Przygotowywanie dokumentów do druku

Aby podejmować optymalne decyzje dotyczące drukowania, trzeba znać podstawowe zasady rządzące drukiem, takie jak zależność wyglądu wydrukowanej grafiki od rozdzielczości drukarki lub kalibracji i rozdzielczości monitora. Okno dialogowe Drukuj w programie Illustrator zostało zaprojektowane w taki sposób, aby ułatwić wykonywanie zadań związanych z drukowaniem. Każdy zestaw opcji w tym oknie dialogowym jest tak zorganizowany, aby przeprowadzić użytkownika przez proces drukowania.

Kompozyt jest wydrukiem kompozycji umieszczonym na jednej stronie, pokrywającym się z jej obrazem w oknie ilustracji. Kompozyty wykorzystuje się także do tworzenia prób całych stron, sprawdzania rozdzielczości obrazu oraz weryfikowania kompozycji pod względem poprawności wydruku (np. błędów języka PostScript).

Wykluczanie elementów kompozycji z druku

Panel Warstwy umożliwia drukowanie tej samej kompozycji w różnych wersjach. Można na przykład wydrukować tylko obiekty tekstowe kompozycji na potrzeby korekty językowej. Użytkownicy mogą ponadto umieszczać w kompozycjach elementy niedrukowalne, na przykład w celu zapisania istotnych informacji.

• Aby uniemożliwić wyświetlanie kompozycji w oknie dokumentu oraz jej drukowanie i eksportowanie, ukryj odpowiednie elementy na panelu Warstwy.
• Aby uniemożliwić drukowanie kompozycji, ale zezwolić na jej wyświetlanie i eksportowanie, kliknij dwukrotnie nazwę warstwy na panelu Warstwy. W oknie dialogowym Opcje warstwy wyłącz opcję Drukuj i kliknij przycisk OK. Nazwa tej warstwy na panelu Warstwy zostanie wyświetlona kursywą.
• Aby utworzyć kompozycję, której nie będzie można drukować ani eksportować, mimo że pozostanie widoczna na obszarze roboczym, w oknie dialogowym Opcje warstwy zaznacz opcję Szablon.

Opcje w oknie dialogowym Drukuj

W oknie dialogowym Drukuj dostępne są różne kategorie opcji, m.in. Ogólne oraz Podsumowanie, zorganizowane w taki sposób, aby ułatwić drukowanie. Aby wyświetlić zestaw opcji, kliknij jego nazwę w lewej części okna dialogowego. Wiele opcji jest już predefiniowanych w ramach profilu startowego, który został wybrany podczas otwierania dokumentu.

Są to opcje określające rozmiar i orientację strony, liczbę drukowanych stron, skalowanie kompozycji, ustawienia segmentacji strony oraz warstwy przeznaczone do druku.

Zaznaczają znaczniki drukarskie i tworzą spady.

Tworzy rozbarwienia kolorów.

Określają opcje drukowania ścieżek, czcionek, plików PostScript, gradientów, siatek i przejść.

Wybiera profil i metodę konwersji kolorów dla drukowania.

Kontrolują zasady spłaszczania (lub możliwej rasteryzacji) kompozycji wektorowej podczas drukowania.

Wyświetla i zapisuje podsumowanie opcji drukowania.

Zmiana położenia kompozycji na stronie

Podgląd w oknie dialogowym Drukuj pokazuje położenie kompozycji na stronie.

Drukowanie wielu obszarów roboczych

Jeśli utworzono dokument zawierający wiele obszarów roboczych, można go wydrukować na różne sposoby. Obszary robocze można zignorować i wydrukować wszystko na jednej stronie (jeśli obszary robocze wykraczają poza granice strony, niezbędne może być podzielenie jej na mniejsze segmenty). Można też wydrukować każdy obszar roboczy na osobnej stronie. Drukując obszary robocze na osobnych stronach można wybrać, czy mają zostać wydrukowane wszystkie obszary robocze, czy tylko pewien ich przedział.

Automatyczne obracanie obszarów roboczych na potrzeby drukowania

W programie Illustrator wszystkie obszary robocze w dokumencie mogą automatycznie obracać się, aby umożliwiać drukowanie na wybranym rozmiarze nośnika. Zaznacz pole wyboru opcji  Automatyczne obracanie  w oknie dialogowym Drukuj, aby włączyć automatyczne obracanie dokumentów programu Illustrator. W przypadku dokumentów utworzonych w programie Illustrator Automatyczne obracanie jest włączone domyślnie.

Na przykład, pomyśl o dokumencie mającym zarówno poziomy (szerokość jest większa niż wysokość), jak i pionowy (wysokość jest większa niż szerokość) rozmiar nośnika. W przypadku wybrania rozmiaru nośnika jako  Orientacja pionowa  w oknie dialogowym Drukuj wszystkie poziomie obszary robocze będą obracane, tak aby umożliwić wydruk na nośnikach pionowych.

Dzielenie kompozycji w celu drukowania jej na kilku stronach

Drukując kompozycję z pojedynczego obszaru roboczego (lub z ignorowaniem obszarów roboczych), można ją podzielić na segmenty, jeśli nie mieści się na pojedynczej stronie. Jeśli dokument zawiera większą liczbę obszarów roboczych

Skalowanie dokumentu do drukowania

Jeśli rzeczywiste wymiary kompozycji są większe niż wymiary papieru, przez co kompozycja nie mieści się na arkuszu, można ją przeskalować — symetrycznie bądź asymetrycznie. Skalowanie asymetryczne jest przydatne na przykład wówczas, gdy drukuje się na kliszy do zastosowania na maszynie fleksograficznej. Jeśli wiadomo, w jakim położeniu będzie ustawiona płyta offsetowa, skalowanie może zniwelować efekt typowego 2%–3% rozciągnięcia płyty. Skalowanie nie ma wpływu na rozmiary stron w dokumencie, zmienia jedynie wielkość kompozycji na wydruku.

Zmiana rozdzielczości drukarki i liniatury rastra

Program Adobe Illustrator zapewnia najszybsze wydruki i najwyższą ich jakość, gdy jest stosowana domyślna rozdzielczość drukarki i liniatura rastra. Niekiedy konieczne może być jednak zmodyfikowanie tych ustawień rozdzielczości drukarki i liniatury rastra — na przykład wtedy, gdy nie udaje się wydrukować długich ścieżek z powodu błędu kontroli limitu, gdy drukowanie przebiega powoli lub gdy na wydruku gradientów lub siatek pojawia się efekt pasków.

Rozdzielczość drukarki jest mierzona w jednostkach dpi (określających liczbę możliwych do wydrukowania punktów na cal). Większość drukarek laserowych ma rozdzielczość 600 dpi, a naświetlarki oferują zwykle rozdzielczości od 1200 dpi w górę. Drukarki atramentowe nie drukują w rzeczywistości punktów, lecz natryskują mikroskopijne kropelki atramentu. Większość drukarek atramentowych ma przybliżoną rozdzielczość 300–720 dpi.

W przypadku drukowania na drukarce laserowej lub w naświetlarni trzeba także zwrócić uwagę na liniaturę rastra. Liniatura rastra jest to liczba punktów rastra na cal, obowiązująca w przypadku drukowania obrazów w odcieniach szarości lub generowania rozbarwień. Liniatura rastra mierzona jest w liniach na cal (lpi) — czyli liniach komórek na cal w rastrze.

Duża liniatura rastra (np. 150 lpi) powoduje, że punkty znajdują się blisko siebie, przez co w druku powstaje bardzo precyzyjny obraz. Niska liniatura rastra (60 lpi do 85 lpi) powoduje, że punkty są dalej od siebie, co daje obraz mniej dokładny. Wielkość punktów określana jest także przez liniaturę rastra. Duża liniatura wykorzystuje małe punkty, mała liniatura — duże. Najważniejszym czynnikiem branym pod uwagę przy wyborze odpowiedniej liniatury rastra jest rodzaj maszyny drukarskiej, na której będzie drukowana kompozycja. Należy zapytać w drukarni o dokładne parametry rastra urządzenia drukującego i dostosować się do nich.

Pliki PPD naświetlarek o dużej rozdzielczości oferują szeroki zakres możliwych liniatur rastra wraz z odpowiednimi parametrami rozdzielczości naświetlarek. Pliki PPD drukarek o niższej rozdzielczości oferują zazwyczaj kilka opcji liniatur rastra, a same rastry są mniej dokładne (od 53 lpi do 85 lpi). Należy jednak zwrócić uwagę na fakt, że mniejsze liniatury rastra dają optymalne wyniki przy drukowaniu kompozycji na drukarkach o małych rozdzielczościach. Gęstsza liniatura (100 lpi) obniża jakość obrazu drukowanego na drukarce o niskiej rozdzielczości. Wynika to z faktu, że zwiększenie liniatury przy danej rozdzielczości pociąga za sobą zmniejszenie liczby możliwych do uzyskania kolorów.