Renderowanie i zapisywanie grafiki 3D

  W lipcu 2024 r. wycofano funkcje 3D starszego typu z programu Photoshop. Program Photoshop (beta) umożliwia płynne dodawanie obiektów 3D do projektów 2D przy użyciu modułu Adobe Substance 3D Viewer (beta).Aby uzyskać więcej informacji, kliknij tutaj.

Zmienianie ustawień renderowania 3D

Od ustawień renderowania zależy sposób rysowania modeli 3D. Razem z programem Photoshop instalowanych jest kilka ustawień predefiniowanych z typowymi wartościami i opcjami. Ustawienia można dostosowywać, tworząc własne ustawienia predefiniowane.

Uwaga:

Ustawienia renderowania odnoszą się do warstw. Jeśli dokument zawiera wiele warstw 3D, należy oddzielnie określić ustawienia renderowania dla każdej z nich.

Wybieranie ustawień predefiniowanych renderowania.

Standardowe ustawienie predefiniowane renderowania to opcja Domyślne. Powoduje wyświetlanie widocznych powierzchni modeli. Ustawienia predefiniowane Szkielet i Wierzchołki odsłaniają strukturę wewnętrzną. Aby jednocześnie renderować bryłę i szkielet, wybierz ustawienie predefiniowane Szkielet bryły. Aby wyświetlić model jako proste pudełko odzwierciedlające najbardziej zewnętrzne wymiary, wybierz ustawienie predefiniowane Obwiednia.

  1. W górnej części panelu 3D kliknij przycisk Scena .

  2. W dolnej połowie panelu wybierz opcję z menu Ustawienia predefiniowane.

Predefiniowane ustawienia renderowania 3D w programie Photoshop
Instalowane ustawienia predefiniowane renderowania

A. Domyślne (opcja Jakość ustawiona na Interaktywne) B. Domyślne (opcja Jakość ustawiona na Śledzenie promieni z widoczną płaszczyzną podłoża) C. Obwiednia D. Mapa głębi E. Ukryty szkielet F. Ilustracja liniowa G. Wektory normalne H. Maska malowania I. Ilustracja cieniowana J. Cieniowane wierzchołki K. Cieniowany szkielet L. Szkielet bryły M. Przezroczysty kontur obwiedni N. Przezroczysta obwiednia O. Dwustronne P. Wierzchołki Q. Szkielet 

Uwaga:

Ustawienie predefiniowane Dwustronne ma zastosowanie tylko do przekrojów. Powoduje wyświetlanie na jednej połowie przekroju bryły, a na drugiej — szkieletu.

Dostosowywanie ustawień renderowania

  1. W górnej części panelu 3D kliknij przycisk Scena .

  2. Kliknij przycisk Edytuj po prawej stronie menu Ustawienia renderowania.

  3. (Opcjonalnie) Aby wyświetlić efekt nowych ustawień podczas ich zmieniania, zaznacz opcję Podgląd. Usuwając zaznaczenie tej opcji, można nieznacznie poprawić wydajność.

    Uwaga:

    Aby określić inne ustawienia dla połówek przekroju, kliknij przyciski przekroju   w górnej części okna dialogowego.

  4. Renderowanie powierzchni, krawędzi, wierzchołków, objętości i stereoskopowe można włączyć, klikając pola wyboru znajdujące się z lewej strony okna dialogowego. Następnie dostosuj ustawienia opisane poniżej.

Uwaga:

Informacje o opcjach dotyczących objętości (parametru używanego głównie w obrazach DICOM) można znaleźć w artykule Wyświetlanie objętości 3D w różnych trybach renderowania.

Opcje powierzchni

Opcje powierzchni określają wygląd powierzchni modelu.

Styl powierzchni

Umożliwia rysowanie powierzchni przy użyciu następujących metod:

Bryła

Powoduje, że cienie lub odbicia są rysowane przy użyciu GPU na karcie graficznej obsługującej technologię OpenGL.

Nieoświetlona tekstura

Podczas rysowania nie jest uwzględniane oświetlenie. Wyświetlanie dotyczy jedynie wybranej opcji tekstury. (Domyślne jest wybrane zmiękczenie).

Płasko

Dla wszystkich wierzchołków powierzchni jest stosowany ten sam wektor normalny, przez co wyraźnie widać podział na powierzchnie.

Stała

Tekstura jest zastępowana określonym kolorem.

Uwaga:

Aby dopasować kolor powierzchni, krawędzi lub wierzchołków, kliknij pole Kolor.

Obwiednia

Powoduje wyświetlanie pudełek odzwierciedlających wymiary zewnętrzne poszczególnych składników.

Wektory normalne

Składniki x, y i z wektorów normalnych powierzchni są wyświetlane jako różne kolory RGB.

Mapa głębi

Umożliwia wyświetlenie szarego modelu, na którym jasność odzwierciedla głębokość.

Maska malowania

Powoduje wyświetlanie obszarów z możliwością malowania w kolorze białym, obszarów z nadmiernym próbkowaniem w kolorze czerwonym, a obszarów z niewystarczającym próbkowaniem w kolorze niebieskim. (Zobacz Identyfikowanie obszarów z możliwością malowania).

Tekstura

Gdy opcja Styl powierzchni ma wartość Nieoświetlona tekstura, to ustawienie określa mapę tekstury. (Zobacz Ustawienia materiałów 3D).

Renderuj 3D do końcowych danych wyjściowych

W przypadku wyeksportowanych animacji wideo ta opcja pozwala uzyskać cienie oraz realistyczne zanikanie kolorów dla odbitych obiektów i środowiska. Ta opcja wymaga większej mocy obliczeniowej.

Odbicia, załamania i cienie

Umożliwia pokazywanie i ukrywanie tych funkcji, które są specyficzne dla trybu Śledzenie promieni.

Usuń powierzchnie tylne

Umożliwia ukrycie powierzchni znajdujących się z tyłu dwustronnych składników.

Opcje krawędzi

Opcje krawędzi mają wpływ na wygląd linii szkieletu.

Styl krawędzi

Te ustawienia działają analogiczne do opcji Stała, Płasko, Bryła i Obwiednia opisanych powyżej dla stylu powierzchni.

Próg załamań

Pozwala dopasować liczbę linii definiujących strukturę widocznych na modelu. Kant lub linia powstaje, kiedy dwa wielokąty składowe modelu przecinają się pod pewnym kątem. Jeśli dwie krawędzie przecinają się pod kątem mniejszym niż ustawienie Próg (0‑180), linia graniczna jest usuwana. Przy ustawieniu 0 jest wyświetlany cały szkielet.

Grubość linii

Określa grubość pikseli.

Usuń powierzchnie tylne

Umożliwia ukrycie krawędzi znajdujących się z tyłu dwustronnych składników.

Usuń ukryte linie

Pozwala usunąć linie, na które nakładają się linie z pierwszego planu.

Opcje wierzchołków

Opcje wierzchołków umożliwiają dopasowanie wyglądu wierzchołków (punktów przecięcia wielokątów, z których składa się model szkieletu).

Styl wierzchołka

Te ustawienia działają analogiczne do opcji Stała, Płasko, Bryła i Obwiednia opisanych powyżej dla stylu powierzchni.

Promień

Określa promień piksela każdego z wierzchołków.

Usuń powierzchnie tylne

Umożliwia ukrycie wierzchołków znajdujących się z tyłu dwustronnych składników.

Usuń ukryte wierzchołki

Pozwala usunąć wierzchołki, na które nakładają się wierzchołki z pierwszego planu.

Opcje stereoskopii

Korzystając z tych opcji, można dopasować ustawienia dla obrazów, które będą oglądane przy użyciu czerwono-niebieskich okularów lub drukowane na obiektach zawierających soczewkę dwuwypukłą.

Typ stereoskopii

Określa podział na kolor czerwony i niebieski dla obrazów przeznaczonych do oglądania za pomocą kolorowych okularów lub dostosowanych do przeplotu pionowego na potrzeby druku na obiektach z soczewką dwuwypukłą.

Paralaksa

Umożliwia dopasowanie odległości między dwiema kamerami stereoskopowymi. Wyższe wartości ustawienia oznaczają większą głębię trójwymiarową, ale mniejszą głębię pola — powodują, że elementy przed lub za płaszczyzną ogniskową nie są ostre.

Odstępy między soczewkami

Określa liczbę linii na cal w soczewce dwuwypukłej dla obrazów z przeplotem pionowym.

Płaszczyzna ogniskowa

Definiuje położenie płaszczyzny ogniskowej względem środka obwiedni modelu. Wartości ujemne powodują przesunięcie tej płaszczyzny do przodu, a dodatnie — do tyłu.

Zapisywanie lub usuwanie ustawienia predefiniowanego renderowania

  1. W górnej części panelu 3D kliknij przycisk Scena .

  2. Kliknij opcję Ustawienia renderowania.

  3. Wykonaj jedną z poniższych czynności:

    • Aby zapisać ustawienia predefiniowane, dostosuj ustawienia i kliknij przycisk Zapisz .

    • Aby usunąć ustawienia predefiniowane, wybierz je z menu Ustawienia predefiniowane i kliknij przycisk Usuń .

Renderowanie pliku 3D do końcowych danych wyjściowych

Po zakończeniu pracy z plikiem 3D można wykonać dla niego renderowanie do końcowych danych wyjściowych, uzyskując wersję w najwyższej jakości, którą można udostępnić w Internecie, wydrukować lub zastosować w animacji. W renderowaniu końcowym jest używane śledzenie promieni oraz wyższe próbkowanie, co pozwala uzyskać realistyczne efekty oświetlenia i cieni.

Korzystając z trybu renderowania końcowego, można polepszyć jakość następujących efektów sceny 3D:

  • Oświetlenie oparte na obrazach i globalny kolor otoczenia

  • Oświetlenie zależne od odbić na obiektach (zanikanie kolorów).

  • Minimalizacja szumów w miękkich cieniach.

Uwaga:

Renderowanie końcowe może zająć dużo czasu zależnie od modelu, oświetlenia i map na scenie 3D.

  1. Wprowadź wymagane zmiany i dopasowania modelu, w tym dotyczące efektów oświetlenia i cieni.

    Uwaga:

    Nie trzeba przed renderowaniem zmieniać ustawień wygładzania dla sceny. Domyślnie jest używane ustawienie Najlepsza.

  2. Kliknij przycisk Scena u góry panelu 3D, a następnie kliknij pozycję Scena na liście wyświetlonej poniżej.

  3. Z menu Jakość w dolnej połowie panelu wybierz opcję Finalna ze śledzeniem promieni.

Po zakończeniu renderowania można spłaszczyć scenę 3D w celu uzyskania danych wyjściowych w innym formacie, połączyć scenę 3D z zawartością 2D lub wydrukować ją bezpośrednio z warstwy 3D.

Uwaga:

W przypadku wyeksportowanych animacji wideo w oknie dialogowym Ustawienia renderowania 3D dostępna jest opcja Renderuj do końcowych danych wyjściowych. Zobacz Dostosowywanie ustawień renderowania.

Zapisywanie i eksportowanie plików 3D

Aby zachować zawartość 3D w pliku, należy zapisać plik w formacie programu Photoshop lub innym obsługiwanym formacie obrazu. Warstwę 3D można wyeksportować jako plik w obsługiwanym formacie pliku 3D.

Eksportowanie warstwy 3D

Warstwy 3D można eksportować we wszystkich obsługiwanych formatach 3D: Collada DAE, Wavefront/OBJ, U3D i Google Earth 4 KMZ. Wybierając format, należy uwzględnić następujące kwestie:

  • W formacie Wavefront/OBJ nie są zapisywane ustawienia kamer, światła ani animacje.

  • Ustawienia renderowania są zapisywane tylko w formacie Collada DAE.

Aby wyeksportować warstwę 3D, wykonaj następujące czynności:

  1. Wybierz polecenie 3D > Eksportuj warstwę 3D.

  2. Wybierz format eksportowania tekstur:

    • W plikach U3D i KMZ są obsługiwane tekstury w formatach JPEG i PNG.

    • W plikach DAE i OBJ są obsługiwane tekstury we wszystkich formatach obsługiwanych przez program Photoshop.

  3. (Opcjonalnie) W przypadku eksportowania do formatu U3D wybierz opcję kodowania. Standard ECMA 1 jest zgodny z programem Acrobat 7.0. Standard ECMA 3 jest zgodny z programem Acrobat 8.0 i jego nowszymi wersjami. Oferuje dodatkowo pewien stopień kompresji siatki.

  4. Kliknij przycisk OK, aby wyeksportować warstwę.

Ograniczenia eksportowania do formatu U3D

Upewnij się, że warstwy 3D eksportowane jako plik U3D mają geometrię obiektów opartą na trójkątach. Przy eksportowaniu warstw 3D jako plików U3D należy pamiętać o następujących ograniczeniach:

  • Nie są obsługiwane obiekty pierwotne wyższego poziomu, takie jak krzywe NURB, łącznice i krzywe.
  • Odwzorowywanie tekstur jest ograniczone do jednej mapy zmiękczania na materiał. Nie są obsługiwane mapy tekstur otoczenia, odblasków, jasności ani krycia.
  • Nie są obsługiwane animacje materiałów.

Zapisywanie pliku 3D

Aby zachować położenie modelu 3D, oświetlenie, tryb renderowania i przekroje, pliki należy zapisywać z warstwami 3D w formacie PSD, PSB, TIFF lub PDF.

  1. Wybierz polecenie Plik > Zapisz lub Plik > Zapisz jako, wybierz format Photoshop (PSD), Photoshop PDF lub TIFF i kliknij przycisk OK.

Pomoc dostępna szybciej i łatwiej

Nowy użytkownik?