Linie pomocnicze ruchu

Dzięki linii pomocniczej ruchu program Adobe Animate (dawniej Flash Professional CC) ułatwia dostosowywanie tworzonych animacji, pozwalając zdefiniować ścieżkę dla animowanych obiektów. Jest to pomocne podczas pracy nad animacją, w której ruch biegnie po ścieżce — a nie linii prostej. Ten proces wymaga dwóch warstw, aby uzyskać animację:

• Jedna warstwa zawiera obiekt przeznaczony do animowania.
• Druga warstwa definiuje ścieżkę, wzdłuż której obiekt ma się poruszać w ramach animacji.

Linia pomocnicza ruchu współpracuje tylko z animacjami klasycznymi.

Więcej informacji o liniach pomocniczych ruchu znajdziesz w artykule Praca z klasycznymi animacjami z klatkami pośrednimi.

Linia pomocnicza ruchu oparta na pociągnięciu o zmiennej szerokości

Obiekt można animować zgodnie ze ścieżką pomocniczą z pociągnięciem o zmiennej szerokości.

Oprócz klatek kluczowych położenia początkowego i końcowego nie są potrzebne inne klatki kluczowe definiujące zmiany grubości pociągnięcia.

1. Aby animować obiekt przy użyciu pociągnięcia o zmiennej szerokości, utwórz ścieżkę i animuj obiekt wzdłuż niej zgodnie z instrukcjami w poprzedniej sekcji dokumentu. 
2. Zaznacz pierwszą klatkę kluczową animacji na osi czasu i zaznacz opcje skalowania oraz skalowania wzdłuż ścieżki w inspektorze Właściwości. Obiekt jest gotowy do skalowania zgodnie z grubością pociągnięcia.

3. Zdefiniuj grubość pociągnięcia jedną z następujących metod:

• Wybierz narzędzie Szerokość (U) z przybornika, kliknij w dowolnym miejscu ścieżki i przeciągnij, aby dostosować grubość ścieżki.

• Zaznacz ścieżkę przy użyciu narzędzia Zaznaczanie (V) z przybornika, a następnie w inspektorze Właściwości wybierz profil szerokości pociągnięcia z menu rozwijanego Szerokość.

Więcej informacji o pociągnięciu ze zmienną szerokością znajduje się w artykule Pociągnięcia o zmiennej szerokości.

Po zdefiniowaniu pociągnięcia o zmiennej szerokości jako ścieżki uruchomienie animacji ruchu pozwala zobaczyć obiekt poruszający się wzdłuż ścieżki oraz zmieniający rozmiar zgodnie z grubością tego pociągnięcia.

W tym przykładzie jest używana linia pomocnicza ruchu oparta na pociągnięciu o zmiennej szerokości:

Ścieżka pomocnicza ruchu może mieć wiele segmentów. Każdy połączony segment może mieć inny profil zmiennej szerokości zdefiniowany zgodnie z opisem poniżej. W animacji jest uwzględniany każdy segment profilu szerokości — bez dodatkowych klatek kluczowych tworzonych dla obiektu.

Linia pomocnicza ruchu oparta na kolorze pociągnięcia

Linia pomocnicza ruchu umożliwia animowanie obiektu wzdłuż ścieżki przez zmiany koloru obiektu zależne od koloru samej ścieżki pomocniczej. Aby uzyskać taką zmienność, należy utworzyć co najmniej dwa segmenty ścieżki. Oznacza to, że ścieżka musi zawierać co najmniej trzy węzły (punkty). Aby to zrobić, podczas pracy nad klasyczną animacją ruchu i rysowania ścieżki pomocniczej — zgodnie z opisem w powyższej sekcji tego dokumentu — za pomocą narzędzia Pióro narysuj ścieżkę pomocniczą tak jak pokazano poniżej. Ta ścieżka zawiera cztery węzły (punkty) i trzy segmenty.

Oprócz klatek kluczowych położenia początkowego i końcowego obiektu nie trzeba tworzyć więcej klatek kluczowych definiujących zmiany koloru pociągnięcia.

1. Po utworzeniu klasycznej animacji ruchu zaznacz pierwszą klatkę kluczową tej animacji na osi czasu. W inspektorze Właściwości zaznacz pole wyboru ścieżki Kolor. Obiekt jest gotowy do uwzględniania zmian kolorów zgodnie ze ścieżką pomocniczą.

2. Teraz przy użyciu narzędzia Zaznaczanie (V) z przybornika kliknij i zaznacz drugi segment ścieżki pomocniczej i wybierz inny kolor. Powtórz tę czynność dla trzeciego segmentu ścieżki.

Uruchom animację, aby sprawdzić wpływ kolorów ze ścieżki pomocniczej na zmiany obiektu. Widać, że obiekt uwzględnia nie tylko kolor, ale też wartość kanału alfa (krycia) segmentu pociągnięcia ścieżki pomocniczej.

W tym przykładzie jest używana linia pomocnicza ruchu oparta na pociągnięciu o zmiennym kolorze: