Posługiwanie się językiem XML

Adobe InDesign CS5 to jedna z wielu aplikacji, które generują i wykorzystują kod XML. Po oznakowaniu zawartości w pliku InDesign należy go zapisywać i eksportować w formacie XML. Pozwala to wykorzystać jego zawartość w innym pliku InDesign albo w innej aplikacji. Można również zaimportować plik XML do programu InDesign. Wówczas można również nakazać programowi InDesign, aby wyświetlał i formatował te dane XML w dowolny sposób.

Język XML (Extensible Markup Language) umożliwia ponowne wykorzystanie danych zawartych w pliku, a także automatyzację procesu zastępowania danych w jednym pliku danymi z innego pliku. W języku XML stosuje się znaczniki, opisujące części pliku - np. nagłówek albo wątek. Znaczniki opisują dane w taki sposób, że można je przechowywać w pliku XML i odpowiednio przekształcać podczas eksportowania do innych plików. Język XML można traktować jako mechanizm tłumaczenia danych. Znaczniki XML to etykiety tekstu i innej zawartości w pliku, które pozwalają aplikacjom rozpoznać i zaprezentować te dane.

Język rozszerzalny

XML uważa się za język rozszerzalny, ponieważ użytkownicy mogą tworzyć własne znaczniki XML. Można utworzyć osobny znacznik odpowiadający każdemu rodzajowi informacji, który ma być wielokrotnie wykorzystywany. Znaczniki XML nie zawierają informacji o tym, jak dane mają być wyświetlane czy formatowane. Jedyną rolą znaczników XML jest identyfikowanie zawartości.

W programie InCopy można np. utworzyć znacznik Nagłówek1 i przypisać go do każdego nagłówka pierwszego poziomu w dokumencie. Po zapisaniu dokumentu w formacie XML zawartość oznaczoną jako Nagłówek1 można zaimportować i wykorzystać — używając dowolnej aplikacji obsługującej język XML — na stronie WWW, w drukowanym katalogu, w cenniku, albo w tabeli bazy danych.

InDesign to jedna z wielu aplikacji, które generują i wykorzystują kod XML. Po oznakowaniu zawartości w pliku InDesign należy go zapisywać i eksportować w formacie XML. Pozwala to wykorzystać jego zawartość w innym pliku InDesign albo w innej aplikacji. Można również zaimportować plik XML do programu InDesign. Wówczas można również nakazać programowi InDesign, aby wyświetlał i formatował te dane XML w dowolny sposób.

Adobe InCopy to jedna z wielu aplikacji, które generują i wykorzystują kod XML. Po oznakowaniu zawartości w pliku InCopy należy go zapisywać i eksportować w formacie XML. Pozwala to wykorzystać jego zawartość w innym pliku InCopy, w pliku InDesign albo w innej aplikacji.

Nawet użytkownicy nieznający dobrze języka XML mogą tworzyć znaczniki XML w programie InCopy i oznakowywać części dokumentu. Program InCopy realizuje funkcje programowania kodu XML w tle, generując ten kod dla użytkownika podczas eksportowania dokumentu w formacie XML.

Struktura danych XML

Podstawowym elementem konstrukcyjnym danych XML jest element. Element to dane, które zostały oznakowane. W plikach XML jedne elementy są zagnieżdżane w drugich, w wyniku czego powstaje hierarchiczna struktura danych.

Strukturę danych XML można obejrzeć na panelu Struktura. Panel ten wyświetla hierarchię i kolejność elementów. W strukturze XML elementy potomne znajdują się wewnątrz elementów nadrzędnych, które z kolei same mogą być „potomkami” innych elementów. Patrząc z drugiej strony, elementy nadrzędne zawierają elementy potomne, które mogą być elementami nadrzędnymi kolejnych elementów potomnych.

Na przykład na poniższym rysunku widać element chapter, który jest elementem nadrzędnym kilku elementów recipe. Natomiast każdy element recipe jest elementem nadrzędnym elementów: recipename, ingredients, instructions, notes i servings. Wszystkie elementy są zawarte wewnątrz elementu głównego Root, który znajduje się na górze panelu Struktura.

Na przykład na poniższym rysunku widać element chapter, który jest elementem nadrzędnym elementu recipe. Natomiast element recipe jest elementem nadrzędnym elementów recipename oraz ingredients. Wszystkie elementy są zawarte wewnątrz elementu Story, który zawsze znajduje się na górze panelu Struktura.

Narzędzia XML

Program InCopy zawiera panele Struktura i Znaczniki, przeznaczone do pracy nad zawartością XML. Panel Struktura wyświetla wszystkie elementy w dokumencie w ich strukturze hierarchicznej. Aby ułatwić rozpoznawanie poszczególnych elementów, program InCopy wyświetla znacznik i ikonę elementu, wskazującą, jakiego rodzaju informacje zawiera ten element. Poza tym panel Struktura może wyświetlać pierwszych kilka słów tekstu w danym elemencie, tzw. zajawkę tekstu (nie należy mylić tej funkcji z plikami zajawek, które przechowują obiekty do ponownego użycia).

Panel Struktura umożliwia wyświetlanie i edytowanie elementów XML oraz zarządzanie nimi. Podczas pracy z kodem XML panel Struktura pełni wiele funkcji. Na przykład aby umieścić zaimportowaną zawartość XML w układzie, przeciąga się elementy z panelu Struktura bezpośrednio na stronę. Za pomocą panelu Struktura można również zmieniać hierarchię elementów. Panel ten umożliwia także dodawanie elementów, atrybutów i instrukcji sterujących.

Panel Znaczniki zawiera wykaz znaczników elementów. Znaczniki te można importować, eksportować, dodawać i usuwać, a także zmieniać ich nazwy. Za pomocą panelu Znaczniki można stosować znaczniki elementów do zawartości, która będzie eksportowana w formacie XML, a także nadawać znaczniki ramkom, zanim zaimportuje się do nich zawartość XML.

Panel Znaczniki zawiera wykaz znaczników elementów. Znaczniki te można importować, eksportować, dodawać i usuwać, a także zmieniać ich nazwy. Za pomocą panelu Znaczniki stosuje się znaczniki elementów do zawartości, która ma zostać wyeksportowana w formacie XML.

Informacje o plikach DTD

Aby można było wymieniać dane XML z innymi użytkownikami, trzeba ustalić standardowy zestaw nazw znaczników i atrybutów elementów. Każdy użytkownik musi stosować znaczniki w taki sam sposób. Jedną z metod obsługi współużytkowania danych XML jest użycie pliku DTD (Document Type Definition) z definicją typu dokumentu.

Plik DTD zawiera zestaw elementów i atrybutów, z których mogą korzystać członkowie grupy. Definiuje także reguły określające, w jakich miejscach w hierarchii mogą występować poszczególne elementy. Na przykład, plik DTD może wymagać, aby element Tytuł był potomkiem elementu Wątek, ponieważ tytuł ma występować wewnątrz wątku. Jeżeli nada się znaczniki tytułowi, a nie nada ich wątkowi, w którym występuje ten tytuł, to plik DTD uzna element Tytuł za nieprawidłowy. Korzystając z pliku DTD, można wyszukiwać i oznaczać takie błędy strukturalne w pliku InDesign. Proces ten nazywa się walidacją.

Jeżeli dokument nie zawiera jeszcze pliku DTD, to trzeba go wczytać do dokumentu, aby móc z niego korzystać. Powoduje to zaimportowanie nazw elementów z pliku DTD do panelu Znaczniki. Inne osoby, które wczytają ten sam plik DTD, będą miały do dyspozycji takie same nazwy elementów. Gwarantuje to, że wszyscy w grupie będą używać takich samych elementów. Zaimportowane elementy są zablokowane: nie można ich usunąć ani zmienić ich nazwy, chyba że usunie się plik DTD z dokumentu.

Pliku DTD nie można zaimportować do programu InCopy, jednak pliki DTD zaimportowane do programu InDesign są dostępne podczas edycji wątku w InCopy. W programie InCopy można oglądać plik DTD i przeprowadzać walidację wątków, aby sprawdzić, czy znaczniki zostały prawidłowo zastosowane.

XML, zestawy reguł

Zestawy reguł XML to zbiory instrukcji języka skryptów (np. JavaScript lub AppleScript), które służą do oceny danych XML i podejmowania pewnych działań, jeśli dane te spełniają określone warunki. Każda reguła składa się z przynajmniej jednego warunku i przynajmniej jednego działania. Reguła ocenia dane XML według zadanych warunków. Jeżeli warunek zostanie spełniony, reguła wykonuje zadane działanie. Zestaw reguł XML może np. określać, że przy każdym wystąpieniu elementu Akapit wewnątrz elementu Podtytuł (warunek) ma być stosowany konkretny styl (działanie); lub że przy każdym wystąpieniu elementu Produkt (warunek) ma być tworzona nowa ramka i importowane zdjęcie produktu (działania). Zestawy reguł XML to metoda dynamicznego tworzenia i formatowania układów na podstawie znaczników XML.

Przygotowanie plików XML do pracy w K4 lub InCopy

Aby odpowiednio przygotować pliki z znacznikami XML do pracy w środowiskach K4 lub InDesign/InCopy, należy odpowiednio zmodyfikować procedurę przygotowywania struktury i importowania kodu XML do plików programu InDesign.

Istnieją dwie metody importowania plików XML do programu InDesign: scalanie i dodawanie. Scalanie może zastąpić istniejącą strukturę, podczas gdy dodawanie dodaje nowe struktury do już istniejących. W obydwu przypadkach istotne jest, aby element główny nie był powiązany z ramką tekstową. Można skorzystać z domyślnego elementu o nazwie „Root” lub zmienić jego nazwę stosownie do bieżącego obiegu pracy lub innych wymagań, pamiętając jednak, aby nie był on powiązany z ramką tekstową.

Więcej informacji na temat korzystania z XML w środowiskach K4 i InCopy należy uzyskać od swojego administratora systemu.