Podręcznik użytkownika Anuluj

Łączenie obiektów

Dowiedz się więcej o łączeniu obiektów w programie Illustrator.

Program Illustrator zapewnia wiele metod łączenia ścieżek i obiektów w kształty. Uzyskiwane kształty i ścieżki zależą od wybranej metody łączenia.

Metody łączenia obiektów

Efekty filtrów ścieżek

Efekty filtrów ścieżek umożliwiają łączenie wielu obiektów w interaktywnych trybach pracy. Podczas korzystania z efektów filtrów ścieżek nie można edytować interakcji między obiektami. Zobacz Łączenie obiektów za pomocą efektów funkcji Filtry ścieżek.

Kształty złożone

Kształty złożone umożliwiają łączenie kilku obiektów i określanie zasad ich współwystępowania. Kształty złożone są bardziej uniwersalne niż ścieżki złożone, ponieważ zapewniają cztery rodzaje funkcji: dodawanie, odejmowanie, przecinanie i wydzielanie. Co więcej, same obiekty nie ulegają zmianie. Dlatego każdy obiekt w kształcie złożonym można zaznaczać i edytować albo zmieniać jego tryb interakcji. Zobacz Łączenie obiektów przy użyciu kształtów złożonych.

Ścieżki złożone

ścieżki złożone umożliwiają stosowanie obiektu do wycinania dziury w innym obiekcie. Na przykład można utworzyć kształt obwarzanka z dwóch zagnieżdżonych kółek. Po utworzeniu ścieżki złożonej, ścieżka taka zachowuje się jak obiekty zgrupowane. Poszczególne obiekty można zaznaczać i manipulować nimi z osobna za pomocą narzędzia Zaznaczanie bezpośrednie albo Zaznaczanie grupowe. Można także zaznaczyć i edytować połączoną ścieżkę. Zobacz Łączenie obiektów za pomocą ścieżek złożonych.

Uwaga:

Do obiektu można dodać element, używając narzędzia Kropla. Gdy korzystasz z tego pędzla, nanoszone ścieżki dodawane są do przyległych ścieżek o identycznych atrybutach wypełnienia. Zobacz Rysowanie i łączenie ścieżek narzędziem Kropla oraz Tworzenie nowych kształtów przy użyciu narzędzia Generator kształtów.

Łączenie obiektów za pomocą efektów filtrów ścieżek

Przejdź do panelu Filtry ścieżek

Panel Filtry ścieżek (Okno > Filtry ścieżek) umożliwia łączenie obiektów w nowe kształty.

Głębokie łącze programu Adobe Illustrator

Wypróbuj w aplikacji
Łącz obiekty w kilku prostych krokach.

Omówienie panelu Filtry ścieżek
Filtry ścieżek, panel

Aby utworzyć ścieżki proste lub złożone, użyj przycisków umieszczonych w górnym rzędzie panelu. Aby utworzyć kształty złożone, przytrzymaj klawisz Alt lub Option, używając przycisków w tych wierszach. 

Do wyboru są następujące tryby kształtów:

Dodaj do obszaru kształtu

Dodaje obszar składnika do obszaru o pewnej geometrii.

Odejmij od obszaru kształtu

Wycina obszar składnika z obszaru o pewnej geometrii.

Przetnij obszary kształtu

Wykorzystuje obszar składnika w celu odcięcia dotychczasowej geometrii (podobnie działa maska).

Wyłącz nakładające się obszary kształtu

Wykorzystuje obszar składnika w celu odwrócenia dotychczasowej geometrii. Fragmenty wypełnione są zamieniane na puste i na odwrót.

Dolny rząd przycisków na panelu, zwanych efektami filtrów ścieżek, umożliwia utworzenie ostatecznej kombinacji kształtu jednym kliknięciem. (Zobacz Stosowanie efektów filtrów ścieżek).

Efekty filtrów ścieżek
Tryby kształtu

A. Wszystkie składniki w trybie dodawania B. Tryb odejmowania zastosowany do kwadratów C. Tryb przecięcia zastosowany do kwadratów D. Tryb wyłączania zastosowany do kwadratów 

Określanie opcji funkcji Filtry ścieżek

Opcje funkcji Filtry ścieżek można ustawiać w menu panelu Filtry ścieżek lub po dwukrotnym kliknięciu efektu Filtry ścieżek na panelu Wygląd.

Precyzja

Określa jak dokładnie efekty filtrów ścieżek wpływają na ścieżkę obiektu. Im większa wartość, tym większa precyzja rysowania i tym więcej czasu potrzeba do wygenerowania ścieżki wynikowej.

Usuń zabłąkane punkty

Usuwa niepotrzebne punkty po kliknięciu przycisku Filtry ścieżek.

Dzielenie i obrysowanie usunie niepomalowaną kompozycję

Usuwa wszelkie niewypełnione obiekty w zaznaczonej kompozycji po kliknięciu na przycisku Dzielenie lub Obrysowanie.

Stosowanie efektów Filtry ścieżek

Efekty filtrów ścieżek umożliwiają tworzenie nowych kształtów z obiektów nakładających się. Efekty filtrów ścieżek stosuje się za pomocą menu Efekty albo panelu Filtry ścieżek.

  • Efekty filtrów ścieżek w menu Efekty mogą być tylko stosowane do grup, warstw i obiektów tekstowych. Po zastosowaniu efektu obiekty oryginalne mogą być nadal zaznaczane i edytowane. Do zmiany lub usunięcia efektu można użyć także panelu Wygląd. Zobacz Stosowanie efektu filtrów ścieżek za pomocą menu Efekty.

  • Efekty filtrów ścieżek na panelu Filtry ścieżek można stosować do dowolnej kombinacji obiektów, grup i warstw. Ostateczny kształt jest tworzony po kliknięciu przycisku filtrów ścieżek; na tym etapie obiekty oryginalne nie mogą być już edytowane. Utworzenie kilku obiektów powoduje automatyczne ich połączenie w grupę. Zobacz Stosowanie efektu filtrów ścieżek za pomocą panelu Filtr ścieżek.

Stosowanie efektu Filtry ścieżek za pomocą menu Efekty.

  1. Wykonaj jedną z następujących czynności:
    • Zgrupuj wybrane obiektu i zaznacz grupę.

      – lub –

    • Przenieś wybrane obiekty na oddzielną warstwę i naceluj ją.

  2. Wybierz polecenie Efekt > Filtry ścieżek. Wybierz jakiś efekt.
    Uwaga:

    Aby szybko zastosować powtórnie ten sam efekt, wybierz polecenie Efekt > Zastosuj [efekt].

Stosowanie efektu Filtry ścieżek za pomocą panelu Filtry ścieżek

  1. Zaznacz obiekty, do których ma zostać nadany efekt.

    Aby zastosować efekt Filtry ścieżek do grupy lub warstwy, naceluj ją.

  2. Otwórz panel Filtry ścieżek. Przytrzymując klawisz Alt (Windows) lub Option (macOS), kliknij przycisk Filtry ścieżek (w dolnym rzędzie) lub przycisk Tryb kształtu (w górnym rzędzie).

Podsumowanie efektów Filtry ścieżek

Dzielenie

Rozdziela kompozycję na jej składowe powierzchnie (powierzchnia to obszar nieprzedzielony odcinkiem linii).

Uwaga:

Po użyciu przycisku Podziel z panelu Odnajdywanie ścieżek można zaznaczać poszczególne powierzchnie za pomocą narzędzi Zaznaczanie bezpośrednie i Zaznaczanie grupowe. Stosując funkcję Podziel, można określić, że obiekty niewypełnione mają być usuwane lub zachowywane.

Przycięcie

Usuwa ukrytą część wypełnionego obiektu. Wszelkie obrysy są usuwane, a obiekty w tym samym kolorze nie są łączone.

Połączenie

Usuwa ukrytą część wypełnionego obiektu. Wszelkie obrysy są usuwane, a nakładające się lub przylegające do siebie obiekty wypełnione tym samym kolorem są łączone.

Kadrowanie

Dzieli zaznaczone obiekty na niewypełnione powierzchnie, a następnie usuwa te części zaznaczenia, które znajdą się poza granicami obiektu na wierzchu. Obrys jest usuwany.

Kontur

Dzieli obiekt na odcinki linii lub krawędzie. Polecenie jest używane do ilustracji wymagającej zalewek przy nadrukowywaniu obiektów. Zobacz Tworzenie zalewki.

Uwaga:

Po użyciu przycisku Kontur z panelu Odnajdywanie ścieżek można zaznaczać poszczególne krawędzie za pomocą narzędzi Zaznaczanie bezpośrednie i Zaznaczanie grupowe. Stosując funkcję Kontur można również określić, że obiekty niewypełnione mają być usuwane lub zachowywane.

Odejmij spód

Odejmuje obiekt znajdujący się na spodzie od obiektu znajdującego się na samym wierzchu. Polecenia można używać do usuwania obszarów ilustracji przez zmianę kolejności ułożenia na stosie.

Łączenie obiektów przy użyciu kształtów złożonych

Kształt złożony to edytowalna kompozycja, składająca się z co najmniej dwóch obiektów, z którymi skojarzono odpowiednie tryby kształtu. Kompozycje takie można łączyć z łatwością w naprawdę skomplikowane kształty - program pozwala manipulować precyzyjnie trybem kształtów, kolejnością na stosie, kształtem i położeniem każdej ze ścieżek składowych kompozycji.

Kształty złożone zachowują się jak grupy obiektów. Na panelu Warstwy są oznaczane etykietą <Kształt złożony>. Za pomocą panelu Warstwy można wyświetlać i zaznaczać składniki kształtów złożonych i np. zmieniać ich kolejność układania na stosie. Składniki kształtu złożonego zaznacza się za pomocą narzędzia Zaznaczanie bezpośrednie lub Zaznaczanie grupowe.

Tworzony kształt złożony uzyskuje atrybuty farby i przezroczystości tego składnika, który znajduje się najwyżej na stosie i jest trybie dodawania, przecinania lub wykluczania. Następnie możesz zmieniać atrybuty wypełnienia, stylu i przezroczystości kształtu. Program Illustrator ułatwia tę operację. W momencie zaznaczenia któregokolwiek ze składników kształtu zaznacza cały kształt (chyba że użytkownik specjalnie wskazał jakiś składnik za pomocą panelu Warstwy).

Kształty złożone
Używanie kształtów złożonych

A. Oryginalne obiekty B. Utworzony kształt złożony C. Indywidualne tryby kształtu zastosowane do każdego składnika D. Styl zastosowany do całego kształtu złożonego 

Tworzenie kształtu złożonego

  1. Zaznacz wszystkie obiekty, które mają wejść w skład kształtu złożonego.

    W kształcie złożonym mogą znajdować się ścieżki, ścieżki złożone, grupy, inne kształty złożone, przejścia, tekst, formy i zniekształcenia. Każda otwarta ścieżka, która została zaznaczone, jest automatycznie zamykana.

  2. Wykonaj jedną z następujących czynności:
    • Przejdź do panelu Filtry ścieżek i kliknij wraz z wciśniętym klawiszem Alt (Windows) lub Option (Mac OS) przycisk Trybu kształtu. Każdy element kształtu złożonego posiada przypisany tryb kształtu, który został właśnie przypisany.

      – lub –

    • Wybierz polecenie Utwórz kształt złożony z menu panelu Filtry ścieżek. Każdy element kształtu złożonego posiada domyślnie przypisany tryb Dodaj.

  3. Zmień tryb kształtu składnika, zaznaczając go za pomocą narzędzia Zaznaczanie bezpośrednie lub panelu Warstwy i klikając przycisk Tryb kształtu.

    Uwaga: nie trzeba zmieniać trybu elementu umieszczonego na samym spodzie, ponieważ ten tryb nie ma znaczenia w kontekście kształtu złożonego.

    Uwaga:

    Aby utrzymać maksymalną szybkość działania programu, skomplikowane kształty złożone należy tworzyć poprzez zagnieżdżanie innych kształtów złożonych (zawierających nie więcej niż 10 składników), a nie wykorzystywanie wielu pojedynczych składników.

Modyfikowanie kształtu złożonego

  1. Wybierz narzędzie Zaznaczanie bezpośrednie i zaznacz pojedynczy składnik kształtu złożonego.
  2. Sprawdź, który z przycisków trybów kształtu na panelu Filtry ścieżek jest wyróżniony. Przycisk ten wskazuje tryb zastosowany do zaznaczonego składnika.
    Uwaga:

    Jeśli zaznaczono dwa lub więcej składników, które używają różnych trybów, na przyciskach trybów kształtu są wyświetlane znaki zapytania.

  3. Kliknij inny przycisk trybu kształtu na panelu Filtry ścieżek.

Zwalnianie i rozwijanie kształtu złożonego

Zwolnienie złożonego kształtu rozdziela go na oddzielne obiekty. Rozwijanie kształtu złożonego zachowuje kształt obiektu złożonego, ale jego poszczególne komponenty nie mogą być już zaznaczane.

  1. Zaznacz kształt złożony za pomocą narzędzia Zaznaczanie lub panelu Warstwy.
  2. Wykonaj jedną z następujących czynności:
    • Kliknij opcję Rozwiń na panelu Filtry ścieżek.

      – lub –

    • Wybierz polecenie Rozwiń kształt złożony z menu panelu Filtry ścieżek.

      W zależności od wybranego trybu, kształt złożony zostanie przekonwertowany na pozycję typu <Ścieżka> lub <Ścieżka złożona> na panelu Warstwy.

      – lub –

    • Wybierz polecenie Zwolnij kształt złożony z menu panelu Filtry ścieżek.

Przenoszenie kształtów złożonych pomiędzy programami Illustrator i Photoshop

W programie Adobe Photoshop warstwy kształtów i ścieżki odcinania warstw (maski wektorowe) są typami kształtów złożonych. Warstwy takie i ścieżki można zaimportować do programu Illustrator jako kształty złożone, a następnie manipulować nimi w tym programie. Kształty złożone można też eksportować do programu Photoshop. Korzystając z tego programu, zwróć uwagę na następujące kwestie:

  • Jedynie kształty złożone z najwyższego poziomu hierarchii warstw są eksportowane do programu Photoshop jako warstwy kształtów.

  • Jeśli do formatu PSD jest eksportowany kształt złożony o obrysie niezaokrąglonym lub obrysie o grubości wyrażającej się nie całkowitą liczbą punktów, kształt ten jest rasteryzowany.

Łączenie obiektów za pomocą ścieżek złożonych

Ścieżka złożona zawiera co najmniej dwie ścieżki namalowane w taki sposób, że po nałożeniu się ścieżek powstają „dziury”. Wszystkie obiekty tworzonej ścieżki złożonej uzyskują atrybuty wypełnienia i stylu obiektu położonego na samym dole stosu.

Ścieżki złożone zachowują się jak grupy obiektów. Na panelu Warstwy są oznaczane etykietą <Ścieżka złożona>. Składniki kształtu złożonego zaznacza się za pomocą narzędzia Zaznaczanie bezpośrednie lub Zaznaczanie grupowe. Program pozwala manipulować kształtami pojedynczych składników ścieżki złożonej, ale nie umożliwia zmiany atrybutów wyglądu, stylów i efektów pojedynczych składników. Ponadto nie można manipulować nimi za pomocą panelu Warstwy.

Uwaga:

Większą swobodę tworzenia ścieżki złożonej zapewnia metoda polegająca na utworzeniu kształtu złożonego i rozwinięciu go.

Wycinanie dziur w obiekcie za pomocą ścieżki złożonej

  1. Zaznacz obiekt, który ma pełnić funkcję sztancy (szablonu), i ustaw go tak, aby nakładał się na obiekt wycinany. Powtórzyć operacją dla innych obiektów, pełniących rolę szablonu do wycinania.
  2. Zaznacz obiekty, które mają wejść w skład ścieżki złożonej.
  3. Wybierz polecenie Obiekt > Ścieżka złożona > Utwórz.

Stosowanie zasad wypełniania do ścieżek złożonych

Ścieżkę złożoną można zdefiniować jako ścieżkę parzystą-nieparzystą lub ścieżką o niezerowym wypełnieniu.

Zasada niezerowego wypełniania krętego

Stosuje równania matematyczne, aby określić, czy punkt znajduje się wewnątrz kształtu, czy na zewnątrz. Program Illustrator używa domyślnie reguły wypełniania niezerowego.

Parzysta-nieparzysta zasada wypełniania

Stosuje równania matematyczne, aby określić, czy punkt znajduje się wewnątrz kształtu, czy na zewnątrz. Ta zasada jest bardziej przewidywalna, gdyż co drugi obszar ścieżki złożonej (parzysty-nieparzysty) jest pusty, niezależnie od kierunku ścieżki. Niektóre aplikacje, takie jak Adobe Photoshop, używają domyślnie metody wypełniania parzystego-nieparzystego, dlatego też ścieżki importowane z tych aplikacji będą miały tę zasadę wypełniania.

Przecinające się ścieżki to ścieżki, które przecinają się same ze sobą. W zależności od potrzeb ścieżek, można je określić jako parzyste-nieparzyste lub ścieżki o niezerowym wypełnieniu.

Ścieżki złożone
Ścieżka samoprzecinająca się o niezerowym wypełnieniu (po lewej) i ścieżka o wypełnieniu parzystym-nieparzystym (po prawej)

Gdy jest tworzona ścieżka złożona o niezerowym wypełnieniu, można określić, czy ścieżki nakładające się mają być wyświetlane jako puste czy wypełnione. Służy do tego przycisk Odwróć kierunek ścieżki na panelu Atrybuty.

Cztery ścieżki koliste
Reguły wypełniania

A. Cztery ścieżki koliste B. Konwersja zaznaczonych ścieżek kolistych na ścieżkę złożoną C. Zastosowanie polecenia Odwróć kierunek ścieżki do ścieżki najbardziej w środku 

Zmiana zasad wypełniania ścieżki złożonej

  1. Zaznacz ścieżkę złożoną za pomocą narzędzia Zaznaczanie lub panelu Warstwy.
  2. Otwórz panel Atrybuty i kliknij przycisk Użyj niezerowej zasady wypełniania  lub przycisk Użyj parzystej-nieparzystej zasady wypełniania .

Zmiana dziury w ścieżce złożonej na obszar wypełniony

  1. Upewnij się, że ścieżka złożona używa wypełnienia niezerowego.
  2. Za pomocą narzędzia Zaznaczanie bezpośrednie zaznacz wybrany do odwrócenia fragment ścieżki złożonej. Nie zaznaczaj całej ścieżki złożonej.

  3. Kliknij przycisk Odwróć kierunek ścieżki — wył.  lub Odwróć kierunek ścieżki — zał.  na panelu Atrybuty.

Przywracanie oryginalnego kształtu ścieżki złożonej

  1. Zaznacz ścieżkę złożoną za pomocą narzędzia Zaznaczanie lub panelu Warstwy.
  2. Wybierz polecenie Obiekt > Ścieżka złożona > Zwolnij.

Pomoc dostępna szybciej i łatwiej

Nowy użytkownik?