Podstawy rysowania

Czy Twój obieg pracy nad projektem zaczyna się od formułowania pomysłów, obrysowywania lub tworzenia prototypów na iPadzie lub iPhonie?

Poznaj Adobe Illustrator Draw — aplikację na urządzenia iPad lub iPhone. Program Draw umożliwia pracę z ulubionymi narzędziami i funkcjami do rysunków wektorowych w usprawnionym, nowoczesnym interfejsie. Można rysować linie, kształty i dowolne ilustracje z dziesięcioma warstwami rysunku i warstwą zdjęcia. Gdy natomiast usiądziesz z powrotem przy biurku, łączność z usługą Creative Cloud pozwoli na łatwe dopracowanie ilustracji w programie Illustrator lub Photoshop.

Grafika wektorowa (nazywana czasami kształtami wektorowymi lub obiektami wektorowymi) to układ linii i krzywych definiowanych przez obiekty matematyczne zwane wektorami, który opisuje obraz zgodnie z jego właściwościami geometrycznymi.

Można swobodnie przesuwać oraz przekształcać obiekty grafiki wektorowej bez ryzyka utraty szczegółów czy przejrzystości,ponieważ są one niezależne od rozdzielczości — zachowują wyraziste krawędzie przy zmianie rozmiaru, przesyłaniu do drukarki PostScript, zapisywaniu w pliku PDF lub importowaniu do aplikacji używającej grafiki wektorowej. W rezultacie grafika wektorowa to najlepszy wybór dla prac graficznych, takich jak znaki graficzne, których trzeba będzie używać w różnych rozmiarach i na różnych nośnikach danych wyjściowych.

Przykładami grafiki wektorowej są obiekty wektorowe, które tworzy się za pomocą narzędzi rysunkowych i narzędzi kształtów w aplikacjach pakietu Adobe Creative Cloud. Grafikę wektorową można przenosić z jednej aplikacji pakietu Creative Cloud do innej za pomocą poleceń Kopiuj i Wklej.

Informacje o ścieżkach

W trakcie rysowania, można utworzyć linię zwaną ścieżką. Ścieżka składa się z jednego lub więcej segmentów prostych lub krzywych. Początek i koniec każdego segmentu wyznaczają punkty kontrolne, które funkcjonują jak haczyki przytrzymujące na miejscu drut. Ścieżka może być zamknięta (np. okrąg) albo otwarta, z odrębnymi punktami końcowymi (np. linia falista).

Kształt ścieżki można zmienić przez przeciągnięcie punktów kontrolnych, punktów kierunkowych na końcu linii kierunkowych widocznych w punktach kontrolnych, albo przez przeciągnięcie samego segmentu ścieżki.

Ścieżki mogą mieć dwa rodzaje punktów kontrolnych: punkty narożne i punkty gładkie. W punkcie narożnym ścieżka nagle zmienia kierunek. W punkcie gładkim segmenty ścieżki są połączone linią krzywą bez załamań. Rysując ścieżkę, można używać różnych kombinacji punktów narożnych i gładkich. Jeśli narysuje się punkt kontrolny złego typu, to zawsze można go zmienić.

Punkt narożny może łączyć dowolne dwa segmenty prostych lub krzywych, natomiast punkt gładki zawsze łączy dwa segmenty krzywych.

Kontur ścieżki nazywa się obrysem. Kolor lub gradient zastosowany do otwartej lub zamkniętej wewnętrznej części ścieżki nazywa się wypełnieniem. Obrys może mieć grubość, kolor i wzorzec kreskowy (Illustrator i InDesign) lub wzorzec linii stylizowanej (InDesign). Po utworzeniu ścieżki lub kształtu można zmienić właściwości jej obrysu i wypełnienia.

W programie InDesign każda ścieżka wyświetla także punkt centralny, który zaznacza środek kształtu, ale nie stanowi części aktualnej ścieżki. Przy jego pomocy można przeciągać ścieżkę, wyrównywać ją do innych elementów lub zaznaczać wszystkie punkty kontrolne na ścieżce. Punkt centralny jest zawsze widoczny; nie można go ukryć ani usunąć.

Informacje o liniach i punktach kierunkowych

Po zaznaczeniu punktu kontrolnego, który łączy dwa segmenty krzywoliniowe, (lub zaznaczeniu samego segmentu) przy punktach kontrolnych segmentów stają się widoczne uchwyty kierunkowe. Składają się one z linii kierunkowych zakończonych punktami kierunkowymi. Kąt i długość linii kierunkowych decydują o kształcie i rozmiarze segmentów krzywych. Przesunięcie punktów kierunkowych zmienia kształt krzywych. Linie kierunkowe nie pojawiają się w produkcie wyjściowym.

Punkt gładki ma zawsze dwie linie kierunkowe, które poruszają się razem jak jeden prosty odcinek. Przy przesuwaniu linii kierunkowej na punkt gładki, segmenty krzywych z dwóch stron punktu są dopasowywane jednocześnie. Pozwala to utrzymać krzywą ciągłą w punkcie kontrolnym.

Dla porównania, narożny punkt kontrolny może posiadać dwie lub jedną linię kierunkową, może też nie mieć żadnej w zależności od tego, czy łączy odpowiednio dwa lub jeden segment albo w ogóle ich nie łączy. Linie kierunkowe punktu narożnego zachowują „róg”, wprowadzając różne kąty. Przy przesuwaniu linii kierunkowej na punkt narożny dopasowywana jest tylko krzywa po tej samej stronie punktu, co linia kierunkowa.

Linie kierunkowe są zawsze styczne do krzywej (prostopadłe do jej promienia) w punktach kontrolnych. Kąt każdej linii kierunkowej decyduje o pochyleniu krzywej, a długość każdej linii kierunkowej określa wysokość lub głębokość krzywej.

Określanie wyglądu linii i punktów kierunkowych

Niekiedy, podczas pracy z punktami i ścieżkami kontrolnymi, może wystąpić konieczność wyświetlenia linii (uchwytów) kierunkowych. W przypadku zaznaczenia wielu punktów kontrolnych linie kierunkowe można wyświetlić lub ukryć. W przypadku pojedynczego punktu kontrolnego linie kierunkowe są zawsze widoczne.

Wyboru opcji wyświetlania lub ukrywania linii kierunkowych można dokonać ręcznie (dla każdego zaznaczenia z osobna); można też określić odpowiednie preferencje wyświetlania linii kierunkowych.

Wyświetlanie lub ukrywanie linii kierunkowych dla zaznaczonych punktów kontrolnych

Dostosowywanie rozmiaru punktów kontrolnych, uchwytów i obwiedni

Tryby rysowania

W programie Illustrator dostępne są następujące tryby rysowania:

• Rysuj normalnie () 

• Rysuj z tyłu ()

• Rysuj wewnątrz ()

Tryb Rysuj normalne jest domyślnym trybem rysowania. Tryb rysowania można wybrać na panelu Narzędzia, pod narzędziem Selektor kolorów.

Aby przełączać tryby rysowania, kliknij panel Tryby rysowania na panelu Narzędzia i wybierz tryb rysowania. Do przełączania się pomiędzy trybami rysowania możesz też użyć skrótu klawiaturowego Shift+D.

Tryb Rysuj za

Tryb Rysuj za umożliwia rysowanie za kompozycją na zaznaczonej warstwie, jeśli nie jest wybrana żadna kompozycja. Jeśli jakaś kompozycja jest zaznaczona, nowy obiekt rysowany jest bezpośrednio pod zaznaczonym obiektem.

Tryb rysowania jest uwzględniany w następujących przypadkach:

• Tworzenie nowych warstw

• Umieszczanie symboli

• Umieszczanie plików z menu Plik

• Użycie Alt+przeciągnięcie do powielania obiektów

• Korzystanie z poleceń Wklej w miejscu oraz Wklej na wszystkich obszarach roboczych

Tryb Rysuj wewnątrz

Tryb Rysuj wewnątrz umożliwia rysowanie wewnątrz wybranego obiektu. Tryb Rysuj wewnątrz likwiduje konieczność wykonywania wielu zadań, takich jak rysowanie i zmiana kolejności na stosie lub rysowanie, zaznaczenie i tworzenie maski przycinającej.

Tryb rysowania wewnątrz włączany jest tylko wtedy, gdy zaznaczony jest przynajmniej jeden obiekt (ścieżka, ścieżka złożona lub tekst).

W celu utworzenia maski przycinającej w trybie Rysuj wewnątrz należy zaznaczyć ścieżkę, wewnątrz której ma zostać wykonany rysunek, a następnie przełączyć się na tryb Rysuj wewnątrz. Kolejne ścieżki przycinane są przez ścieżkę, którą zaznaczasz, gdy przełączasz się do trybu Rysuj wewnątrz. Odbywa się to, dopóki nie przełączysz się do trybu Rysuj normalnie (Shift+D lub dwukrotne kliknięcie).