Ustawienia konwersji Adobe PDF

Predefiniowane ustawienia Adobe PDF

Predefiniowane ustawienie PDF to zestaw ustawień, które mają wpływ na procedurę tworzenia pliku PDF. Ustawienia te są tworzone w celu zachowania równowagi pomiędzy wielkością a jakością pliku, w zależności od sposobu wykorzystania pliku PDF. Większość ustawień predefiniowanych jest współdzielona przez aplikacje pakietu Adobe Creative Cloud, w tym m.in. programy InDesign, Illustrator, Photoshop i Acrobat. Można także tworzyć i udostępniać własne ustawienia predefiniowane związane z konkretnymi wymaganiami. Zapisany plik ustawień predefiniowanych PDF ma przyrostek .joboptions.

Niektóre z następujących ustawień predefiniowanych są niedostępne, dopóki nie zostaną przeniesione z domyślnego folderu Dodatki do folderu Ustawienia (ustawienia niestandardowe).

Foldery Distiller, Dodatki i Ustawienia można zazwyczaj znaleźć w poniższych lokalizacjach.

• Windows 11 (64-bitowy), Windows 10 w wersji 1810 lub nowszej (32- i 64-bitowy), Windows 8, 8.1 (32- i 64-bitowy)†, Windows 7 z dodatkiem SP1 (32- i 64-bitowy) lub Windows Server 2008 R2 (64-bitowy), 2012 (64-bitowy), 2012 R2 (64-bitowy)†, 2016 (64-bitowy) lub 2019 (64-bitowy) Użytkownicy/[nazwa użytkownika]/ProgramData/Adobe/Adobe PDF
  

• W systemie macOS: Users/[nazwa użytkownika]/Library/Application Support/Adobe/Adobe PDF

Pliki ustawień domyślnych instalowane wraz z programem Distiller posiadają atrybuty: Tylko do odczytu i Ukryty.

Ustawienia niestandardowe można znaleźć w następujących lokalizacjach:

• Windows 11 (64-bitowy), Windows 10 w wersji 1810 lub nowszej (32- i 64-bitowy), Windows 8, 8.1 (32- i 64-bitowy)†, Windows 7 z dodatkiem SP1 (32- i 64-bitowy) lub Windows Server 2008 R2 (64-bitowy), 2012 (64-bitowy), 2012 R2 (64-bitowy)†, 2016 (64-bitowy) lub 2019 (64-bitowy) Użytkownicy/[nazwa użytkownika]/AppData/Adobe/Adobe PDF/Settings
• W systemie macOS: Users/[nazwa użytkownika]/Library/Application Support/Adobe/Adobe PDF/Settings

Niektóre ustawienia są niedostępne w pewnych aplikacjach pakietu Adobe Creative Cloud.

Umożliwia tworzenie plików PDF przeznaczonych do druku wysokiej jakości na drukarkach biurkowych i urządzeniach do proofingu. To ustawienie wykorzystuje specyfikację PDF 1.4 i przeprowadza próbkowanie w dół obrazów kolorowych i w skali szarości do 300 ppi, a obrazów monochromatycznych do 1200 ppi. Osadza ono także podzbiory wszystkich czcionek oraz nie zmienia kolorów ani nie spłaszcza przezroczystości (dla typów plików uwzględniających przezroczystość). Takie pliki PDF można otwierać w programach Acrobat 10x i Acrobat Reader 10x oraz ich późniejszych wersjach.

Umożliwia tworzenie plików PDF pozwalających przeglądać i drukować rysunki techniczne o wymiarach przekraczających 200 × 200 cali 508 × 508 cm. Takie pliki PDF można otwierać w programie Acrobat i Acrobat Reader w wersji 10x oraz nowszych.

Wykorzystywane do archiwizowania dokumentów elektronicznych. PDF/A‑1b wykorzystuje specyfikację PDF 1.4 i konwertuje wszystkie kolory do palety CMYK lub RGB, w zależności od wybranego standardu. Takie pliki PDF można otwierać w programach Acrobat i Acrobat Reader w wersji 10x oraz nowszych.

PDF/X‑1a wymaga osadzenia wszystkich czcionek, wskazania właściwych krawędzi oraz wyświetlania koloru jako CMYK, kolory dodatkowe lub obu tych opcji. Zgodne pliki muszą zawierać opis warunków drukowania, do jakich zostały przygotowane. Pliki PDF zgodne ze standardem PDF/X‑1a można otwierać w programie Acrobat 10x i Acrobat Reader w wersji 10x oraz nowszych.

Standard PDF/X‑1a wykorzystuje specyfikację PDF 1.3 i przeprowadza próbkowanie w dół obrazów kolorowych i w skali szarości do 300 ppi, a obrazów monochromatycznych do 1200 ppi. Osadza podzbiory wszystkich czcionek, tworzy nieoznaczone pliki i spłaszcza przezroczystość za pomocą ustawienia Wysoka rozdzielczość.

Umożliwia tworzenie plików PDF do zastosowań w druku wysokiej jakości (np. druku cyfrowym). Nie umożliwia jednak tworzenia plików zgodnych ze standardem PDF/X. W tym przypadku największe znaczenie ma jakość zawartości. Celem nadrzędnym jest zachowanie w pliku PDF wszystkich informacji wymaganych przez drukarnię lub dostawcę usług drukarskich do prawidłowego wydrukowania dokumentu. Ten zestaw opcji wykorzystuje specyfikację PDF 1.4, konwertuje kolory na CMYK i przeprowadza próbkowanie w dół obrazów kolorowych i w skali szarości do 300 ppi, a obrazów monochromatycznych do 1200 ppi. Osadza podzbiory wszystkich czcionek i zachowuje przezroczystość (dla typów plików uwzględniających przezroczystość).

Takie pliki PDF można otwierać w programach Acrobat 10x i Acrobat Reader 10x oraz ich późniejszych wersjach.

Uwaga: przed utworzeniem pliku PDF, który ma być wysłany do drukarni lub dostawcy usług drukarskich, należy dowiedzieć się, jaka jest wymagana rozdzielczość i inne ustawienia. Można także poprosić o plik .joboptions zawierający zalecane ustawienia. Czasem należy dostosować ustawienia Adobe PDF dla konkretnego dostawcy usług, a następnie przekazać własny plik .joboptions.

Umożliwia tworzenie plików PDF z ułatwieniami dostępu, które zawierają znaczniki, hiperłącza, zakładki, elementy interaktywne i warstwy. Ten zestaw opcji wykorzystuje specyfikację PDF 1.6 i osadza podzbiory wszystkich czcionek. Dodatkowo optymalizuje pliki pod kątem restrukturyzacji pliku do pobierania po jednej stronie (tzw. byte serving). Takie pliki PDF można otwierać w programach Acrobat i Reader 7.0 oraz ich późniejszych wersjach. (Ustawienie predefiniowane PDF bogatej treści znajduje się w folderze Dodatki).

Umożliwia tworzenie plików PDF do wyświetlania na stronach internetowych, w intranecie lub do rozpowszechniania za pośrednictwem poczty e-mail. Ten zestaw opcji wykorzystuje kompresję, próbkowanie w dół oraz stosunkowo niską rozdzielczość. Konwertuje wszystkie kolory na sRGB i nie osadza czcionek (w przypadku konwersji opartych na programie Adobe Acrobat Distiller). Dodatkowo optymalizuje pliki pod kątem restrukturyzacji pliku do pobierania po jednej stronie (tzw. byte serving).

Takie pliki PDF można otwierać w programach Acrobat i Reader 6.0 oraz ich późniejszych wersjach.

Umożliwia tworzenie plików PDF do wydruku na drukarkach biurkowych lub kserokopiarkach, umieszczania na płytach CD lub wysyłania do klientów w celu sprawdzenia. Ten zestaw opcji wykorzystuje kompresję i próbkowanie w dół w celu ograniczenia wielkości plików. Za to osadza podzbiory wszystkich czcionek (dozwolonych) używanych w pliku, konwertuje wszystkie kolory na sRGB i drukuje w średniej rozdzielczości. Podzbiory czcionek systemu Windows nie są domyślnie osadzane. Pliki PDF utworzone przy pomocy tego pliku ustawień Acrobat i Reader 6.0 oraz w ich późniejszych wersjach.

Informacje o standardach PDF/X, PDF/E i PDF/A

Standardy PDF/X, PDF/E i PDF/A są określane przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ang. ISO). Standardy PDF/X dotyczą wymiany materiałów graficznych. Standardy PDF/E odnoszą się do interaktywnej wymiany dokumentacji inżynierskiej, natomiast standardy PDF/A — do archiwizacji dokumentów elektronicznych. Podczas konwersji na format PDF przetwarzany plik jest sprawdzany pod kątem zgodności z określonym standardem. Jeśli dokument PDF nie jest zgodny z wybranym standardem ISO, wyświetlony zostanie monit o anulowanie konwersji lub utworzenie niezgodnego pliku.

Kilka formatów PDF/X jest najczęściej używanymi standardami dla obiegu dokumentów drukowanych: PDF/X-1a, PDF/X-3 i (w 2008 roku) PDF/X-4. Najczęściej wykorzystywanymi standardami w zakresie archiwizacji dokumentów PDF są PDF/A‑1a i PDF/A‑1b (w przypadku mniej surowych wymagań). Obecnie, jedyną wersją standardu PDF/E jest PDF/E-1.

Więcej informacji na temat standardów PDF/X, PDF/E i PDF/A można znaleźć na stronach internetowych organizacji ISO i AIIM.

Dostosowywanie ustawień Adobe PDF

W przypadku niektórych zadań drukowania i niektórych urządzeń wyjściowych może wystąpić konieczność utworzenia własnych ustawień konwersji. Wybrane opcje określają, czy czcionki dokumentu są osadzane i podstawiane w 100%. Wybrane opcje określają sposób, w jaki obiekty wektorowe i obrazy są kompresowane i próbkowane. Wybrane opcje określają także, czy gotowy plik PDF zawiera zaawansowane informacje dotyczące drukowania, takie jak komentarze OPI (Open Prepress Interface). Pliki ustawień domyślnych nie mogą być zmieniane, ale można skopiować je w celu utworzenia nowych plików ustawień.

Tworzenie pliku własnych ustawień Adobe PDF

Usuwanie plików własnych ustawień Adobe PDF

Ustawienia Adobe PDF

Sekcja Ustawienia > Zmień ustawienia Adobe PDF modułu Adobe PDFMaker w programie Acrobat Distiller zawiera panele z opcjami umożliwiającymi dostosowanie procesu generowania plików PDF.

Opcje ogólne

Panel jest przeznaczony do wybierania wersji programu Acrobat dla zapewnienia kompatybilności plików oraz innych ustawień dotyczących plików i urządzeń.

Pozwala określić poziom zgodności pliku Adobe PDF. Stosowanie najnowszej wersji (w tym przypadku 1.7) zapewnia dostęp do najnowszych funkcji i opcji. W przypadku dokumentów, które będą rozpowszechniane wśród wielu użytkowników, zaleca się wybór nowszej wersji — tak aby wszyscy użytkownicy mogli wyświetlać i drukować dokument.

Powoduje kompresję informacji dotyczących struktury (takich jak zakładki, dostępność i obiekty nie podlegające kompresji), przez co stają się one niewidoczne i niedostępne w programach Acrobat 5.0 i Reader 5.0. Opcja Tylko znaczniki powoduje kompresję danych dotyczących struktury. Opcja Wyłączone oznacza brak kompresji.

Automatycznie obraca strony zgodnie z kierunkiem tekstu.

Obraca wszystkie strony, dopasowując orientację większości tekstu w dokumencie.

Obraca każdą stronę dokumentu zgodnie z orientacją tekstu na stronie.

Chroni strony przed obracaniem.

Określa, czy plik PDF ma być wyświetlany z oprawą z lewej czy z prawej strony. Ustawienie oprawy wpływa na wygląd i sposób działania stron w widoku Dwie strony — układ ciągły oraz na wygląd i sposób działania miniaturek ustawionych obok siebie.

Pliki PostScript umożliwiają naśladowanie rozdzielczości drukarki, na której będą drukowane. Dopuszczalne wartości mieszczą się w przedziale od 72 do 4000. Najlepsze efekty dane ustawienie domyślne, chyba że plik PDF będzie drukowany na specjalnej drukarce przyjmującej rozdzielczość zdefiniowaną w oryginalnym pliku PostScript.

Opcja pozwala określić strony, które mają być przekonwertowane na format Adobe PDF.

Dla wszystkich stron pliku PDF są osadzane miniaturowe podglądy, zwiększając rozmiar pliku. Usuń zaznaczenie tego ustawienia, jeśli użytkownicy programu Acrobat w wersji 5.0 lub nowszej będą wyświetlać i drukować plik PDF. Wersje pozwalają generować miniaturki dynamicznie za każdym razem po wybraniu panelu Strony w pliku PDF.

Struktura pliku jest zmieniana, tak aby plik można było pobierać strona po stronie z serwerów internetowych. Zaznaczenie opcji powoduje kompresję tekstu i rysunków, nadpisując ustawienia kompresji zaznaczone w panelu Obrazki.

Opcja pozwala określić rozmiar strony, który ma być używany, gdy w pliku oryginalnym nie określono żadnego rozmiaru. Pliki EPS podają rozmiar obwiedni, a nie rozmiar strony.

Opcje panelu Obrazy

W panelu Obrazy zaznacz opcje kompresji i próbkowania dotyczące obrazków kolorowych, w skali szarości i monochromatycznych. Odpowiedni dobór tych parametrów – dokonywany często metodą prób i błędów – pozwala znaleźć „złoty środek” między rozmiarem pliku obrazu i jego jakością.

W przypadku obrazów kolorowych i szarych (w skali szarości) powinno się używać rozdzielczości od 1,5 do 2 razy większej niż planowana rozdzielczość druku. Rozdzielczość obrazów monochromatycznych powinna być taka sama jak urządzenia wyjściowego. Jednak zapisanie obrazu monochromatycznego w rozdzielczości wyższej niż 1500 dpi zwiększa rozmiar pliku bez zauważalnej poprawy jakości obrazu. Obrazy, które będą powiększane (np. mapy), mogą wymagać wyższej rozdzielczości.

W poniższej tabeli przedstawiono popularne typy drukarek i ich rozdzielczość mierzoną w dpi. Przedstawia ona także domyślną liniaturę rastra mierzoną w liniach na cal (lpi) oraz rozdzielczość ponownego próbkowania dla obrazów mierzonych w pikselach na cal (ppi). Na przykład, gdy jest używana drukarka laserowa o rozdzielczości 600 dpi, zaleca się wybór rozdzielczości próbkowania 170 ppi.

Zmniejsza rozdzielczość obrazka, która przekracza wartość podaną w polu Dla obrazków ponad, do rozdzielczości urządzenia wyjściowego, łącząc piksele próbkowanego obszaru obrazka w jeden większy piksel.

Uśrednia piksele w obszarze próbki i zastępuje cały obszar pikselem w uśrednionym kolorze w danej rozdzielczości.

Zastępuje cały obszar pikselem zaznaczonym w obszarze próbki, w określonej rozdzielczości. Powoduje szybszą konwersję niż próbkowanie w dół, ale otrzymane obrazy mają mniej łagodne (mniej ciągłe) przejścia tonalne.

Używa średniej ważonej, zamiast zwykłej średniej (jak w przypadku próbkowania w dół) do określenia koloru pikseli. Metoda ta jest wolniejsza, ale tworzy najłagodniejsze z możliwych przejść tonalnych.

Stosuje kompresję do obrazków kolorowych, w skali szarości i monochromatycznych. W przypadku obrazów kolorowych i szarych (w skali szarości) można również określić ich jakość.

Wygładza postrzępione krawędzie obrazów monochromatycznych. O liczbie używanych poziomów szarości (4, 16 lub 256) decyduje ustawienie liczby bitów (2, 4 lub 8). (W wyniku wygładzania pewne elementy obrazka, np. mały tekst i cienkie linie, mogą stać się rozmazane).

Otwiera okno dialogowe Reguła obrazu, w którym można określić opcje dla obrazów kolorowych, w skali szarości i monochromatycznych, występujących w rozdzielczości niższej niż określono. Wpisz wartość rozdzielczości dla każdego rodzaju obrazu, a następnie zaznacz opcję Pomiń, Ostrzeż i kontynuuj lub Anuluj.

Opcje panelu czcionek

Opcje dostępne na zakładce Czcionki pozwalają określić, które czcionki mają być osadzone w pliku Adobe PDF, a także zdecydować, czy ma być wstawiony podzestaw znaków używanych w pliku PDF. Osadzać można tylko czcionki OpenType®, TrueType i PostScript. Czcionki zawierające ograniczenia dotyczące licencji są wyświetlane z ikoną blokady. Po wybraniu takiej czcionki w oknie dialogowym Opcje Adobe PDF jest wyświetlany opis ograniczeń dotyczących licencji.

Osadza wszystkie czcionki używane w tym pliku. Osadzanie czcionek jest niezbędne, aby zapewnić zgodność pliku ze standardem PDF/X.

Powoduje osadzenie wszystkich obecnych w pliku czcionek OpenType oraz zachowanie informacji o nich związanych z zaawansowanym układem wierszy. Opcja ta jest dostępna pod warunkiem, że w menu Zgodność (w panelu Ogólne) jest zaznaczona opcja Acrobat 7 (PDF 1.6) lub Acrobat 8 (PDF 1.7).

Określa wartość graniczną wyrażoną w procentach, wykorzystywaną wtedy, gdy trzeba osadzić tylko pewien podzbiór czcionek. Jeśli na przykład wartość graniczna wynosi 35, a w pliku użyto mniej niż 35% znaków, program Distiller osadzi tylko te znaki.

Określa działania podejmowane przez program Distiller w przypadku, gdy podczas przetwarzania pliku znalezienie czcionki do wstawienia okazuje się niemożliwe.

Aby osadzić tylko wybrane czcionki, przenieś je na listę Zawsze osadzaj. Opcja Osadź wszystkie czcionki nie może być zaznaczona.

Umieść na liście czcionki, które nie będą osadzane. Jeśli zachodzi taka potrzeba, na liście można umieścić czcionkę z innego folderu – folder ten można wybrać z menu wysuwanego.

Jeśli żądana czcionka nie znajduje się w folderze czcionek, kliknij Dodaj nazwę. Wprowadź nazwę czcionki, wybierz listę Zawsze osadzaj (lub listę Nigdy nie osadzaj) i kliknij Dodaj.

Usuwa czcionkę z listy Zawsze osadzaj lub Nigdy nie osadzaj. Ta operacja nie powoduje usunięcia czcionki z systemu, a jedynie usunięcie z listy odniesienia do czcionki.

Opcje panelu Kolor

Wszelkie informacje dotyczące zarządzania kolorami w programie Distiller określa się na zakładce Kolor okna dialogowego Ustawienia Adobe PDF — niezależnie od tego, czy chodzi o zarządzanie kolorami w pliku PostScript, ustawienia CSF programu Distiller, czy ustawienia własne.

Zawiera ustawienia kolorów wraz z ustawieniami używanymi w aplikacjach graficznych. Ustawienie Brak umożliwia edycję ustawień Reguły zarządzania kolorami i Przestrzeni roboczej.

Określają zasady programu Distiller dotyczące konwersji niezarządzanego koloru w pliku PostScript w sytuacji, gdy nie jest używany plik ustawień kolorów Distillera. Menu takie jest dostępne po zaznaczeniu opcji Brak w menu Plik ustawień.

Kolory zależne od urządzenia pozostają bez zmian, a dla kolorów niezależnych od urządzenia jest zachowywany najbliższy możliwy odpowiednik z pliku PDF. Opcja ta jest użyteczna z punktu widzenia firm świadczących usługi drukowania — używane przez nie urządzenia przeszły już kalibrację, kolory są określane na poziomie pliku, a sam plik jest po prostu wysyłany na urządzenia.

Oznacza obiekty kolorowe profilem ICC i kalibruje kolory, zmieniając je na niezależne od urządzeń w plikach PDF zgodnych z Acrobat 4 (PDF 1.3) i nowszymi. Przestrzenie kolorów zależnych od urządzeń (RGB, Skala szarości i CMYK) na obrazach są konwertowane na przestrzenie kolorów niezależnych od urządzeń (CalRGB, CalGray i Cie L*a*b) w plikach PDF zgodnych z programem Acrobat 3.0 (PDF 1.2).

Oznacza profile ICC tylko w obrazach (pomija tekst i obiekty wektorowe), co chroni czarny tekst przed przesunięciami kolorów podczas destylacji plików PDF zgodnych z Acrobat 4.0 (PDF 1.3). Przestrzenie kolorów zależnych od urządzeń (RGB, Skala szarości i CMYK) są konwertowane na przestrzenie kolorów niezależnych od urządzeń (CalRGB, CalGray i LAB) w plikach PDF zgodnych z programem Acrobat 3.0 (PDF 1.2).

Kalibruje kolor, zmieniając go na niezależny od urządzeń. Konwertuje obrazy CMYK i RGB na sRGB w plikach PDF zgodnych z Acrobat 4 (PDF 1.3) lub nowszymi. Konwertuje obrazy CMYK i RGB na RGB (CalRGB) w plikach PDF zgodnych z Acrobat 3.0 (PDF 1.2). Zalecane dla plików PDF, które będą wyświetlane na monitorach lub drukowane na drukarkach z niską rozdzielczością.

W zależności od opcji wybranej w menu Przestrzenie robocze, wszystkie kolory są konwertowane na kolory z przestrzeni DeviceGray lub DeviceCMYK. Musi być określona opcja Przestrzenie robocze.

Opcja pozwala wybrać metodę mapowania kolorów z różnych przestrzeni. Wynik zastosowania konkretnej metody zależy od używanych profili przestrzeni kolorów. Na przykład, niektóre profile mają tę własność, że dla różnych metod uzyskuje się te same wyniki.

Program Acrobat wraz z innymi aplikacjami pakietu Creative Suite używa czterech metod konwersji kolorów: Percepcyjna, Nasycenie, Względny kolorymetryczny i Absolutny kolorymetryczny.

Program Acrobat zapewnia także metodę konwersji kolorów o nazwie Zachowaj, która jest określona w urządzeniu wyjściowym, a nie w pliku PDF. W przypadku wielu urządzeń wyjściowych metodą domyślną jest ustawienie Relatywna kolorymetryczna.

W przypadku wszystkich ustawień opcji Reguły zarządzania kolorami oprócz Pozostaw kolor bez zmian, należy wybrać przestrzeń roboczą. Przestrzeń ta określa, które profile ICC mają być używane do definiowania i kalibrowania kolorów z przestrzeni odcieni szarości, RGB i CMYK w przetwarzanych plikach PDF.

Wybierz profil, który będzie definiował przestrzeń kolorów dla wszystkich, zawartych w pliku, obrazów w skali szarości. Domyślny profil ICC dla obrazów w skali szarości to Adobe Gray – 20% przyrostu punktu rastrowego. Zaznaczenie opcji Brak zapewnia brak konwersji obrazów w skali szarości.

Wybierz profil, który będzie definiował przestrzeń kolorów dla wszystkich, zawartych w pliku, obrazów RGB. Domyślny profil (sRGB IEC61966-2.1) jest rozpoznawany przez wiele urządzeń wyjściowych. Zaznaczenie opcji Brak zapewnia brak konwersji obrazów RGB.

Wybierz profil, który będzie definiował przestrzeń kolorów dla wszystkich, zawartych w pliku, obrazów CMYK. Profil domyślny to U. S. Web Coated (SWOP) v2. Zaznaczenie opcji Brak zapewnia brak konwersji obrazów CMYK.

Zaznaczenie tej opcji powoduje, że wartości kolorów CMYK niezależnych od urządzeń są traktowane jako zależne od urządzeń (DeviceCMYK), przestrzenie kolorów niezależnych od urządzeń są pomijane, a pliki PDF/X-1a używają wartości opcji Konwertuj wszystkie kolory na CMYK. Gdy ta opcja nie jest zaznaczona, przestrzenie kolorów niezależnych od urządzeń są konwertowane na CMYK — przy założeniu, że dla ustawienia Reguły zarządzania kolorami wybrano regułę Konwertuj wszystkie kolory na CMYK.

Opcja pozwala zachować wymienione w jej nazwie ustawienia, jeśli są określone w pliku PostScript. Ustawienie generowania koloru czarnego jest odpowiedzialne za obliczenie ilości koloru czarnego, która jest niezbędna do odtworzenia konkretnego koloru. Usuwanie podkoloru (UCR) zmniejsza niebieskozielony, karmazynowy i żółty dla zrekompensowania generacji czarnego. Technika UCR używa mniej tuszu i dlatego jest odpowiednia dla materiałów niepowlekanych.

Określa sposób obsługi występujących w niektórych plikach PDF funkcji transferu. Użytkownik może korzystać ze specjalnych funkcji transferu – funkcji pozwalających osiągać efekty artystyczne oraz korygować obrazki ze względu na wymagania konkretnego urządzenia wyjściowego.

Usuwa wszystkie zastosowane funkcje transferu. Funkcje transferu powinny zostać usunięte, chyba że plik PDF ma być drukowany na tym samym urządzeniu, do którego parametrów jest dostosowany źródłowy plik PostScript.

Zachowuje funkcje transferu; tradycyjnie stosuje się je do kompensacji przyrostu lub zmniejszenia punktu rastra przy przenoszeniu obrazu na kliszę. Przyrost lub zmniejszenie punktu rastra występuje, gdy kropki farby tworzące wydruk są większe lub mniejsze od liniatury rastra.

Stosuje funkcje transferu, zmieniając kolory w pliku, ale nie zachowuje ich. Ta metoda jest przydatna podczas tworzenia efektów barwnych w pliku.

Zachowuje wszelkie informacje o rastrze w plikach. Informacje rastra są zawsze przeznaczone dla konkretnego urządzenia wyjściowego.

Opcje panelu Zawansowane

Na zakładce Zaawansowane są dostępne opcje odpowiedzialne za to, które komentarze DSC (Document Structuring Conventions) mają być zachowane w pliku Adobe PDF, oraz opcje dotyczące konwersji plików PostScript. Komentarze DSC zawierają informacje o pliku PostScript (np. nazwę aplikacji, w której utworzono plik, datę jego utworzenia i orientację stron) oraz dostarczają struktury potrzebnej do opisu stron w pliku (np. instrukcje rozpoczynające i kończące sekcję wstępną pliku) . Komentarze DSC mogą być przydatne, gdy dokument będzie wysyłany do drukarni lub naświetlarni.

Więcej informacji można znaleźć w dokumentach Centrum Technologii PDF firmy Adobe pod adresem www.adobe.com/go/learn_acr_pdftechnology_en (format PDF; tylko w języku angielskim).

Używa ustawień przechowywanych w pliku PostScript, zamiast bieżących ustawień pliku PDF. Więcej informacji o dostosowywaniu ustawień plików PDF można znaleźć sekcji SDK w witrynie Podręcznik dla programistów aplikacji Acrobat i PDFL pod adresem www.adobe.com/go/learn_acr_pdftechnology_en (format PDF; tylko w języku angielskim).

Fragmenty kodu PostScript są przechowywane w postaci obiektów PostScript XObjects, które są używane podczas drukowania plików PDF na drukarkach PostScript. Używaj tylko w kontrolowanym przebiegu pracy, gdy nie ma innej opcji. Dostępne po zaznaczeniu opcji Standardowy lub najmniejszy rozmiar pliku, umieszczonej w menu Ustawienia domyślne.

Konwertuje spady na gładkie cienie dla aplikacji Acrobat 4.0 i nowszych, podnosząc jakość i zmniejszając rozmiar plików PDF. Program Distiller umożliwia konwersję gradientów utworzonych w programach Adobe Illustrator, Adobe InDesign, Adobe FreeHand®, CorelDraw, QuarkXPress i Microsoft PowerPoint.

Zmniejsza liczbę punktów kontrolnych użytych do tworzenia krzywych na rysunkach CAD; dzięki czemu wynikowe pliki PDF są mniejsze, a ich wyświetlanie na ekranie trwa krócej.

Powoduje używanie operatora copypage zdefiniowanego w języku PostScript Level 2, a nie Level 3. Zaznaczenie tej opcji dla danego pliku PostScript powoduje skopiowanie strony przez operatora copypage. Jeśli opcja nie jest zaznaczona, wykonywany jest odpowiednik operacji wyświetlania strony bez ponownej inicjacji grafiki.

W plikach konwertowanych na format PDF są zachowywane wszystkie ustawienia nadruku. Ustawienia nadruku tworzą kolor poprzez drukowanie jednej farby na drugiej.

Chroni obiekty nadrukowane o zerowych wartościach kolorów CMYK przed przykryciem obiektów CMYK pod nimi.

Osadza plik ustawień (.joboptions), którego używano podczas tworzenia pliku PDF jako załącznik. (Aby wyświetlić plik ustawień, wybierz w programie Acrobat polecenie Widok > Pokaż/Ukryj > Panele nawigacji > Załączniki).

Skompresowane obrazki JPEG (obrazki, które już skompresowano przy użyciu kodowania DCT) są przetwarzane bez ponownego kompresowania. Jeśli opcja nie jest zaznaczona, operacja przebiega lepiej, ponieważ występuje tylko dekompresja, a nie rekompresja.

W pliku PDF jest zachowywana przenośna karta pracy z plikiem PostScript. Karty zadań opisują plik PostScript i mogą być używane później w obiegu pracy, a także przy drukowaniu pliku PDF.

Z każdym zadaniem jest wysyłany plik prologu i epilogu. Pliki te mogą zawierać specjalny kod PostScript, który jest wykonywany automatycznie tuż po zakończeniu konwersji danego pliku PostScript.

Przykładowe pliki Prologue.ps i Epilogue.ps znajdują w systemie Windows 11 (64-bitowy), Windows 10 w wersji 1810 lub nowszej (32- i 64-bitowy), Windows 8, 8.1 (32- i 64-bitowy)†, Windows 7 z dodatkiem SP1 (32- i 64-bitowy) lub Windows Server 2008 R2 (64-bitowy), 2012 (64-bitowy), 2012 R2 (64-bitowy)†, 2016 (64-bitowy) lub 2019 (64-bitowy)
/Users/[nazwa użytkownika]/AppData/Roaming/Adobe/Adobe PDF/Distiller/Data lub (macOS)/Library/Application Support/Adobe/Adobe PDF/Distiller/Data.

Folder Dane aplikacji jest zazwyczaj ukryty w Eksploratorze Windows (Windows 7 lub nowszy). Aby go wyświetlić, wybierz kolejno Widok > Wyświetl i wybierz Ukryte elementy. Można również wpisać ścieżkę w polu tekstowym Adres.

Powoduje zachowywanie informacji DSC pochodzących z pliku PostScript.

W trakcie przetwarzania pliku wyświetla ostrzeżenia Log DSC dotyczące niepoprawnych komentarzy DSC. Ostrzeżenia te są dodawane do pliku dziennika (z rozszerzeniem .log).

Zachowuje informacje EPS: nazwa aplikacji, w której utworzono plik EPS, oraz data jego utworzenia.

Powoduje zachowanie informacji potrzebnych do zastąpienia obrazu FPO (For Placement Only) lub komentarza obrazem o wysokiej rozdzielczości znajdującym się na serwerach obsługujących interfejs OPI (Open Prepress Interface) w wersji 1.3 lub 2.0. Więcej informacji można znaleźć w specyfikacji interfejsu OPI 2.0 pod adresem https://www.pdfa.org/norm-refs/5660_OPI_2_0.pdf (format PDF; tylko w języku angielskim).

Zachowuje w pliku PDF właściwości dokumentu, takie jak tytuł oraz data i godzina utworzenia.

Umieszcza na środku obraz EPS i zmienia wielkość strony, dopasowując ją dokładnie do obrazu. Jeśli ta opcja nie jest zaznaczona, wymiary strony oraz jej środek są określane na podstawie położenia lewego górnego narożnika lewego górnego obiektu oraz prawego dolnego narożnika prawego dolnego obiektu. Opcja ta jest stosowana tylko do zadań składających się z jednego pliku EPS.

Opcje standardowe

Stosowanie opcji Standardy umożliwia sprawdzanie zawartości dokumentu w pliku PostScript pod względem zgodności ze standardem PDF/X1-a, PDF/X-3 lub PDF/A przed utworzeniem pliku PDF. W przypadku plików zgodnych z PDF/X dodatkowym warunkiem może być zgodność pliku PostScript z dodatkowymi kryteriami (opcje w panelu Standardy). Dostępność poszczególnych opcji zależy od wybranego standardu. Plik PDF/X może być tworzony także ze zgodnego pliku PDF za pomocą funkcji programu Acrobat Inspekcja wstępna.

Stosuje standardy PDF/X dotyczące wysokiej jakości druku.

Stosuje standardy PDF/X dotyczące dokumentów archiwalnych.

Tworzy raport z informacjami o tym, czy plik spełnia wymagania zaznaczonego standardu (jeśli nie spełnia ich, są dołączane informacje o napotkanych problemach). Plik raportu (z rozszerzeniem .log) jest wyświetlany u dołu okna dialogowego.

Określa, czy w razie niezgodności pliku PostScript z wymaganiami standardu ma być tworzony plik PDF.

Tworzy plik PDF nawet w przypadku, gdy plik PostScript nie spełnia wymagań standardu i podaje informacje o niezgodności w raporcie.

Tworzy plik PDF tylko wtedy, gdy plik PostScript spełnia wymagania standardu i jest poprawny.

Gdy na którejś ze stron brakuje pola przycinania lub pola grafiki, a zaznaczono jakieś opcje raportowania, plik PostScript jest oznaczany jako niezgodny.

Jeśli nie określono ani pola przycięcia, ani pola grafiki, obliczane są wartości definiujące na podstawie przesunięcia pola strony na odpowiedniej stronie. Pole przycięcia jest zawsze mniejsze od pola strony lub równe temu polu.

Używa wartości definiujących pole strony do określenia pola spadu, jeśli nie określono go wcześniej.

Oblicza wartości pola spadu na podstawie przesunięcia pola przycięcia na odpowiedniej stronie. Pole spadu jest zawsze większe od pola przycięcia lub równe temu polu. Podczas stosowania tej opcji używane są jednostki określone w panelu Ogólne okna dialogowego Ustawienia Adobe PDF.

Opcja określa warunki druku kątem których przygotowano dokument; jest wymagana dla zachowania zgodności z PDF/X. Jeśli w dokumencie nie określono nazwy wyjściowego profilu konwersji, program Distiller korzysta z wartości zaznaczonej w tym menu. Jeśli obieg pracy wymaga od dokumentu określonego wyniku, należy wybrać opcję Brak.

Zawiera nazwę odniesienia, która jest określona w rejestrze nazwy profilu wyjściowego. Dodatkowe informacje są dostępne po kliknięciu na znak zapytania obok opcji.

Opcja pozwala określić warunek drukowania. Warunek ten powinien być określany z myślą o odbiorcy dokumentu PDF. Dodatkowe informacje są dostępne po kliknięciu na znak zapytania obok opcji.

Zawiera adres internetowy, pod którym można uzyskać dodatkowe informacje o wyjściowym profilu konwersji. Adres URL jest wprowadzany automatycznie w przypadku nazw ICC. Nazwa rejestru jest opcjonalna, ale zalecana. Dodatkowe informacje są dostępne po kliknięciu na znak zapytania obok opcji.

Opcja pozwala określić stan zalewek w dokumencie. Warunkiem koniecznym zgodności pliku ze standardem PDF/X jest wartość Tak lub Nie. Wartość tej opcji jest używana, jeśli w dokumencie nie określono stanu zalewek. Jeśli obieg pracy wymaga, aby dokument dostarczył stan zalewek, należy wybrać ustawienie Pozostaw niezdefiniowany.

Poziomy zgodności PDF

Przystępując do tworzenia plików PDF, należy wybrać odpowiednią wersję tego formatu. Wersję PDF można zmienić, przełączając ustawienia lub wybierając opcję zgodności podczas zapisywania pliku PDF lub edycji predefiniowanego ustawienia PDF.

Zazwyczaj, jeśli nie ma szczególnej potrzeby zapewniania zgodności ze starszymi wersjami, powinno używać się najnowszej wersji (w tym przypadku wersji 1.7). Najnowsza wersja zawiera wszystkie ostatnio wprowadzone funkcje i możliwości. Jeśli tworzysz dokumenty, które mają być dystrybuowane na szeroką skalę, wybierz ustawienie Acrobat 5.0 (PDF 1.4) lub Acrobat 6.0 (PDF 1.5), aby wszyscy użytkownicy mieli dostęp do wyświetlania i drukowania.

W poniższej tabeli zestawiono różnice między plikami PDF o różnych ustawieniach zgodności.

Udostępnianie własnych ustawień PDF

Istnieje możliwość zapisywania i ponownego używania własnych definicji ustawień Adobe PDF. Udostępnij własne ustawienie predefiniowane, wysyłając kopię otrzymanego pliku innym użytkownikom w celu dodania go w aplikacji Distiller zainstalowanej na ich komputerach.

Pliki ustawień PDF posiadają rozszerzenie .joboptions. Pliki ustawień niestandardowych są przechowywane w poniższych lokalizacjach.

• Windows 11 (64-bitowy), Windows 10 w wersji 1810 lub nowszej (32- i 64-bitowy), Windows 8, 8.1 (32- i 64-bitowy)†, Windows 7 z dodatkiem SP1 (32- i 64-bitowy) lub Windows Server 2008 R2 (64-bitowy), 2012 (64-bitowy), 2012 R2 (64-bitowy)†, 2016 (64-bitowy) lub 2019 (64-bitowy) Users/User/AppData/Roaming/Adobe/Adobe PDF/Settings
  

• (Acrobat Pro w systemie macOS) User/[nazwa użytkownika]/Library/Application Support/Adobe/Adobe PDF/Settings

Plik ustawień zostanie wyświetlony jako zaznaczona opcja w menu Default Settings (Ustawienia domyślne).

Kompresja i próbkowanie obrazów

Konwertując pliki PostScript na format Adobe PDF, można dokonać kompresji jego obiektów wektorowych (np. tekstu i grafiki), a następnie skompresować i przeprowadzić próbkowanie obrazków. Grafika wektorowa jest reprezentowana przez specjalne równania matematyczne, a tworzy się ją w programach do rysowania, takich jak Adobe Illustrator. Obrazy (kolorowe, monochromatyczne lub w skali szarości) są opisywane w postaci pikseli i są tworzone w takich aplikacjach jak Adobe Photoshop lub poprzez skanowanie. Obrazy monochromatyczne należą zwykle do jednej z dwóch kategorii: albo są to obrazy czarno-białe utworzone w programach graficznych, albo są to obrazy zeskanowane na głębokość 1 bita.

Próbkowanie obrazu polega na usuwaniu pewnych jego pikseli (co jest równoznaczne z utratą pewnej części danych). Użytkownik może określić sposób usuwania pikseli, czyli wybrać jedną z trzech metod próbkowania: próbkowanie uśrednione, próbkowanie dwusześcienne i próbkowanie środkowe. W zależności od wybranych ustawień kompresja i ponowne próbkowanie mogą znacznie zmniejszyć rozmiar pliku Adobe PDF, przy niewielkiej lub żadnej utracie szczegółów i dokładności.

Gdy plik jest przetwarzany za pomocą programu Distiller, do wszystkich jego obrazów są stosowane te same ustawienia kompresji. Warto pamiętać, że poszczególne obrazy mogą mieć przypisane różne metody kompresji i próbkowania.

Różnicowanie metod kompresji i próbkowania w pliku PDF

Przed utworzeniem pliku PDF można wypróbowywać różne opcje kompresji i próbkowania do poszczególnych obrazów rozmieszczonych w PDF:

• Kompresję i próbkowanie obrazów w programie Adobe Photoshop CC należy przeprowadzić przed rozpoczęciem jakichkolwiek działań w programie Distiller. Przed utworzeniem pliku PDF w programie Distiller należy pamiętać o wyłączeniu opcji kompresji, próbkowania i podpróbkowania.

• Należy utworzyć oddzielne pliki PostScript dla fragmentów dokumentu, które będą różnie opracowywane i korzystają z różnych opcji kompresji do przetwarzania części dokumentu. Uzyskane pliki należy połączyć ponownie w programie Distiller w jeden plik PDF.

• Jeśli obrazy kolorowe, monochromatyczne i w skali szarości były tworzone w aplikacji graficznej (np. Adobe Photoshop CC), należy zaznaczyć ustawienia kompresji i próbkowania przyjęte podczas zapisywania tych kompozycji w aplikacjach źródłowych.

• W pliku PostScript należy wstawić przed obrazami parametry programu Distiller. Metoda ta pozwala przetworzyć każdy z obrazów inaczej. Umiejętne stosowanie tej techniki wymaga znajomości języka programowania PostScript. Więcej informacji o używaniu parametrów można znaleźć w dokumentacji zestawu SDK w witrynie centrum programistów programu Acrobat pod adresem https://opensource.adobe.com/dc-acrobat-sdk-docs/acrobatsdk/ (tylko w języku angielskim).

Metody kompresji

W programie Distiller, w zależności od typu kompresowanych danych, można stosować następujące metody kompresji: metodę ZIP—do tekstu i grafiki wektorowej; metodę ZIP lub JPEG—do obrazów kolorowych i w skali szarości; metodę ZIP, CCITT Group 3 i 4 lub Run Length—do obrazów monochromatycznych.

Poniżej przedstawiono dokładniejsze opisy metod kompresji:

Metoda ZIP daje najlepsze wyniki, gdy są kompresowane obrazy kolorowe z powtarzającymi się wzorkami oraz obrazy czarno-białe z powtarzającymi się wzorkami. Program Acrobat obsługuje tylko kompresję ZIP 8-bitową, która jest kompresją bezstratną, co oznacza, że dane nie są usuwane dla zmniejszenia rozmiaru pliku, a obrazek nie ulega zmianom.

Metoda odpowiednia dla obrazów w skali szarości i kolorowych, których przykładem mogą być zdjęcia o łagodnych przejściach tonalnych. Kompresja metodą JPEG jest stratna, co znaczy, że z obrazów są usuwane pewne dane, a zatem ich jakość może się pogorszyć. Metoda zapewnia jednak minimalną utratę danych. Pliki generowane za jej pomocą są zwykle mniejsze, niż gdyby zastosowano kompresję ZIP.

Metoda dostępna tylko dla bitmap monochromatycznych. Metoda CCITT (Consultative Committee on International Telegraphy and Telephony) nadaje się najlepiej do kompresji obrazów czarno-białych utworzonych w programach graficznych oraz obrazów skanowanych z głębią 1 bita. Metoda Group 4 ma szersze zastosowanie i daje dobre wyniki w przypadku większości obrazów monochromatycznych. Metoda Group3 jest używana w większości faksów; obrazy monochromatyczne są kompresowane wiersz po wierszu.

Metoda daje najlepsze efekty w przypadku obrazów zawierających duże obszary w kolorze białym lub czarnym.