Ścieżki i kształty złożone

Możesz połączyć kilka ścieżek w jeden obiekt: ścieżkę złożoną. Ścieżek złożonych można używać w celu osiągnięcia następujących efektów:

• Aby dodać do ścieżki przezroczyste otwory.

• Aby zachować przezroczyste otwory w niektórych znakach tekstowych, takich jak o i e, po przekonwertowaniu znaków na edytowalne krzywe za pomocą polecenia Zamień na krzywe. Użycie polecenia Zamień na krzywe zawsze spowoduje powstanie ścieżek złożonych.

• Stosowanie gradientu lub dodanie zawartości obejmującej kilka ścieżek. Chociaż gradient dla wielu obiektów można również nadawać za pomocą narzędzia Gradient, ta metoda jest lepsza, ponieważ umożliwia później edytowanie całego gradientu przez zaznaczenie dowolnej ścieżki podrzędnej. W przypadku narzędzia Gradient do późniejszej edycji niezbędne jest zaznaczenie wszystkich ścieżek, które były zaznaczone przy nadawaniu gradientu.

Najlepsze sposoby edytowania ścieżek złożonych

Podczas edytowania ścieżek złożonych pamiętaj o następujących wytycznych:

• Zmiany atrybutów ścieżki (np. obrysu i wypełnienia) zawsze zmieniają wszystkie ścieżki podrzędne w ścieżce złożonej — nie ma znaczenia, jakiego narzędzia do zaznaczania się używa, ani też ile ścieżek podrzędnych się zaznaczy. Aby zachować indywidualne atrybuty obrysu i wypełnienia ścieżek po połączeniu, należy użyć funkcji grupowania.

• W ścieżce złożonej wszystkie efekty umieszczane względem obwiedni ścieżki — np. gradient lub wklejony do środka obraz — są w rzeczywistości umieszczane względem obwiedni całej ścieżki złożonej (tzn. ścieżki, która obejmuje wszystkie ścieżki podrzędne).

• Jeżeli utworzysz ścieżkę złożoną, zmienisz jej właściwości, a następnie zwolnisz ją za pomocą polecenia Zwolnij, to zwolnione ścieżki odziedziczą właściwości ścieżki złożonej; nie odzyskają swoich oryginalnych właściwości.

• Jeżeli twój dokument zawiera ścieżki złożone o wielu punktach gładkich, niektóre urządzenia wyjściowe mogą mieć problemy z ich wydrukowaniem. W takim przypadku należy uprościć lub wyeliminować ścieżki złożone lub przekonwertować je na obrazy bitmapowe za pomocą programu takiego, jak Adobe Photoshop.

• Czasami po zastosowaniu wypełnienia do ścieżki złożonej okazuje się, że otwory nie pojawiły się w zamierzonych miejscach. W przypadku ścieżki zwykłej, takiej jak prostokąt, łatwo jest zobrazować sobie jej wnętrze, czyli obszar, który zostanie wypełniony — jest to obszar ograniczony ścieżką. Jednak w przypadku ścieżek złożonych InDesign musi zdecydować, czy przecięcia utworzone przez ścieżki podrzędne ścieżki złożonej stanowią wnętrze (obszar wypełniony) czy zewnętrze (otwory). Kierunek ścieżki podrzędnej — kolejność, w której tworzono jej punkty — decyduje o tym, czy ograniczony przez nią obszar zalicza się do wnętrza czy do zewnętrza. Jeśli ścieżka podrzędna jest wypełniona, a ma być pusta (lub odwrotnie), kliknij polecenie Odwróć ścieżkę w panelu Filtry ścieżek, aby odwrócić jej kierunek.

Tworzenie ścieżek złożonych

Ścieżkę złożoną możesz utworzyć z dwu lub więcej ścieżek otwartych lub zamkniętych. Po utworzeniu ścieżki złożonej, wszystkie zaznaczone ścieżki stają się jej ścieżkami podrzędnymi. Zaznaczone ścieżki dziedziczą atrybuty stylu i wypełnienia obiektu leżącego na samym dole w porządku układania.

Kształt dowolnej części ścieżki złożonej można zmieniać, wybierając narzędzie Zaznaczanie bezpośrednie i zaznaczając jeden z punktów na jednej ścieżce podrzędnej.

Wypełnianie otworów w ścieżce złożonej

Kierunek ścieżki podrzędnej — kolejność, w której tworzono jej punkty — decyduje o tym, czy ograniczony przez nią obszar zalicza się do wnętrza (obszar wypełniony), czy do zewnętrza (pusty). Jeżeli w ścieżce złożonej otwory występują w nieoczekiwanym miejscu, możesz zmienić kierunek ścieżki podrzędnej.

Aby rozdzielić ścieżkę złożoną

Ścieżkę złożoną możesz rozdzielać, zwalniając ją, co przekształca wszystkie ścieżki podrzędne w niezależne ścieżki.

Aby zmienić otwory w ścieżce złożonej

Odwracając kierunek ścieżki podrzędnej, można zlikwidować otwór utworzony przez tę ścieżkę podrzędną albo wypełnić ścieżkę podrzędną, która utworzyła otwór.

Tworzenie kształtów złożonych

Kształty złożone tworzy się za pomocą panelu Filtry ścieżek (Okno > Obiekt i układ > Filtry ścieżek). Mogą one składać się ze ścieżek prostych lub złożonych, ramek tekstowych, konturów tekstu lub z innych kształtów. Wygląd kształtu złożonego zależy od tego, co wybierzesz w panelu Filtry ścieżek.

Opisuje krawędzie wszystkich obiektów, tworząc pojedynczy kształt.

Obiekty na wierzchu „wycinają otwory” w obiekcie leżącym na spodzie.

Tworzy kształt z nakładających się obszarów.

Tworzy kształt z obszarów, które się nie nakładają.

Obiekty na dole „wycinają otwory” w obiekcie na wierzchu.

W większości przypadków wynikowy kształt przyjmuje atrybuty (wypełnienie, obrys, przezroczystość, warstwę, itd.) obiektu leżącego na wierzchu. Jednak przy odejmowaniu kształtów, obiekty leżące na górze są usuwane. Wynikowy kształt przyjmuje wtedy atrybuty obiektu leżącego na spodzie.

Jeżeli w kształcie złożonym wykorzysta się ramkę tekstową, to zmieni się kształt ramki, ale sam tekst pozostanie bez zmian. Aby zmienić tekst utwórz ścieżkę złożoną z konturów tekstu.

Tworzenie kształtu złożonego

Kształty złożone mogą funkcjonować jako pojedynczy obiekt, ale można także zwolnić ścieżki wchodzące w ich skład i pracować z każdą z nich oddzielnie. Na przykład, możesz zastosować do części kształtu złożonego wypełnienie gradientowe a resztę pozostawić niewypełnioną.

Możesz również wybrać polecenie z menu Obiekt > Filtry ścieżek.

Zwalnianie ścieżek z kształtów złożonych

Tworzenie ścieżek z konturów tekstu

Polecenie Zamień na krzywe umożliwia przekonwertowanie zaznaczonych znaków tekstowych na zestaw ścieżek złożonych, które można edytować i przetwarzać, tak jak każdą inną ścieżkę. Polecenie Zamień na krzywe jest przydatne przy tworzeniu efektów w tekście o dużym rozmiarze, ale rzadko stosuje się je do tekstu podstawowego lub innych niedużych napisów.

Polecenie Zamień na krzywe pobiera informacje o konturach znaków z pliku czcionek Type 1, TrueType lub OpenType. Podczas tworzenia konturów znaki są konwertowane w ich bieżącym położeniu i zachowują wszystkie atrybuty graficzne, takie jak obrys i wypełnienie.

Po konwersji na kontury tekst traci wskazówki — wbudowane w czcionki konturowe instrukcje dopasowywania ich kształtów, tak aby system prawidłowo wyświetlał i drukował tekst małych rozmiarów. Dlatego też przekonwertowany tekst może nie wyświetlać się prawidłowo, jeżeli przeprowadzi się rendering czcionek o małej wielkości lub w niskiej rozdzielczości.

Po przekonwertowaniu tekstu na kontury możesz:

• Zmieniać kształty liter, przeciągając poszczególne punkty kontrolne za pomocą narzędzia Zaznaczanie bezpośrednie .

• Skopiować kontury i użyć polecenia Edycja > Wklej do, aby maskować obraz, wklejając go w przekonwertowane kontury.

• Użyć przekonwertowanych konturów jako ramek tekstowych, w których można wpisywać lub umieszczać tekst.

• Zmieniać atrybuty obrysu kształtów liter.

• Wykorzystać kontury tekstu przy tworzeniu kształtów złożonych.

Ponieważ przekonwertowane kontury tekstu stają się zestawem ścieżek złożonych, możesz edytować ich poszczególne ścieżki podrzędne za pomocą narzędzia Zaznaczanie bezpośrednie. Możesz także rozdzielać kontury tekstowe na niezależne ścieżki, zwalniając je ze ścieżki złożonej.

Konwertowanie konturów tekstu na ścieżki

Domyślnie, utworzenie z tekstu konturów powoduje usunięcie oryginalnego tekstu. Możesz jednak ustawić preferencje w taki sposób, że kontury pojawiają się nad kopią oryginalnego tekstu, dzięki czemu nie jest on tracony.

Po zaznaczeniu znaków w ramce tekstowej i zamianie ich na krzywe, powstałe krzywe stają się grafiką zakotwiczoną w wierszu, która przepływa razem z tekstem. Ponieważ przekonwertowany tekst nie jest już czcionką, nie można go zaznaczać i edytować za pomocą narzędzia Tekst. Ponadto do znaków tych nie będą się już odnosiły atrybuty typograficzne. Pamiętaj o uzyskaniu zadowalającego ustawienia atrybutów typograficznych tekstu, zanim przekonwertujesz go na kontury. Warto też utworzyć kopię oryginalnego tekstu.

Zamień kopię konturów tekstu na ścieżki.