Tworzenie indeksu

Możesz stworzyć indeks zawierający proste słowa kluczowe lub stanowiący wszechstronne, szczegółowe ujęcie informacji zawartych w księdze. Dla danego dokumentu bądź księgi można utworzyć tylko jeden indeks. Aby utworzyć indeks, najpierw powinieneś umieścić w tekście odpowiednie znaczniki indeksu. Każdy znacznik indeksu wiązany jest ze słowem, zwanym tematem, które ma pojawiać się w indeksie.

Kiedy generujesz indeks, każdy temat jest umieszczony wraz ze stroną, na jakiej został znaleziony. Tematy są posortowane alfabetycznie i na ogół zorganizowane w sekcje (A, B, C, i tak dalej). Pozycja indeksu składa się z tematu (poszukiwanego przez czytelnika terminu), powiązanego z odwołaniem do strony (numerem lub zakresem numerów stron) albo odsyłaczem. Odsyłacz, poprzedzony frazą „Zobacz” albo „Zobacz także”, kieruje czytelnika do innych pozycji w indeksie, a nie do konkretnego numeru strony.

Wskazówki dotyczące tworzenia indeksu

Stworzenie dobrze rozplanowanego i pełnego indeksu pomaga zapewnić dobrą dostępność informacji w dokumencie dla czytelnika. Oto kilka wskazówek wartych rozważenia:

• Warto zastanowić się nad wyglądem indeksu. Ile będzie miał poziomów tematów? Czy będzie odsyłał czytelnika do innych powiązanych tematów? Czy wystarczy prosty indeks słów kluczowych, czy potrzebny będzie bardziej złożony indeks zawierający odsyłacze do powiązanych tematów i dobrze rozplanowaną listę terminów równoznacznych?

• Powinieneś przewidzieć sposoby, w jakie czytelnicy mogą szukać informacji. Na przykład, jeden czytelnik może szukać informacji o zwierzętach pod hasłem przyroda; inny pod hasłem fauna lub natura.

• Pozycje indeksu dodawaj dopiero wtedy, gdy zawartość dokumentów jest już dość stabilna. Jeżeli później usuniesz duży fragmenty tekstu, to utracisz wprowadzoną tam indeksację.

• Dobrze zaplanowany indeks w spójny sposób wykorzystuje tematy. Typowe problemy związane z indeksem obejmują mieszanie haseł pisanych wielką i małą literą (koty i Koty), oraz liczby pojedynczej i mnogiej (kot i koty). Używaj listy tematów aby zachować spójności terminów.

• Przed wygenerowaniem ostatecznej wersji, kilka razy przeanalizuj indeks. Wówczas zwróć uwagę na powtarzające się pozycje, obszary źle opracowane tematycznie, błędy ortograficzne oraz niekonsekwentne stosowanie wielkich liter i terminologii. Na przykład, program InDesign traktuje słowa Pantera, pantera, i pantery jako odrębne pozycje.

Obieg pracy w tworzeniu indeksu

Tworzenie indeksu przebiega w następujących etapach:

Lista tematów ułatwia utrzymanie spójności pozycji indeksu. (Zobacz Tworzenie listy tematów indeksu).

Dodaj znaczników indeksu na stronach dokumentu, do których mają kierować odnośne pozycje. (Zobacz Dodawanie pozycji indeksu).

Generowanie indeksu powoduje powstanie zestawu pozycji, odpowiadających znacznikom i związanym z nimi numerom stron. (Zobacz Generowanie indeksu).

Za pomocą załadowanej ikony tekstowej, dołącz indeks do ramki tekstowej. W większości przypadków indeks powinien zaczynać się na nowej stronie. Po dołączeniu indeksu do ramki, możesz sformatować stronę i sam indeks.

Kroki te możesz powtarzać kilka razy, udoskonalając indeks przed ostateczną publikacją.

Omówienie panelu Indeks

Indeks tworzysz, edytujesz i wyświetlasz za pomocą panelu Indeks (Okno > Tekst i Tabele > Indeks) Panel ten zawiera dwa tryby: Odwołanie oraz Temat. W trybie Odwołań obszar podglądu wyświetla pełne pozycje odwołań do indeksu w bieżącym dokumencie lub księdze. W trybie Tematów obszar podglądu wyświetla tylko tematy, bez numerów strony i odsyłaczy. Tryb Tematów służy przede wszystkim do tworzenia struktury indeksu, natomiast tryb Odsyłaczy umożliwia dodawanie pozycji.

W trybie Odwołań pozycje indeksu są uporządkowane alfabetycznie i podzielone na sekcje odpowiadające poszczególnym literom. Trójkąty obok pozycji umożliwiają ich zwinięcie lub rozwinięcie w celu wyświetlenia subpozycji, numerów stron oraz odsyłaczy.

W przypadku pozycji, które mogą nie zostać ujęte w wygenerowanym indeksie, zamiast odwołań do stron podawane są następujące kody. Aby obejrzeć kody, należy wybrać polecenie Uaktualnij podgląd w panelu Indeks.

Wskazuje pozycje indeksu na stole montażowym. Pozycje te nie zostaną umieszczone w wygenerowanym indeksie.

Wskazuje pozycje indeksu znajdujące się na warstwie ukrytej. Podczas generowania indeksu masz możliwość włączenia pozycji na warstwie ukrytej.

Wskazuje ukryte pozycje indeksu. Pozycje te nie są zawarte w indeksie.

Wskazuje pozycje indeksu znajdujące się w tekście zakrytym. Jeżeli umieścisz te pozycje w generowanym indeksie, to pojawią się one bez numerów stron.

Wskazuje pozycje indeksu znajdujące się na stronie wzorcowej. Pozycje te nie zostaną umieszczone w wygenerowanym indeksie.

Kliknij trójkąt, aby rozwinąć lub złożyć daną pozycję. Aby rozwinąć lub zwinąć wszystkie podpozycje danego hasła, należy kliknąć trójkąt z wciśniętym klawiszem Alt (Windows) lub Option (Mac OS). Aby rozwinąć lub zwinąć wszystkie hasła, należy kliknąć trójkąt z wciśniętym klawiszem Ctrl (Windows) lub Command (Mac OS).

Tworzenie listy tematów indeksu

Listę tematów możesz utworzyć albo zaimportować, a następnie wykorzystać ją jako punkt wyjściowy do tworzenia pozycji indeksu. Później, podczas dodawania pozycji do indeksu, możesz wybierać tematy z listy, zamiast za każdym razem je wpisywać. Pozwoli to zapewnić spójność zaindeksowania informacji w całym dokumencie lub księdze.

Listę tematów tworzysz i edytujesz za pomocą panelu Indeks w trybie Temat. Należy pamiętać, że tryb Temat wyświetla tylko tematy. Aby wyświetlić pozycje indeksu z odpowiadającymi im numerami stron i odsyłaczami należy użyć trybu Odwołanie.

Tematy z listy tematów pojawiają się również w oknie dialogowym Nowe odwołanie do strony. Aby utworzyć pozycję indeksu, wystarczy wybrać temat i powiązać go z numerem strony albo odsyłaczem. Tematy nieużywane (te, z którymi nie powiązano żadnych numerów stron ani odsyłaczy) są wyłączane z generowanego indeksu.

Tworzenie listy tematów przed dodaniem pozycji indeksu jest czynnością opcjonalną. Za każdym razem, gdy utworzysz pozycję indeksu, związany z nią temat jest automatycznie dodawany do listy tematów, co pozwala użyć go w przyszłości.

Dodawanie tematów do listy tematów

Importowanie tematów z innych dokumentów InDesign

Edytowanie tematu indeksu

Za pomocą panelu Indeks możesz edytować pozycje przed lub po wygenerowaniu indeksu. Zmiany wprowadzone do pozycji w panelu Indeks pojawią się w kolejnym wygenerowanym indeksie, ale zmiany wygenerowanego wątku indeksu zostaną utracone podczas ponownego generowania indeksu.

Dodaj pozycje indeksu

Pozycje indeksu tworzysz za pomocą panelu Indeks w trybie Odwołań. Pozycja indeksu składa się z dwóch części: tematu i odwołania. Tematy można definiować z wyprzedzeniem, tworząc listę tematów. Odwołaniami mogą być numery stron albo odsyłacze do innych tematów.

Znacznik indeksu jest wstawiany na początku słowa, w którym zaznaczono tekstu lub umieszczono punkt wstawiania. Aby wyświetlić znaczniki indeksu, wybierz polecenie Tekst > Pokaż znaki ukryte.

Dodawanie nowej pozycji indeksu

Szybkie indeksowanie słowa, frazy lub listy

Za pomocą skrótów do indeksowania możesz szybko zaindeksować poszczególne słowa, frazy lub listę słów bądź fraz. Adobe InDesign rozpoznaje dwa skróty do indeksowania: jeden dla standardowych pozycji indeksu, a drugi dla nazw własnych. Skrót dla nazw własnych tworzy pozycje indeksu, odwracając kolejność członów, tak aby pozycja została posortowana według nazwiska. Dzięki temu imię i nazwisko można umieścić na liście w odpowiedniej kolejności (najpierw imię, potem nazwisko), ale w indeksie zostaną one posortowane według nazwiska. Na przykład, nazwisko James Paul Carter pojawi się w indeksie jako Carter, James Paul.

Aby przygotować listę do indeksowania, oddziel każdą pozycję do zaindeksowania jednym z następujących znaków: końcem wiersza, miękkim końcem wiersza (klawisze Shift + Return), tabulatorem, tabulatorem wciętym w prawo (Shift + Tab), średnikiem lub przecinkiem. Skrót do indeksowania dodaje znacznik na początku każdej pozycji i umieszcza wszystkie te terminy w indeksie.

Tworzenie nowej pozycji z istniejącej

Często indeksowana pozycja występuje w wielu miejscach w dokumencie lub księdze. W takiej sytuacji można utworzyć wiele pozycji indeksu opartych na innych pozycjach, które już w indeksie istnieją. Pozwala to zagwarantować spójność indeksu.

Możesz także utworzyć listę tematów, a następnie podczas tworzenia pozycji indeksu wybierać potrzebny temat z listy.

Automatyczne indeksowanie każdego wystąpienia słowa

Opcja Dodaj wszystkie to skuteczna metoda zaindeksowania wszystkich wystąpień danego zwrotu w dokumencie lub księdze. Po kliknięciu Dodaj wszystkie program InDesign tworzy znaczniki indeksu przy każdym wystąpieniu słów zaznaczonych w dokumencie — nie tekstu wpisanego w oknie dialogowym. (Później możesz usunąć pozycje, które kierują do mniej istotnych informacji).

Przeszukując dokument pod kątem wystąpień zaznaczonego tekstu, program InDesign uwzględnia tylko całe słowa. Wyszukiwanie rozpoznaje wielkie i małe litery. Na przykład, jeżeli zaznaczone zostanie słowo dom, to słowa domy i Domy nie zostaną zaindeksowane.

Edytowanie nowej pozycji indeksu

Panel Indeks w trybie tematów umożliwia zmodyfikowanie tematu (np. zmianę jego nazwy albo zastosowanie nowego porządku sortowania) i automatyczne uaktualnienie wszystkich pozycji, które wykorzystują ten temat. Aby zmienić poszczególne pozycje, użyj trybu Odwołań. W trybie Odwołań możesz również dodawać odsyłacze albo odszukiwać znaczniki skorowidza związane z odwołaniem do strony.

Opcje zakresu stron w indeksach

Pozycje indeksu mogą zawierać zakres stron (np. koty 82-87), zamiast pojedynczego numeru strony. Wyskakujące menu Tekst w oknie dialogowym Nowe odwołanie do strony zawiera następujące opcje zakresów stron:

Zakres stron nie wykracza poza bieżącą stronę.

Zakres stron rozciąga się od znacznika indeksu do następnej zmiany stylu akapitu.

Zakres stron rozciąga się od znacznika indeksu do strony, na której pojawi się następne wystąpienie stylu akapitu podanego w sąsiednim menu.

Zakres stron rozciąga się od znacznika indeksu do końca bieżącego wątku ramek tekstowych zawierającego dany tekst.

Zakres stron rozciąga się od znacznika indeksu do końca dokumentu.

Zakres stron rozciąga się od znacznika indeksu do końca bieżącej sekcji, według definicji w panelu Strony. (Zobacz Opcje numeracji dokumentu).

Zakres stron rozciąga się od znacznika indeksu do końca liczby akapitów podanej w sąsiednim polu albo do końca ostatniego akapitu, jaki istnieje.

Zakres stron rozciąga się od znacznika indeksu do końca liczby stron podanych w sąsiednim polu albo do końca ostatniej strony, jaka istnieje.

Wyłącz zakres stron.

Dodawanie do indeksu odnośników „Zobacz” lub „Zobacz też”

Odsyłacze to pozycje indeksu, które nie podają numeru strony, ale wskazują na inne powiązane z danym tematem pozycje. Do tworzenia odsyłaczy służy panel Indeks. Odsyłacze w indeksie mogą spełniać różne role:

• Odsyłacze wiążą często używane terminy z ich odpowiednikami użytymi w danym dokumencie lub księdze. Na przykład, Fauna. Zobacz Zwierzęta. Pozycje z takimi odsyłaczami nie zawierają odwołań do konkretnych stron, lecz jedynie kierują do równoważnych terminów, które są w lepiej reprezentowane w indeksie.

• Odsyłacze kierują do innych pozycji związanych z danym tematem, które nie są z nimi jednak równoznaczne. Na przykład, Koty. Zobacz także lamparty. W tym przypadku pozycja indeksu zawierająca odsyłacz podaje także numer strony albo subpozycje bezpośrednio powiązane z tym tematem.

A. Odsyłacz do informacji powiązanych tematycznie (Zobacz też) B. Odsyłacz do elementów równoznacznych (Zobacz)

Tworząc odsyłacze w programie InDesign możesz również wybrać dla nich prefiks. „Zobacz” i „Zobacz także” to tekst statyczny. Jeżeli wybierzesz prefiks „Zobacz [także]”, InDesign automatycznie przypisze odpowiedni prefiks do odsyłacza podczas generowania indeksu:

• Pozycje z numerami stron, subpozycjami lub oboma tymi elementami otrzymają prefiks „Zobacz także”.

• Pozycje bez numerów stron ani subpozycji otrzymają prefiks „Zobacz”.

Użycie opcji „Zobacz [także]” powoduje, że nie trzeba ręcznie uaktualniać odsyłaczy po zmianie zawartości pozycji indeksu.

Odsyłacze pojawiają się w panelu Indeks i w wygenerowanym indeksie, ale nie są powiązane z żadnymi znacznikami w samym dokumencie.

Odsyłacze z prefiksem „Zobacz [także]” wyświetlają się w panelu Indeks jako „Zobacz [także]”, ale w wygenerowanym wątku indeksu pojawi się odpowiedni prefiks.

Generowanie indeksu

Po dodaniu pozycji indeksu i przejrzeniu ich w panelu Indeks, możesz przystąpić do wygenerowania wątku indeksu, który zostanie umieszczony w publikowanym dokumencie.

Wątek indeksu może stanowić odrębny dokument lub występować w istniejącym dokumencie. Podczas generowania wątku indeksu program InDesign kompiluje pozycje i uaktualnia numery stron z całego dokumentu lub księgi. Jeżeli jednak doda się lub usunie pozycje indeksu albo zmieni podział dokumentu na strony, będziesz musiał ponownie wygenerować indeks, aby go uaktualnić.

Jeżeli znacznik indeksu znajduje się w tekście zakrytym, to podczas generowania program zapyta, czy ma on zostać dołączony do indeksu. Jeżeli klikniesz Tak, to pozycja ta pojawi się w indeksie bez numeru strony. Jeśli znacznik indeksu znajduje się w ukrytym tekście warunkowym, to wpis zostanie usunięty z indeksu.

Opcje formatowania indeksu

Po kliknięciu Więcej opcji w oknie dialogowym Generuj indeks pojawiają się opcje formatowania umożliwiające określenie stylu i wyglądu indeksu. InDesign oferuje szereg wbudowanych stylów akapitu i znaku, które można wybrać do sformatowania generowanego indeksu. Możesz także utworzyć własne style. Po wygenerowaniu indeksu możesz edytować te style w panelach Style akapitowe i Style znakowe.

Wybierz opcję Zagnieżdżone, jeżeli indeks ma zostać sformatowany w stylu domyślnym, w którym subpozycje zagnieżdżone pod pozycją główną są odrębnymi, wciętymi akapitami. Wybierz opcję Wszystkie wpisy w jednym akapicie, jeżeli wszystkie poziomy pozycji mają się znajdować w tym samym akapicie. Opcja Pomiędzy pozycjami określa, jaki znak oddziela pozycje.

Zaznacz tę opcję, aby wygenerować nagłówki sekcji z liter alfabetu (A, B, C, itd.) odpowiadające sekcjom indeksu.

Zaznacz tę opcję, aby wygenerować nagłówki sekcji dla wszystkich liter alfabetu, nawet jeżeli indeks nie zawiera pozycji pierwszego poziomu zaczynających się od takiej litery.

Wybierz style akapitu, które mają zostać zastosowane do poszczególnych poziomów pozycji indeksu. Po wygenerowaniu indeksu style te można edytować w panelu Style akapitowe.

Wybierz styl akapitu określający wygląd nagłówków sekcji (A, B, C, itd.) w generowanym indeksie.

Wybierz styl znaku określający wygląd numeru strony w generowanym indeksie. Wybór ten nie wpływa na wygląd pozycji indeksu sformatowanych z użyciem opcji Ignorowanie stylu numeracji.

Wybierz styl znakowy określający wygląd prefiksu odsyłacza (np. Zobacz i Zobacz także) w wygenerowanym indeksie.

Wybierz styl znakowy określający wygląd tematu docelowego (np zwierzęta w zwrocie Zobacz także zwierzęta), który pojawi się w generowanym indeksie.

Wpisz lub wybierz znak specjalny, oddzielający pozycję od numeru strony (np. zwierzęta  38). Domyślnie są to dwie spacje. Formatowanie tego znaku można określić edytując odpowiedni styl poziomu lub wybierając inny styl.

Wpisz lub wybierz znak specjalny, oddzielający od siebie numery lub zakresy numerów stron. Domyślnie jest to przecinek i spacja półfiretowa.

Jeśli zaznaczono opcję W jednym akapicie, możesz wpisać lub wybrać znak specjalny do oddzielania pozycji i subpozycji. Jeżeli wybrałeś opcję Zagnieżdżony, ustawienia w tym polu określają sposób rozdzielania dwóch odsyłaczy w jednej pozycji.

Wpisz lub wybierz znak specjalny, który będzie się pojawiał między odwołaniem a odsyłaczem, np. Zwierzęta. Zobacz też przyroda. Domyślnie jest to kropka i spacja. Formatowanie tego znaku możesz określić modyfikując odpowiedni styl poziomu lub wybierając inny styl.

Wpisz lub wybierz znak specjalny, który będzie oddzielał numery pierwszej i ostatniej strony w zakresie (np. Zwierzęta 38-43). Domyślnie jest to pauza. Formatowanie tego znaku możesz określić modyfikując odpowiedni styl Numeracji stron lub wybierając inny styl.

Wpisz lub wybierz znak specjalny, który będzie się pojawiał na końcach pozycji. Jeżeli wybrano opcję W jednym akapicie, to wybrany znak pojawi się na końcu ostatniego odsyłacza. Domyślnie nie ma żadnego znaku końca pozycji.

Zmiana porządku sortowania indeksów

Możesz także wybrać porządek sortowania dla liczb, symboli i języków. Metoda ta jest szczególnie użyteczna do wprowadzania znaków z języków azjatyckich. Jest to również przydatne w razie konieczności zmiany miejsca wyświetlania symboli w indeksie. Jeśli symbole mają znaleźć się na końcu, można przesunąć kategorię Symbol na koniec listy priorytetów.

Zmiana porządku sortowania wpływa na kolejność sortowania w panelu Indeks oraz w wątkach indeksu, które są generowane po zastosowaniu opcji. Można tworzyć wiele indeksów, o różnym porządku sortowania. Na przykład, możesz generować indeks dla języka niemieckiego, zmienić porządek sortowania i wygenerować oddzielny indeks dla języka szwedzkiego — należy się tylko upewnić, że opcja Zastąp istniejący indeks, nie jest zaznaczona podczas tworzenia indeksu.

Porządek sortowania w indeksach japońskich i koreańskich

Kiedy tworzysz pozycje indeksu dla języków azjatyckich, weź pod uwagę następujące kwestie:

• Języki azjatyckie często posiadają inną konwencję sortowania opartą na tamtejszych regułach typografii.

• Podczas przygotowywania indeksu tekstu japońskiego, yomi dla wpisów indeksu w polu Poziom tematu należy wprowadzać w polu Yomi, korzystając ze znaków hiragana i katakana o pełnej szerokości. W polu Yomi nie trzeba wpisywać yomi dla znaków hiragana i katakana o pełnej szerokości, znaków alfanumerycznych, niektórych symboli, znaków alfanumerycznych o połowie szerokości i wpisów indeksu złożonych z samych symboli. Pozycje wprowadzone w polu Poziom tematu zostaną posortowane. W niektórych przypadkach, gdy pozycja zawiera zarówno symbole pełnej szerokości, jak i półfiretowe, sortowanie może dać nieoczekiwane rezultaty. W takich przypadkach wpisz odpowiedni yomi.

• Znaków półfiretowych katakana lub kanji nie możesz wprowadzać w pole tekstowe Yomi. Jednak symbole o pełnej szerokości, np.  i , można wprowadzić w to pole.

• Program rozróżnia pismo hiragana i katakana; pismo hiragana jest sortowane przed pismem katakana. Rozróżniane są również duże i małe litery alfabetu - podczas sortowania duże litery umieszczane są przed małymi.

• Jeżeli w pole Poziomy tematów wprowadzisz takie same znaki, ale podasz dla nich różne yomi, to zostaną one potraktowane jako odrębne pozycje w indeksie. Na przykład, jeżeli w pole pozycji skorowidza wprowadzisz słowo „Kot”, pisane w katakana jako „Neko”, a następnie wymienisz je po raz drugi, pisane jako „Neko” w hiragana, to wygenerowane zostaną dwie pozycje indeksu dla słowa „Kot”. Funkcja ta umożliwia również klasyfikowanie tego samego terminu pod różnymi pozycjami indeksu. Na przykład, jeżeli przy wprowadzaniu terminu „Nasze koty” do indeksu, w pole tekstowe Yomi wprowadzisz „Koty”, potem wprowadzona zostanie druga taka pozycja, bez żadnego tekstu w polu Yomi, to termin „Nasze koty” zostanie wygenerowany zarówno pod „N”, jak i pod „K”.

• W przypadku sortowania tekstu koreańskiego można zdefiniować opcje Spółgłoska koreańska oraz Spółgłoska plus samogłoska koreańska.

Porządek sortowania w indeksach chińskich

Porządek sortowania znaków chińskich określa się w dwóch miejscach: w oknie dialogowym Opcje sortowania i w polu Sortuj wg, podczas tworzenia lub edycji wpisu indeksu.

Wybierając polecenie Opcje sortowania z menu panelu Indeks możesz zmienić porządek sortowania i określić, czy użyć opcji Pinyin czy Liczba kresek.

W trakcie wpisywania znaków języka chińskiego w polach poziomów tematu, podczas tworzenia lub edycji wpisu indeksu, istnieje możliwość edytowania informacji dotyczących sortowania tekstu chińskiego.

W przypadku opcji Pinyin porządek jest sortowany rosnąco według (1) tonu i (2) liczby kresek. W przypadku opcji Liczba kresek znaki sortowane są według (1) liczby kresek, (2) pierwszej kreski i (3) drugiej kreski. Informacje o sortowaniu można edytować bezpośrednio w polu Sortuj wg lub korzystając ze strzałki znajdującej się na prawo od pola Sortuj wg, która otwiera okno dialogowe Pinyin lub Pozycja liczby kresek. Istnieje możliwość edycji tych pól. Kliknij OK, aby zatwierdzić zmiany. Powtórz ten proces dla każdego poziomu tematu.

Zarządzanie indeksem

Po ustanowieniu indeksu i znaczników indeksu w twoim dokumencie, możesz nim zarządzać na różne sposoby. Możesz przeglądać wszystkie tematy indeksów w księdze, usuwać tematy, które nie są używane na liście Odniesień, z Listy tematów, znajdować pozycje w liście Odniesień jak i Tematów, usuwać znaczniki indeksu z dokumentu.

Wyświetlanie wszystkich tematów indeksu w księdze

Jeśli jest zaznaczona opcja Księga, panel Indeks wyświetla pozycje z całej księgi, a nie tylko z bieżącego dokumentu.

Jeżeli inni użytkownicy muszą korzystać z dokumentów w tej księdze podczas tworzenia indeksu, to możesz utworzyć w osobnym dokumencie główną listę tematów, a następnie zaimportować ją do każdego dokumentu w księdze. Zauważ, że w przypadku zmiany głównej listy tematów trzeba będzie ponownie zaimportować ją do każdego dokumentu.

Usuwanie nieużywanych tematów z listy Temat

Po utworzeniu indeksu możesz usunąć tematy, które nie zostały w nim uwzględnione.

Usuwanie znaczników indeksu

Odszukiwanie pozycji indeksu w panelu Indeks

Odnajdywanie znaczników indeksu w dokumencie

Pozycje indeksu pisane wielkimi literami

Okno dialogowe Wielkimi literami stanowi globalne rozwiązanie problemu edycji wielkich liter w pozycjach indeksu, pozwalając uniknąć ręcznej modyfikacji. Na przykład, jeżeli zaindeksowałeś część pozycji pisanych małą literą (koty) a inne wielką literą (Koty), to pozycje te zostaną uznane za odrębne tematy. Problem ten możesz naprawić, zmieniając wielkość liter w zaznaczonych pozycjach.