Ustawienia kolorów

Przestrzeń robocza jest pośrednią przestrzenią kolorów, służącą do definiowania i edycji kolorów w aplikacjach firmy Adobe. Z każdym modelem kolorów jest skojarzony profil przestrzeni roboczej. Profile przestrzeni roboczej można wybierać w menu ustawień kategorii Zarządzania kolorami w oknie dialogowym Preferencje.

Jeśli obiekt posiada osadzony profil kolorów, w którym osadzono profil niezgodny z profilem przestrzeni roboczej, aplikacja odwołuje się do reguły zarządzania kolorami i na jej podstawie interpretuje dane kolorów. W większości sytuacji reguła domyślna nakazuje zachowanie osadzonego profilu.

Opcje przestrzeni roboczej

Otwórz program Acrobat i wybierz menu Acrobat (macOS) lub menu hamburgera     (Windows) w lewym górnym rogu. Wybierz pozycję Preferencje, a następnie wybierz kategorię Zarządzanie kolorami.

Aplikacje Adobe są dostarczane ze standardowym zestawem profili przestrzeni roboczych zalecanych i przetestowanych przez Adobe dla większości obiegów pracy związanych z zarządzaniem kolorami. W menu przestrzeni roboczych są domyślnie wyświetlane tylko profile z zestawu standardowego.

Informacje o brakujących i błędnych profilach kolorów

O ile nie zostaną wprowadzone inne ustawianie, dokument używa profilu przestrzeni roboczej skojarzonego z trybem kolorów przeznaczonym do tworzenia i edytowania kolorów. Natomiast dokumenty istniejące mogą nie używać właściwego (wybranego przez użytkownika) profilu przestrzeni roboczej lub nie podlegać zarządzaniu kolorami. Takie wyjątki w obiegu pracy z zarządzaniem kolorami często występują w następujących przypadkach:

• Użytkownik otworzył dokument lub zaimportował dane kolorów (np. przez kopiowanie albo przeciąganie) z dokumentu, do którego nie przypisano profilu. Sytuacja ta dotyczy najczęściej dokumentów utworzonych w aplikacjach, które albo nie obsługują zarządzania kolorami, albo działają z wyłączoną funkcją zarządzania kolorami.

• Użytkownik otworzył dokument lub zaimportował dane kolorów z dokumentu, który ma przypisany inny profil, niż profil bieżącej przestrzeni roboczej. Może to mieć miejsce w przypadku otwarcia dokumentu utworzonego przy użyciu innych ustawień zarządzania kolorami lub zeskanowanego i oznaczonego profilem skanera.

W obydwu sytuacjach aplikacja odwołuje się do reguły zarządzania kolorami i na jej podstawie wybiera metodę obsługi kolorów.

Opcje konwersji kolorów

Opcje konwersji kolorów decydują o tym, jak aplikacja przekształca kolory dokumentu przy zmianach przestrzeni kolorów. Modyfikacji tych opcji powinni dokonywać wyłącznie użytkownicy o dużej wiedzy na temat systemu zarządzania kolorami, którzy rozumieją konsekwencje planowanych zmian. Aby wyświetlić opcje konwersji, wybierz pozycję Acrobat w lewym górnym rogu, wybierz pozycję Preferencje, a następnie wybierz kategorię Zarządzanie kolorami.

Pozwala określić moduł zarządzania kolorami (CMM), który będzie używany do przekształcania kolorów z jednej przestrzeni na kolory z drugiej. Potrzeby większości użytkowników zaspokaja mechanizm domyślny (ACE), dostarczony przez firmę Adobe.

Zaznaczenie tej opcji powoduje, że symulowany jest pełny zakres dynamiczny kolorów urządzenia wyjściowego, co zapewnia zachowanie szczegółów w obszarach cieni obrazu. Zaznacz tę opcję, jeśli podczas drukowania zachodzi potrzeba kompensacji punktu czerni (co w większości sytuacji jest zalecane).

Informacje o metodach konwersji kolorów

Wybór metody konwersji kolorów decyduje o tym, jak system zarządzania kolorami konwertuje kolory między różnymi przestrzeniami. Różnice między metodami konwersji kolorów dotyczą sposobu modyfikowania kolorów źródłowych. Na przykład kolory mieszczące się w przestrzeni docelowej można zachować bez zmian; jeśli natomiast przestrzeń docelowa jest mniejsza, niż źródłowa, to niektóre kolory mogą zostać skorygowane w celu zachowania oryginalnych relacji między barwami. Wybór metody konwersji kolorów zależy od typu zawartości graficznej oraz od profilów użytych do określenia przestrzeni kolorów. W przypadku niektórych profilów różne metody konwersji kolorów dają te same wyniki.

Metodę konwersji kolorów można wybrać podczas ustawiania opcji dotyczących systemu zarządzania kolorami, ekranowej próby kolorów oraz drukowania kompozycji:

Ta metoda dąży do zachowania wizualnych relacji między kolorami, tak aby oko ludzkie postrzegało je jako naturalne — pomimo zmiany wartości liczbowych kolorów. Jest odpowiednia w przypadku fotografii o wielu kolorach niemieszczących się w przestrzeni. Jest to metoda stosowana standardowo w Japonii.

Celem tej metody jest uzyskanie żywych kolorów obrazu, nawet kosztem dokładności. Jest to metoda odpowiednia do materiałów biznesowych, takich jak wykresy, gdzie dokładne relacje między kolorami nie są tak ważne, jak uzyskanie jasnych, nasyconych barw.

Ta metoda porównuje punkty o największej jasności (punkty bieli) przestrzeni źródłowej i przestrzeni docelowej, aby określić odpowiednie przesunięcia kolorów. Kolory spoza przestrzeni są przekształcane na najbardziej zbliżony kolor, jaki można odtworzyć w przestrzeni docelowej. Metoda relatywna kolorymetryczna zachowuje więcej oryginalnych kolorów obrazu, niż metoda percepcyjna. W Ameryce Północnej i Europie jest to standardowa metoda konwersji w branży drukarskiej.

Kolory, które mieszczą się wewnątrz przestrzeni docelowej, są zachowywane bez zmian. Kolory poza zakresem przestrzeni docelowej są przycinane. Nie zachodzi żadne skalowanie kolorów względem docelowego punktu bieli. Metoda ma na celu zachowanie wierności kolorów kosztem zachowania relacji między nimi. Wykorzystuje się ją do przeprowadzania prób (symulacji druku na konkretnym urządzeniu). Jest szczególnie przydatna przy sprawdzaniu, jak kolor papieru wpływa na wygląd kolorów na wydruku.