Edycja tekstu

Jeżeli tekstu w ramce nie można zaznaczyć, taka ramka tekstowa może się znajdować na zablokowanej warstwie lub na stronie wzorcowej. Spróbuj odblokować warstwę lub przejść na stronę wzorcową. Pod ramką tekstową może również znajdować się kolejna ramka tekstowa lub obiekt przeźroczysty. Zobacz Zaznaczanie tekstu w ramce zasłoniętej.

Zmiany wprowadzane przez potrójne kliknięcia

Zaznaczanie tekstu w ramce zasłoniętej

Wklejanie tekstu

Tekst może być wklejany z innej aplikacji lub z Adobe InCopy.

Jeśli kursor nie jest umieszczony w ramce tekstowej w trakcie wklejania tekstu do programu InDesign, to program utworzy nową ramkę tekstową. Jeśli punkt wstawienia jest umieszczony w ramce tekstowej, to tekst zostanie wklejony do tej ramki. Jeśli w trakcie wklejania istnieje jakiś zaznaczony tekst, to wklejany tekst zastąpi tekst zaznaczony.

W przypadku użycia opcji Edycja > Wklej bez formatowania siatki do wklejania tekstu do siatki ramki dla skopiowanego tekstu zostanie zachowana czcionka, rozmiar czcionki i odstępy między znakami. Możesz zaznaczyć tekst i wybrać opcję Edycja > Nadaj format siatki, aby sformatować skopiowany tekst zgodnie z atrybutami znaków siatki ramki.

Wklejanie tekstu z innej aplikacji

Automatyczne dostosowywanie odstępów podczas wklejania tekstu

Podczas wklejania tekstu program InDesign może automatycznie dodać lub usunąć spacje, zależnie od kontekstu. Na przykład, jeżeli wytnie się słowo i wklei między dwoma innymi słowami, program InDesign doda spację przed i za tym słowem. Jeżeli natomiast wklei się to słowo na końcu zdania, przed kropką, to program InDesign nie doda tam spacji.

Wklejanie tekstu do siatki ramki

Możesz wkleić tekst, który zachowa źródłowe atrybuty formatowania. Jeśli skopiujesz tekst ze zmodyfikowanymi atrybutami z jednej siatki ramki i wkleisz go do innej siatki ramki, tekst zostanie wklejony z zachowaniem tylko tych zmienionych atrybutów. Możesz również wkleić tekst bez formatowania siatki.

Możesz też zastosować formatowanie siatki później, wybierając polecenie Edycja > Nadaj format siatki. Do tekstu zostaną zastosowane atrybuty formatu siatki określone w panelu Siatki z nazwą.

Stosowanie formatu siatki do tekstu

Możesz zastosować format siatki do dowolnego tekstu, który nie jest zgodny z formatem siatki.

Zmiana kierunku tekstu

W widokach Korekta szpaltowa i Wątek tekst jest wyświetlany w poziomie nawet w przypadku wybrania kierunku pionowego. W widoku Układ tekst jest wyświetlany jako pionowy w przypadku wybrania tej opcji.

Pionowa ramka tekstowa lub siatka ramki zostaje skonwertowana na poziomą albo pozioma ramka tekstowa lub siatka ramki zostaje skonwertowana na pionową. Zmiana tej opcji spowoduje zmianę całego wątku. Będzie to miało wpływ na wszystkie ramki złączone z wybranymi ramkami.

Przeciąganie tekstu

Pracując w edytorze wątków lub w widoku Układ, można przeciągnąć tekst myszą i upuścić w innym miejscu. Można nawet przeciągać tekst z edytora wątków do okna układu (i na odwrót), a także do niektórych okien dialogowych, np. Znajdź/Zastąp. Przeciągnięcie tekstu z wątku zablokowanego lub pobranego do edycji powoduje, że tekst ten jest kopiowany, a nie przenoszony. Podczas przeciągania można również skopiować tekst lub utworzyć nową ramkę tekstową.

Tekst można przeciągać i upuszczać w widokach Galeria, Wątek i Układ. Tekst można przeciągać nawet do niektórych okien dialogowych, np. Znajdź/Zmień. Przeciągnięcie tekstu z wątku zablokowanego lub pobranego do edycji powoduje, że tekst ten jest kopiowany, a nie przenoszony. Metodą przeciągania można również kopiować tekst.

Jeff Witchel udostępnił samouczek wideo demonstrujący działanie przeciągania i upuszczania - Korzystanie z przeciągania i upuszczania tekstu w programie InDesign.

Jeżeli wokół upuszczonego tekstu nie ma właściwych odstępów, zaznacz opcję Automatycznie dostosuj odstępy przy wycinaniu i wklejaniu słów, która znajduje się w oknie dialogowym preferencji tekstu.

Transpozycja znaków

Jeśli podczas wpisywania znaków pomylono kolejność dwóch znaków sąsiadujących ze sobą, można poprawić ten błąd za pomocą polecenia Transpozycja. Na przykład, jeśli wpisano ciąg 1243 zamiast poprawnego ciągu 1234, polecenie Transpozycja pozwala zamienić ze sobą znaki 4 i 3.

Wyświetlanie ukrytych znaków

Często podczas edycji tekstu zachodzi potrzeba wyświetlenia znaków niedrukowalnych, takich jak spacje, tabulatory i symbole akapitów. Znaki te są widoczne tylko w oknie dokumentu; nie są one umieszczane ani na wydrukach, ani w dokumentach końcowych.

Edycja tekstu na stronie wzorcowej

Strona wzorcowa dokumentu programu InDesign to rodzaj szablonu stosowanego do wielu stron. Za pomocą stron wzorcowych określa się zwykle typowe elementy układu strony, występujące na wszystkich stronach dokumentu, takie jak marginesy, numery stron, nagłówki i stopki. Program InCopy można wykorzystać do edycji tekstu na stronie wzorcowej programu InDesign pod warunkiem że tekst znajduje się w pliku połączonym. Za jego pomocą nie można jednak zmieniać żadnych atrybutów ramek określonych przez wzorzec; tekstu na stronach wzorcowych nie można też edytować z poziomu zwykłych stron dokumentu.

Aby można było edytować tekst na stronie wzorcowej, taka strona wzorcowa musi zawierać wątki zarządzane, które zostały pobrane do edycji.

Cofanie operacji

Program pozwala cofać i ponawiać do kilkuset operacji. Dokładna liczba operacji możliwych do cofnięcia jest ograniczona przez ilość dostępnej pamięci RAM oraz rodzaj operacji. Przy zapisywaniu lub zamykaniu pliku lista ostatnio wykonywanych operacji jest kasowana, w związku z czym operacji z tej listy nie będzie można już cofnąć. Program pozwala też anulować operację, która nie została wykonana do końca, oraz powrócić do ostatnio zapisanej wersji pliku.

Przeskok do znacznika pozycji

Znacznik pozycji służy do oznaczania miejsc w dokumencie, w czym przypomina zakładkę. Znacznik pozwala szybko powrócić do związanego z nim miejsca. Dokument może zawierać tylko jeden znacznik pozycji.

Aby przejść do miejsca wskazywanego przez znacznik z dowolnego innego miejsca dokumentu, wybierz polecenie Edycja > Znacznik pozycji > Przejdź do znacznika.

Aby wykasować znacznik, wybierz polecenie Edycja > Znacznik pozycji > Usuń znacznik. Znacznik jest usuwany automatycznie po każdym zamknięciu i ponownym otwarciu dokumentu.

Dodawanie kolumn, ramek i miejsc zakończenia strony

Łamaniem kolumn, ramek i stron można sterować, wstawiając w tekście specjalne znaki końca.

Aby usunąć znak łamania, wybierz polecenie Tekst > Pokaż znaki ukryte, aby znaki niedrukowalne stały się widoczne. Następnie zaznacz i usuń znak łamania.

Opcje łamania

W menu Tekst > Wstaw znak łamania dostępne są następujące opcje:

Przenosi tekst do następnej kolumny w bieżącej ramce tekstowej. Jeżeli ramka ma tylko jedną kolumnę, tekst przechodzi do następnej ramki powiązanej.

Przenosi tekst do następnej powiązanej ramki tekstowej, niezależnie od ustawień łamów bieżącej ramki.

Przenosi tekst na następną stronę, zawierającą ramkę powiązaną z bieżącą ramką tekstową.

Przenosi tekst na następną stronę nieparzystą, zawierającą ramkę powiązaną z bieżącą ramką tekstową.

Przenosi tekst na następną stronę parzystą, zawierającą ramkę powiązaną z bieżącą ramką tekstową.

Wstawia znak końca akapitu (tak samo jak naciśnięcie klawisza Enter lub Return).

Wymusza łamanie wiersza w miejscu wstawienia znaku, co powoduje rozpoczęcie nowej linii bez rozpoczynania nowego akapitu (to samo można uzyskać, naciskając Shift+Enter lub Shift+Return). Wymuszone łamanie wiersza zwane jest również miękkim końcem wiersza.

Wskazuje miejsce, gdzie wiersz ma zostać przełamany, jeśli zajdzie potrzeba złamania wiersza. Miękki koniec wiersza jest podobny do dywizu miękkiego, z tą jednak różnicą, iż w miejscu łamania wiersza dywiz nie jest dodawany.

Podobne opcje łamania są dostępne w oknie dialogowym Opcje przenoszenia i Opcje stylu akapitowego.

Korzystanie z tekstu warunkowego

Dzięki tekstowi warunkowemu możesz tworzyć różne wersje tego samego dokumentu. Po stworzeniu warunków należy je zastosować do danego przedziału tekstu. Pokazując i ukrywając warunki możesz tworzyć różne wersje swoich dokumentów. Na przykład tworząc instrukcję komputerową możesz stworzyć osobne warunki dla systemów Mac OS oraz Windows. Przed wydrukowaniem wersji podręcznika dla systemu Mac OS możesz pokazać cały tekst z zastosowanym warunkiem „Mac” i ukryć tekst z zastosowanym warunkiem „Windows”. Następnie możesz wykonać odwrotną operację, aby wydrukować podręcznik dla systemu Windows.

Warunki mogą być stosowane wyłącznie do tekstu. Można stworzyć warunek dla zakotwiczonego obiektu, ale tylko poprzez zaznaczenie znacznika zakotwiczonego obiektu. Można stworzyć warunek dla tekstu w komórkach tabeli, ale nie można go stworzyć dla kolumn, wierszy czy samych komórek tabeli. Można stosować warunki dla tekstu w zablokowanych wątkach programu InCopy.

Samouczek wideo poświęcony wykorzystaniu tekstu warunkowego można obejrzeć na stronie internetowej www.adobe.com/go/lrvid4026_id.

Planowanie dokumentów warunkowych

Podczas planowania projektu warunkowego należy zastanowić się nad tym, jakiego rodzaju ma to być materiał oraz jak inni ludzie mogą kolejno nad nim pracować, jeśli dokument zostanie przekazany dalej. Należy odpowiednio zaplanować tekst pod względem spójności, aby był on łatwiejszy w użyciu. W tym celu można skorzystać z następujących wskazówek.

Określ ile wersji będzie zawierał finalny projekt. Na przykład, jeśli opracowujesz podręcznik opisujący program działający zarówno na platformie Windows jak i Mac OS, możesz potrzebować co najmniej dwóch wersji: dla systemu Windows oraz dla Mac OS. Jeśli chcesz opracować każdą wersję z dodatkowymi komentarzami rozmieszczonymi w tekście dla procesu recenzyjnego, możesz potrzebować nawet więcej wersji: dla Mac OS z komentarzami, dla Mac OS bez komentarzy, dla Windows z komentarzami i dla Windows bez komentarzy.

W przypadku dokumentów z wieloma warunkami możesz określić zestawy warunków, które w szybki sposób mogą zostać zastosowane do dokumentu.

Określ ile znaczników warunkowych będzie potrzebnych do utworzenia wszystkich wersji. Wersja dokumentu określana jest przez indywidualny zestaw znaczników warunkowych. Na przykład ukończona wersja podręcznika dla systemu Windows zawierać może pokazany znacznik warunkowy Windows, ukryty znacznik warunkowy Mac OS oraz ukryty znacznik warunkowy Komentarze. W tym przypadku należałoby zdecydować, czy użyć osobnego znacznika warunkowego dla komentarzy dla systemu Windows i osobnego dla komentarzy dla systemu Mac OS, czy jednego znacznika dla komentarzy dla obydwu systemów.

Oceń w jakim stopniu dokument ma być warunkowy i jak najlepiej ułożyć materiał, aby ułatwić i usprawnić jego uzupełnianie oraz utrzymanie. Na przykład możesz zorganizować księgę tak, aby tekst warunkowy ograniczał się tylko do kilku dokumentów. Możesz też zachować różne wersje danego rozdziału w osobnych plikach, a nie jako tekst warunkowy, a następnie korzystać z tych plików dla każdej z wersji księgi.

W niektórych przypadkach, jak na przykład podczas pracy nad różnymi wersjami językowymi, łatwiej jest stworzyć osobne warstwy dla każdego z języków zamiast korzystać z warunków.

Określ najmniejszą jednostkę tekstu warunkowego. Na przykład, jeśli dokument ma być tłumaczony na inny język, najmniejszą ilością tekstu warunkowego powinno być jedno zdanie. Jako, że podczas tłumaczenia często zmienia się porządek wyrazów, użycie fragmentu zdania jako tekstu warunkowego skomplikowałoby proces.

Niekonsekwencja w stosowaniu warunków wobec odstępów i znaków interpunkcyjnych możesz prowadzić do powstania dodatkowych odstępów lub błędów w słowach. Zdecyduj, czy odstępy i znaki interpunkcyjne również mają być warunkowe. W przypadku, gdy tekst warunkowy zaczyna się i kończy znakiem interpunkcyjnym, znak ten również powinien być warunkowy. Ułatwi to odczytanie tekstu podczas wyświetlania więcej niż jednej wersji.

Aby zapobiec problemom z odstępami, takim jak przypadki, gdy odstęp warunkowy poprzedzony jest odstępem bez warunków, ustaw standardy obsługi odstępów następujących po tekście warunkowym (zawsze warunkowe lub zawsze bez warunków).

Aby ułatwić pogląd tekstu, określ kolejność, w jakiej tekst warunkowy będzie wyświetlany i korzystaj z tej kolejności w całym dokumencie.

Podczas indeksowania dokumentu zwróć uwagę, czy znaczniki indeksu umieszczane są wewnątrz, czy na zewnątrz tekstu warunkowego. Należy pamiętać, że znaczniki indeksu znajdujące się w ukrytym tekście warunkowym nie są brane pod uwagę podczas generowania indeksu.

Podczas tworzenia odsyłacza do tekstu warunkowego, upewnij się czy tekst źródłowy posiada ten sam warunek. Na przykład jeśli dodasz odsyłacz do akapitu warunku „Windows”, a zakotwiczenie tekstu znajduje się w warunku „Mac”, to odsyłacz nie będzie działać po ukryciu warunku „Mac”. Oznaczenie „HT” pojawi się obok odsyłacza w panelu Hiperłącza.

Po stworzeniu odsyłacza do akapitu, w którym część tekstu jest warunkowa i zmianie ustawień widoczności dla tego warunku należy uaktualnić odsyłacz.

Tworzenie warunków

Utworzone warunki są zapisywane w aktualnym dokumencie. Jeśli podczas tworzenia warunku żaden dokument nie jest otwarty, warunek ten pojawi się we wszystkich nowych dokumentach, które zostaną utworzone.

Można ułatwić identyfikację tekstu warunkowego stosując różne wskaźniki warunku, np. czerwone faliste podkreślenie.

W zarządzanych plikach programu InCopy można stosować istniejące warunki, ale nie można ich kasować ani tworzyć nowych. Można ukrywać i pokazywać tekst warunkowy w programie InCopy, ale zmiany nie będą widoczne w programie InDesign w czasie, gdy zarządzany plik jest odłożony. W samodzielnych dokumentach programu InCopy można tworzyć, stosować oraz zmieniać widoczność warunków, podobnie jak w programie InDesign.

Stosowanie warunków do tekstu

Można stosować wiele warunków do tego samego tekstu. Domyślnie do identyfikacji tekstu warunkowego używane są wskaźniki warunku. Jeśli jednak wskaźniki są ukryte, możesz wykorzystać panel Tekst warunkowy do określenia, które warunki zostały zastosowane w aktualnym tekście. Ciemniejszy znaczek wskazuje, że warunek zastosowany jest do aktualnego tekstu. Jaśniejszy znaczek wskazuje, że warunek zastosowany jest tylko do części zaznaczenia.

Wyświetlanie lub ukrywanie warunków

Po ukryciu warunku cały tekst, dla którego warunek ten był zastosowany zostaje ukryty. Ukrycie warunków często powoduje zmianę numeracji stron w dokumencie lub księdze. Można skorzystać z funkcji Inteligentne ponowne wlanie tekstu, aby automatycznie dodawać i usuwać strony podczas ukrywania oraz pokazywania warunków.

Ukryty tekst warunkowy nie jest brany pod uwagę w dokumencie. Na przykład ukryty tekst nie jest drukowany ani eksportowany, znaczniki indeksu w ukrytym tekście warunkowym nie są brane pod uwagę podczas generowania indeksu oraz tekst ten jest ignorowany podczas korzystania z funkcji szukania i sprawdzania pisowni.

Ukrycie warunku powoduje, że ukryty tekst przechowywany jest w symbolu ukrytego warunku . Jeśli zaznaczysz tekst zawierający symbol ukrytego warunku i spróbujesz go usunąć, program zapyta, czy chcesz usunąć ukryty tekst warunkowy. Do ukrytego tekstu warunkowego nie można stosować innych warunków, stylów ani formatowania.

Jeśli do tekstu zastosowanych jest kilka warunków i co najmniej jeden z nich jest pokazany, tekst nie jest traktowany jako ukryty.

• Aby pokazać lub ukryć poszczególne warunki, kliknij pole widoczności obok nazwy warunku. Ikona oka wskazuje, że warunek jest widoczny.
• Aby pokazać lub ukryć wszystkie warunki, wybierz polecenie Pokaż wszystkie lub Ukryj wszystkie z menu panelu Tekst warunkowy.

Korzystanie z zestawów warunków

Zestaw warunków zawiera ustawienia widoczności dla wszystkich warunków, ułatwiając przedstawianie różnych wersji dokumentu. Na przykład możesz mieć skomplikowany dokument z zastosowanymi warunkami dotyczącymi platformy (Mac OS, Windows XP, Vista, UNIX), języka (angielski, francuski, niemiecki, hiszpański) oraz redakcji tekstu (Recenzja i Komentarze wewnętrzne). Do celów recenzowania francuskiej wersji dla systemu Vista, możesz stworzyć zestaw pokazujący tylko warunki Vista, francuski i Recenzja, a ukrywający wszystkie pozostałe.

Zestawy nie są niezbędne, ale znacznie ułatwiają zmienianie ustawień widoczności warunków.

Zarządzanie warunkami

Wyszukiwanie i zastępowanie tekstu warunkowego

Użyj okna dialogowego Znajdź/Zastąp, aby znaleźć tekst z co najmniej jednym zastosowanym warunkiem i zastąp go co najmniej jednym innym warunkiem.