punktu zerowego

Za pomocą parametru Początek w oknie dialogowym Preferencje można ustawiać domyślny punkt zerowy miarek oraz zakres miarki poziomej. Zakres określa, czy miarka rozciąga się na stronę, obie strony widzące, czy wiele stron widzących poczynając od grzbietu.

Jeżeli ustawi się punkt początkowy na grzbiet oprawy każdej pary stron widzących, punkt ten zostaje w tym miejscu zablokowany. Nie będzie można zmienić położenia punktu początkowego, przeciągając go z przecięcia miarek, dopóki nie wybierze się innej opcji.

Korzystanie z siatek

W widoku Układ można wyświetlać (lub ukrywać) ramkę siatek i linii pomocniczych dla pokazania położenia i wyrównania obiektów. W większości systemów pracy projektant pracujący w programie InDesign określa siatki i linie pomocnicze dla danej publikacji. Użytkownicy programu InCopy mogą zobaczyć takie pomoce układu po dołączeniu wątku InCopy do dokumentu InDesign.

Siatki mogą być tworzone w programie InCopy. Jednak, ponieważ siatki InDesign przysłaniają ustawienia InCopy po dołączeniu plików, funkcja ta jest przeznaczona raczej dla dokumentów autonomicznych, publikowanych bezpośrednio z programu InCopy.

Siatki i linie pomocnicze nie są widoczne na wydrukowanym lub eksportowanych materiale wyjściowym. Na każdej stronie istnieje jeden zestaw miarek i siatek, ale linia pomocnicza może istnieć na wszystkich stronach rozkładówki albo tylko na pojedynczej stronie.

Konfiguracja siatki linii bazowych

Za pomocą preferencji siatki można skonfigurować siatkę linii bazowych dla całego dokumentu.

Konfiguracja siatki dokumentu

Wyświetlanie lub ukrywanie siatek

• Aby wyświetlić lub ukryć siatkę linii bazowych, wybierz polecenie Widok > Siatki i linie pomocnicze > Pokaż/Ukryj siatkę linii bazowych.

• Aby wyświetlić lub ukryć siatkę dokumentu, wybierz polecenie Widok > Siatki i linie pomocnicze > Pokaż/Ukryj siatkę dokumentu.

• Aby wyświetlić lub ukryć siatkę układu, wybierz polecenie Widok > Siatki i linie pomocnicze > Pokaż/Ukryj siatkę układu.

• Aby wyświetlić lub ukryć siatki ramek, wybierz polecenie Widok > Siatki i linie pomocnicze > Pokaż/Ukryj siatkę ramki.

Wyświetlanie linii pomocniczych miarki

Linie pomocnicze miarki różnią się od siatek tym, że można je dowolnie rozmieszczać na stronie lub stole montażowym. Użytkownicy programu InDesign mogą tworzyć dwa rodzaje linii pomocniczych: linie pomocnicze strony — pojawiają się one tylko na tej stronie, na której zostały utworzone; oraz linie pomocnicze stron widzących, które obejmują wszystkie strony i obszar roboczy na wielostronicowej rozkładówce. Linie pomocnicze miarki mogą być wyświetlane, jeśli istnieją w dokumencie InDesign lub pliku przydziału, ale nie można ich tworzyć w programie InCopy.

Wyświetlanie i ukrywanie linii pomocniczych miarki

Wyświetlanie linii pomocniczych miarki za obiektami

Domyślnie, linie miarki wyświetlane są ponad wszystkimi innymi liniami i obiektami. Jednak niektóre linie miarki mogą zasłaniać widok takich obiektów, jak np. linie z małą szerokością obrysu.

Zmiana opcji Linie pomocnicze na spodzie pozwala wyświetlać linie pomocnicze miarki z przodu lub z tyłu wszystkich innych obiektów. Jednakże niezależnie od ustawienia opcji Linie pomocnicze na spodzie, obiekty i linie miarki zawsze są wyświetlane na wierzchu linii marginesów i łamów.

Dostosowywanie stołu montażowego i linii pomocniczych

Korzystanie z warstw

Warstwy można traktować, jak przezroczyste arkusze ułożone jeden na drugim. Jeżeli na warstwie nie ma obiektów, widać przez nią obiekty na warstwach leżących poniżej.

Warstwy mogą być tworzone tylko przez użytkowników programu InDesign. Użytkownicy programu InCopy mogą pokazywać lub ukrywać warstwy, pokazywać lub ukrywać obiekty na warstwach oraz zmieniać ustawienia warstw. Jeśli użytkownik programu InDesign utworzył kilka warstw w dokumencie, możesz je ukryć w programie InCopy, co pozwoli ci na edycję określonych obszarów lub rodzajów zawartości dokumentu bez wprowadzania zmian do obszarów innego typu. Na przykład, jeśli dokument jest drukowany wolno z powodu wielu dużych grafik, możesz ukryć wszystkie warstwy inne niż tekstowe i szybko wydrukować warstwę tekstową dla przeprowadzenia szybkiej korekty.

Dodatkowe uwagi dotyczące warstw:

• Obiekty na stronach wzorcowych znajdują się na spodzie każdej warstwy. Obiekty wzorcowe mogą pojawiać się nad obiektami dokumentu, jeżeli umieszczono je na wyższej warstwie na stronie wzorcowej.

• Warstwy dotyczą wszystkich stron dokumentu, łącznie z wzorcami. Na przykład, jeżeli ukryje się warstwę 1 edytując pierwszą stronę dokumentu, warstwa ta pozostanie ukryta na wszystkich stronach, dopóki ponownie się jej nie wyświetli.

Wyświetlanie i ukrywanie warstw