Importowanie plików XML

Aby uzyskać więcej informacji i instrukcje, skorzystaj z poniższych łączy.

Po zaimportowaniu danych XML zawartość ta zostanie wyświetlona na panelu Struktura w postaci elementów (podstawowych „klocków”, z których powstaje kod XML). InDesign nie tworzy nowych ramek ani stron po zaimportowaniu danych XML.

Dołączać czy scalać?

Dane XML można zaimportować w jednym z dwóch trybów: dołączania lub scalania. Wybór metody zależy od obiegu pracy (ręczny lub automatyczny), sposobu, w jaki chcesz traktować istniejącą w dokumencie zawartość oraz tego, czy chcesz mieć dostęp do zaawansowanych opcji przetwarzania importowanych danych.

Gdy importowana zawartość jest dołączana, istniejąca struktura i zawartość dokumentu pozostają nienaruszone. Nowa zawartość XML jest umieszczana na dole panelu Struktura w postaci elementów.

Gdy importowana zawartość jest scalana, program InDesign porównuje przychodzące dane XML ze strukturą i nazwami elementów, które już istnieją w dokumencie. Jeśli elementy są zgodne, to importowane dane zastępują istniejącą zawartość dokumentu i są wprowadzane w odpowiednio oznakowane ramki (lub elementy zastępcze) w układzie. Elementy, w przypadku których program InDesign nie może znaleźć pasującej nazwy i miejsca w hierarchii, są dodawane do panelu Struktura. Można je stamtąd umieszczać ręcznie. Tryb scalania nie tylko automatyzuje tworzenie układu, ale też udostępnia bardziej zaawansowane opcje importowania, w tym możliwość filtrowania przychodzącego tekstu i klonowania elementów na potrzeby powtarzających się danych.

Tworzenie układu zawartości

Po zaimportowaniu zawartości XML należy umieścić ją w dokumencie. Zawartość można umieszczać ręcznie, automatycznie lub za pomocą skryptów. Wybór metody zależy od rodzaju importowanej zawartości, układu dokumentu i obiegu pracy.

W metodzie ręcznej przeciąga się elementy z panelu Struktura na strony dokumentu lub do ramek. Ta metoda nie wymaga rozbudowanej konfiguracji czy planowania. Jest to metoda przydatna, gdy importowana zawartość jest różnego rodzaju lub jeżeli importuje się zawartość z wielu źródeł.

Planując z wyprzedzeniem, można zautomatyzować proces umieszczania danych XML w układzie. Aby automatycznie umieszczać zawartość XML, najpierw trzeba przygotować dokument, przeciągając ramki zastępcze, do których będą trafiać importowane dane. Gdy struktura i nazwy znaczników importowanej zawartości są zgodne z nazwami znaczników i strukturą ramek zastępczych, program InDesign jest w stanie automatycznie umieszczać importowane dane XML w dokumencie. Program InDesign może także klonować elementy na potrzeby powtarzających się danych, np. wykazów adresowych albo katalogów. Automatyczna metoda tworzenia układu jest przydatna w ustrukturalizowanym obiegu pracy, gdyż przyspiesza ten proces i zwiększa jego wydajność.

Informacje o scalaniu

Dane XML można umieszczać w dokumencie w trybie scalania lub w trybie dołączania. Tryb scalania umożliwia automatyzację umieszczania zawartości. Można także filtrować dane w pliku XML, aby umieścić tylko wybrane części zawartości.

Scalanie importowanej zawartości XML jest przydatne, gdy:

• Dokument zawiera ramki zastępcze, które chcesz wypełnić tą zawartością XML.

• W dokumencie istnieje już zawartość XML, ale chcesz zastąpić ją nową zawartością.

• Dokument nie zawiera żadnej struktury XML i program InDesign ma zastąpić domyślny element główny (root) elementem głównym z importowanego pliku XML.

Tryb scalania porównuje przychodzące dane XML z elementami, które już istnieją w dokumencie. Przechodzi przez plik element po elemencie, porównując zawartość importowaną z istniejącą w następujący sposób:

1. Program InDesign rozpoczyna porównywanie od elementu głównego (root)

• Jeżeli elementy główne importowanego pliku XML i dokumentu InDesign są niezgodne, a panel Struktura nie zawiera żadnej struktury, to program InDesign zastąpi element główny dokumentu InDesign elementem głównym pliku XML i zaimportuje plik.

• Jeżeli elementy główne nie zgadzają się, a panel Struktura zawiera już jakieś elementy, to program InDesign doda importowany plik na końcu istniejącej struktury.

• Jeżeli elementy główne są zgodne, to proces scalania (i porównywania) postępuje dalej.

2. Program InDesign przechodzi do elementu znajdującego się pod elementem głównym

Zaczynając od elementu tuż pod elementem głównym importowanego pliku XML, InDesign szuka odpowiedników na panelu Struktura. Aby wystąpiła zgodność, przychodzący element XML musi mieć taką samą nazwę, jak element istniejący na panelu Struktura; co więcej, oba te elementy muszą znajdować się na tym samym poziomie w hierarchii.

• Jeżeli program InDesign znajdzie pasujący element na panelu Struktura, zastępuje go elementem z importowanego pliku XML.

• Jeżeli program InDesign nie znajdzie równoważnika, to wstawia element w miejscu panelu Struktura, w którym rozpoczął przeszukiwanie. Na przykład, jeżeli przeszukiwanie rozpocznie się tuż pod elementem głównym, a program nie znajdzie zgodnego elementu, to importowany element zostanie wstawiony tuż pod elementem głównym.

3. Program InDesign kontynuuje porównywanie elementów

Element za elementem, InDesign porównuje importowany plik XML z istniejącą strukturą. Punkt rozpoczęcia wyszukiwania na panelu Struktura zmienia się w miarę przeszukiwania. Każde kolejne wyszukiwanie zaczyna się tuż pod ostatnim wstawionym lub zastąpionym elementem. InDesign zawsze posuwa się w dół od bieżącej pozycji; nigdy nie umieszcza elementów nad wcześniej wstawionym lub zastąpionym elementem.

Importowanie i dołączanie danych XML

Po zaimportowaniu zawartości XML nowe elementy zostaną wyświetlone na panelu Struktura. Można je stamtąd przeciągać do dokumentu.

Ręczne tworzenie układu dla zawartości XML

Zawartość XML można ręcznie umieszczać w układzie dokumentu, przeciągając elementy z panelu Struktura na stronę lub do istniejących ramek. Gdy umieścisz element, jego elementy potomne (a także wszystkie ich elementy potomne) również zostaną umieszczone.

Na ikonie elementu na panelu Struktura zostanie wyświetlony niebieski romb struktury, który oznacza, że element ten został umieszczony w dokumencie. Elementy, które nie zostały umieszczone, zostaną oznaczone ikoną „nieumieszczony”.

Przypisywanie znaczników XML do stylów

Znaczniki XML mają wyłącznie charakter opisowy; nie są z nimi związane żadne instrukcje formatowania. Dlatego też po zaimportowaniu zawartości XML i umieszczeniu jej w układzie trzeba ją jeszcze sformatować. Jednym ze sposobów formatowania jest przypisanie znaczników XML do konkretnych stylów akapitowych, znakowych, tabelowych lub komórkowych. Na przykład znacznik Autor można przypisać do stylu znakowego Autor. Wówczas cała importowana i umieszczana zawartość XML, którą opatrzono znacznikiem Autor, zostanie automatycznie sformatowana stylem znakowym Autor. Utworzenie takiego odwzorowania między znacznikami a stylami ułatwia i przyspiesza formatowanie zaimportowanej zawartości XML.

Nie trzeba przypisywać każdego znacznika do stylu znakowego lub akapitowego. Niektóre elementy mogą nie występować w układzie. Inne być może łatwiej będzie sformatować indywidualnie. Co więcej, elementy potomne przyjmują styl akapitowy lub znakowy przypisany do ich elementu nadrzędnego. Może to powodować problemy, których można uniknąć jedynie starannie odwzorowując osobno elementy nadrzędne i elementy potomne.

Informacje o automatycznym tworzeniu układu

Za pomocą programu InDesign można automatycznie umieścić zaimportowaną zawartość XML w układzie. W tym celu trzeba najpierw utworzyć zastępcze ramki lub tabele i opatrzyć je znacznikami o takich samych nazwach, jak elementy XML, które mają być w nich umieszczone. Następnie importuje się zawartość XML do tych ramek zastępczych w trybie scalania. Jeżeli znaczniki mają taką samą nazwę i hierarchię w strukturze, program InDesign scala zawartość XML, zastępując zawartość istniejącą w dokumencie.

Ta technika jest przydatna, gdy trzeba zastosować ten sam układ do różnych zbiorów zawartości. Na przykład tygodnik ma zawsze taki sam układ, ale co tydzień zmienia się jego zawartość.

Aby importowana zawartość XML była scalana bezpośrednio w układzie, dokument musi spełniać następujące wymagania:

• Ramki (lub tabele) w dokumencie muszą być opatrzone takimi samymi nazwami, co elementy w importowanym pliku XML.

• Struktura dokumentu (widoczna na panelu Struktura) musi być taka sama, jak struktura importowanego pliku XML. Inaczej mówiąc, elementy o identycznych nazwach muszą znajdować się w identycznym miejscu w strukturze hierarchicznej w obu plikach. Aby uzyskać taką równoważność strukturalną, czasem trzeba zmienić kolejność i ułożenie elementów (wraz z ich elementami potomnymi) na panelu Struktura albo użyć opcji Zastosuj XSLT podczas importowania pliku XML.

Praca z powtarzalnymi danymi

Zawartość XML jest powtarzalna, jeżeli ta sama konfiguracja elementów występuje wiele razy pod rząd, choć za każdym razem zawiera inne dane. Przykładem zawartości powtarzalnej są rekordy bazy danych. Adresy w tabeli bazy danych zawierają powtarzalne informacje — nazwisko, adres, miasto, województwo, kod pocztowy — dotyczące wielu różnych osób.

Podczas importowania zawartości XML można wybrać opcję Powiel powtarzające się elementy tekstu z okna dialogowego Opcje importu XML. Wybranie tej opcji sprawi, że program InDesign będzie klonować powtarzane elementy struktury. Klonowanie umożliwia scalanie powtarzalnych danych XML w dokumencie bez potrzeby tworzenia elementów zastępczych na panelu Struktura (albo tekstu zastępczego w ramce) w odniesieniu do każdego rekordu z osobna. Na przykład aby zaimportować listę adresową w formacie XML złożoną z 25 wpisów, na panelu Struktura należy utworzyć zgodną strukturę elementów tylko jednego wpisu. Podczas importowania całej listy program InDesign sklonuje tę strukturę, tworząc elementy na wszystkie 25 wpisów.

Powtarzalna zawartość XML jest wlewana w jeden wątek podczas scalania w dokumencie. Jeżeli ramki zastępcze zostały powiązane w wątek, to zawartość przepływa z jednej ramki do drugiej. Jeżeli w ramkach zastępczych nie ma dość miejsca na całą zawartość XML, można automatycznie wlać pozostałą zawartość, tworząc kolejne ramki i dołączając je do wątku. Nie trzeba ręcznie przeciągać elementów z panelu Struktura do poszczególnych ramek.

Tworzenie elementów zastępczych do automatycznego tworzenia układu

Jeśli chcesz, aby program InDesign automatycznie scalał importowaną zawartość XML w układzie, utwórz w dokumencie ramki lub tabele zastępcze.

Można również utworzyć tekst zastępczy, co pozwala zapewnić, że dane XML zostaną prawidłowo umieszczone na stronie i sformatowane. Tekst zastępczy może również służyć do wprowadzania tabulatorów, spacji lub etykiet (zwanych tekstem statycznym) między elementy XML, które pojawią się w ramce.

Na przykład importując i umieszczając informacje o produkcie, można rozdzielić tabulatorami nazwę produktu, jego opis i cenę, a także dodać etykiety takie jak „Produkt:” lub „Cena:” przed wpisami tekstu zastępczego tych elementów. Gdy dane XML zostaną scalone z ramką, statyczne etykiety, odstępy i tabulatory między elementami zawartości pozostają nienaruszone.

Tworzenie ramki zastępczej

Tworzenie tabeli zastępczej

Elementy XML można importować nie tylko do ramek zastępczych, ale także do tabel zastępczych. Każda komórka tabeli jest reprezentacją elementu. InDesign umieszcza zawartość w tabeli komórka po komórce, element po elemencie, zaczynając w lewym górnym rogu tabeli i dopasowując elementy do oznakowanych komórek. Tworząc tabelę zastępczą, musisz oznakować wszystkie komórki, a także tabelę jako całość. Komórki scalone uznawane są za pojedynczą komórkę.

Ponieważ program InDesign nie wyróżnia podczas importowania kolumn i wierszy, liczba kolumn w tabeli zastępczej musi być taka sama, jak liczby kolumn w importowanej zawartości. Ponadto wszystkie komórki muszą być zawarte w pojedynczym elemencie tabeli. Inaczej mówiąc, komórki stanowią elementy „siostrzane”, należące do tego samego elementu nadrzędnego.

Tworzenie struktury zastępczej na potrzeby powtarzalnych danych

Przy scalaniu powtarzalnej zawartości XML obowiązują takie same reguły, jak przy zwykłym scalaniu danych XML: struktura elementów na panelu Struktura musi odpowiadać strukturze importowanych danych XML, a ramki zastępcze muszą być oznakowane znacznikami o takich samych nazwach, jak elementy nadrzędne w pliku XML.

Tworzenie tekstu zastępczego

Importowanie i scalanie zawartości XML

Po utworzeniu i oznakowaniu ramek i tabel zastępczych oraz tekstu zastępczego i sprawdzeniu, czy dokument i plik XML mają takie same znaczniki i strukturę, możesz zaimportować zawartość XML do układu.

Aby zaimportować dane XML do elementów zastępczych (lub zastąpić istniejącą zawartość w dokumencie), musisz użyć opcji Scalaj zawartość. Scalając zawartość, program InDesign zastępuje w dokumencie identycznie oznakowane elementy o takiej samej strukturze elementami z importowanego pliku XML. Możesz użyć dodatkowych opcji importowania, aby wyłączyć (odfiltrować) zawartość niezgodną ze strukturą dokumentu, usunąć pozycje w dokumencie, które nie zgadzają się z importowanymi danymi XML albo nie są przez nie zastępowane, a także włączyć klonowanie powtarzalnych elementów XML.

Jeżeli importowany plik XML zawiera elementy, których nie ma w dokumencie, InDesign umieści je na panelu Struktura, nie wprowadzając ich do układu dokumentu.

Aby scalanie zawartości XML z elementami zastępczymi przebiegło prawidłowo, ważne jest przestrzeganie następujących reguł:

• Oznaczaj elementy zastępcze znacznikami o identycznej nazwie, co element XML, który ma je zastąpić (lub zostać do nich wlany).

• Pamiętaj, że spacje, końce wiersza, tabulatory i tekst statyczny muszą znajdować się na zewnątrz znaczników elementów w tekście zastępczym, ale wewnątrz elementu nadrzędnego wątku.

• Importując XML, zaznacz opcję „Nie importuj zawartości elementów stanowiących odstępy”. Opcja ta zachowuje odstępy i tekst statyczny, jeżeli importowane elementy XML składają się tylko z odstępów.

Scalanie zawartości XML z istniejącą zawartością lub elementami zastępczymi

InDesign scali zawartość z dokumentem, rozpoczynając od pierwszego zgodnego elementu w pliku XML.

Opcje importowania XML

Gdy importuje się i umieszcza dane XML, używając opcji Scalaj zawartość, okno dialogowe Opcje importowania XML zawiera następujące opcje:

Tworzy połączenie z plikiem XML. Jeśli ten plik zostanie uaktualniony, to będzie można uaktualnić także dane XML w dokumencie InDesign.

Stosuje arkusz stylów definiujący przekształcenia importowanej zawartości XML. Kliknij przycisk Przeglądaj (Windows) lub Wybierz (Mac OS), aby wybrać plik XSLT (.xsl lub .xslt) z systemu plików. Domyślna opcja „Użyj arkusza stylów z dokumentu XML” powoduje, że program InDesign użyje instrukcji sterującej XSLT (o ile taka instrukcja istnieje w pliku XML), aby przekształcić dane XML.

Powiela formatowanie zastosowane do oznakowanego tekstu zastępczego w całej powtarzającej się zawartości. Wystarczy raz utworzyć formatowanie (np. adresu), a potem można wielokrotnie wykorzystać jego układ, aby automatycznie formatować kolejne. (Zobacz Praca z powtarzalnymi danymi).

Filtruje importowaną zawartość XML w taki sposób, że importowane są tylko te elementy z pliku XML, dla których istnieją równoważne elementy w dokumencie.

Importuje elementy do tabeli, jeżeli znaczniki są takie same, jak znaczniki zastosowane do zastępczej tabeli i jej komórek. Opcja ta umożliwia np. umieszczanie rekordów z bazy danych w tabeli podczas generowania cenników lub wykazów inwentaryzacyjnych.

Pozostawia istniejącą zawartość, jeżeli odpowiadający jej element XML zawiera wyłącznie odstęp (np. znak końca wiersza albo tabulator). Użyj tej opcji, jeżeli między elementami w ramkach zastępczych znajduje się tekst, który chcesz zachować. Na przykład formatując przepisy kulinarne wygenerowane z bazy danych, można dodać do nich etykiety takie jak „Składniki” i „Instrukcje przygotowania”. Jeżeli element nadrzędny obejmujący każdy przepis będzie zawierać tylko odstęp, to InDesign pozostawi te etykiety nienaruszone.

Usuwa z panelu Struktura i z układu dokumentu takie elementy, które nie mają swoich odpowiedników wśród elementów z importowanego pliku XML. Użyj tej opcji, aby odfiltrować dane z dokumentu. Na przykład podczas importowania nazwisk i adresów można wprowadzić tekst zastępczy elementu zawierającego nazwę firmy. Jeżeli przy jednym z nazwisk nie będzie elementu z nazwą firmy, to InDesign usunie element zawierający ten tekst zastępczy.

Importuje tabele CALS z pliku XML jako tabele programu InDesign.