Podręcznik użytkownika Anuluj

Tworzenie obiektów trójwymiarowych

Dowiedz się, jak tworzyć obiekty 3D i zarządzać nimi oraz rzutować na nie kompozycje.

Tworzenie obiektów trójwymiarowych

Efekty 3D umożliwiają tworzenie obiektów trójwymiarowych (3D) z kompozycji dwuwymiarowych (2D). Na wygląd wynikowych efektów mają wpływ opcje oświetlenia, cieniowania, obrotów i inne. Oryginalną kompozycję można rzutować na każdą z powierzchni obiektu 3D.

Obiekty 3D można tworzyć dwoma metodami: poprzez stosowanie brył 3D lub brył obrotowych 3D. Obiekty 2D i 3D mogą być też obracane w trzech wymiarach. Aby zastosować lub zmienić efekty trójwymiarowe istniejącego obiektu 3D, zaznacz ten obiekt i dwukrotnie kliknij wybrany efekt na panelu Wygląd.

Uwaga:

Gdy obiekty trójwymiarowe są wyświetlane na ekranie, mogą towarzyszyć im jakieś sztuczne elementy związane z wygładzaniem. Elementy te nie będą jednak drukowane ani widoczne podczas prezentowania kompozycji w Internecie.

Głębokie łącze programu Adobe Illustrator

Wypróbuj w aplikacji
Użyj opcji Wyciągnięcie i Fazowanie, aby tworzyć obiekty 3D w kilku prostych krokach.

Tworzenie obiektu trójwymiarowego przez wyciąganie

Wyciąganie powoduje rozszerzenie obiektu dwuwymiarowego wzdłuż jego osi z, co nadaje mu głębię. Na przykład wyciągnięcie elipsy 2D powoduje powstanie walca.

Uwaga:

Oś z obiektu jest to linia prostopadła do przedniej powierzchni obiektu; jej położenie ulega zmianom wraz ze zmianami położenia całego obiektu (np. gdy obiekt zostaje obrócony za pomocą poleceń z okna dialogowego Opcje 3D).

Wyciąganie obiektu
Wyciąganie obiektu

  1. Zaznacz obiekt.
  2. Wybierz polecenie Efekt > 3D (klasyczny) > Wyciągnięcie i fazowanie (klasyczne).

  3. Kliknij przycisk Więcej opcji, aby wyświetlić pełną listę opcji; kliknij przycisk Mniej opcji, aby ukryć opcje dodatkowe.

  4. Aby obejrzeć efekt użycia tej funkcji w oknie dokumentu, zaznacz opcję Podgląd.

  5. Określ opcje:

    Położenie

    Określa zasady obrotu obiektu i perspektywę patrzącego. (Zobacz Określanie opcji położenia obrotu 3D).

    Wyciągnięcie i fazowanie

    Określa głębię obiektu i zakres profilowania dodanego lub wyciętego z niego. (Zobacz Opcje wyciągnięcia i fazowania).

    Powierzchnia

    Tworzy wiele rodzajów powierzchni, od matowych do błyszczących. (Zobacz Opcje cieniowania powierzchni).

    Oświetlenie

    Dodaje jedno lub więcej świateł z różną intensywnością, zmienia kolor cienia obiektu i przenosi światło wokół obiektu. (Zobacz Opcje oświetlenia).

    Mapa

    Tworzy mapę kompozycji na powierzchni obiektu 3D. (Zobacz Odwzorowanie kompozycji na obiekcie 3D).

  6. Kliknij przycisk OK.

    Wyciąganie obiektu
    Obiekt wyciągnięty bez brzegów profilowanych (po lewej), ten sam obiekt po zastosowaniu opcji Faza do wewnątrz (w środku) i ten sam obiekt po zastosowaniu opcji Faza na zewnątrz (po prawej)

Tworzenie obiektu trójwymiarowego przez obracanie

Obracanie tworzy bryłę trójwymiarową, określaną przez obwód zatoczony przez ścieżkę, czyli profil obiektu wzdłuż globalnej osi y (osi obracania). Ponieważ oś obrotu jest stała, utworzenie bryły trzeba poprzedzić ustawieniem obracanego kształtu obok tej osi (jest to rzut przyszłej bryły na płaszczyznę zawierającą oś); tak ustawioną ścieżkę otwartą lub zamkniętą można obrócić przy użyciu opcji z okna dialogowego efektów.

Obracanie obiektu
Obracanie obiektu

  1. Zaznacz obiekt.
    Uwaga:

    Zastosowanie efektu Tworzenia bryły obrotowej 3D do wielu obiektów powoduje jednoczesne obrócenie każdego z obiektów wokół jego własnej osi. Każdy z obiektów jest zdefiniowany w swojej własnej przestrzeni 3D i nie może przecinać się z pozostałymi obiektami. Z drugiej strony zastosowanie efektu tworzenia bryły obrotowej do nacelowanej warstwy lub grupy powoduje obrócenie wszystkich obiektów wokół jednej osi.

    Uwaga:

    Obracanie wypełnionej ścieżki bez obrysu trwa znacznie krócej niż ścieżki wypełnionej.

  2. Kliknij Efekt > 3D (klasyczny) > Bryła obrotowa (klasyczna).

  3. Aby obejrzeć efekt użycia tej funkcji w oknie dokumentu, zaznacz opcję Podgląd.

  4. Kliknij przycisk Więcej opcji, aby wyświetlić pełną listę opcji; kliknij przycisk Mniej opcji, aby ukryć opcje dodatkowe.

    Położenie

    Określa zasady obrotu obiektu i perspektywę patrzącego. (Zobacz Określanie opcji położenia obrotu 3D).

    Bryła obrotowa

    Określa zasady zamiatania ścieżki wokół obiektu dla otrzymania efektu trzech wymiarów. (Zobacz Opcje tworzenia brył obrotowych).

    Powierzchnia

    Tworzy wiele rodzajów powierzchni, od matowych do błyszczących. (Zobacz Opcje cieniowania powierzchni).

    Oświetlenie

    Dodaje jedno lub więcej świateł z różną intensywnością, zmienia kolor cienia obiektu i przenosi światło wokół obiektu. (Zobacz Opcje oświetlenia).

    Mapa

    Tworzy mapę kompozycji na powierzchni obiektu 3D. (Zobacz Odwzorowanie kompozycji na obiekcie 3D).

  5. Kliknij przycisk OK.

Ustawianie opcji

Określanie opcji położenia obrotu 3D

  1. Wykonaj jedną z następujących czynności:
    • Wybierz jedno z ustawień domyślnych położenia z menu Położenie.

    • Aby obrócić obiekt bez żadnych ograniczeń, przeciągnij jeden z jego sześciennych uchwytów. Przód obiektu jest reprezentowany przez uchwyt w kolorze niebieskim, ścianki górna i dolna przez uchwyt w kolorze jasnoszarym, ściankom bocznym odpowiada kolor szary, a ściance tylnej kolor ciemnoszary.

    • Aby wymusić obrót wokół osi globalnej, przytrzymaj klawisz Shift i przeciągnij kursor w poziomie (globalna oś y) lub w pionie (globalna oś x). Aby obrócić obiekt wokół globalnej osi z przeciągnij kursor w niebieskim obszarze otaczającym sześcienny uchwyt.

    • Aby ograniczyć obrót obiektu wokół jego osi (a nie osi globalnej), przeciągnij krawędź sześciennego uchwytu. Kursor zmieni kształt na strzałkę o dwóch grotach , a krawędź uchwytu zmieni kolor. Kolor ten będzie identyfikował oś obrotu. Kolor czerwony odpowiada osi x obiektu, kolor zielony – osi y, a kolor niebieski – osi z.

    • Wprowadź wartości z zakresu od -180 do -180 w polach tekstowych odpowiadających osi poziomej (x, osi pionowej (y i osi głębokości (z.

    • Aby dostosować perspektywę, wpisz wartości z przedziału od 0 do 160 w polu Perspektywa. Mniejszy kąt soczewki przypomina efekt teleobiektywu, większy kąt jest zbliżony do efektu obiektywu szerokokątnego.

Uwaga:

Kąty większe od 150 mogą powodować nadmierne rozciągnięcie obiektu, a nawet jego zniekształcenie. Pamiętaj także, że osie x, y i z obiektu są globalnymi osiami x, y i z. Kierunek osi obiektu jest zależny od jego położenia — można powiedzieć, że z każdym obiektem jest związany jego układ współrzędnych. Osie globalne są natomiast ustawione na stałe, względem ekranu komputera; oś x biegnie poziomo, oś y pionowo, a oś z prostopadle do ekranu komputera.

Osie obiektu
Osie obiektu (czarne) zmieniają położenie wraz z obiektem; osie globalne (szare) mają stałe położenie.

Wyciągnięcie i fazowanie

Głębokość wyciągnięcia

Określa głębię obiektu przy pomocy wartości z przedziału od 0 do 2000.

Zakończenie

Określa, czy obiekt jest wypełniony (Pokrywa bryły włączona ) czy też pusty (Pokrywa bryły wyłączona ).

Faza

Stosuje rodzaj wybranej fazy względem osi głębi (oś z) obiektu.

Wysokość

Ustawia wysokość z przedziału od 1 do 100. Wysokości fazy zbyt duże w stosunku do obiektu mogą powodować, że obiekt będzie przecinał się sam ze sobą, co daje nieoczekiwane rezultaty.

Faza na zewnątrz 

Dodaje fazę do oryginalnego kształtu obiektu.

Faza do wewnątrz 

Wycina fazę z oryginalnego kształtu obiektu.

Obiekt wyciągnięty ze ścianką przednią
Obiekt wyciągnięty ze ścianką przednią (u góry, po lewej) i obiekt bez ścianki (u góry, po prawej); obiekt o brzegach profilowanych (u dołu, po lewej) i obiekt o brzegach nieprofilowanych (u dołu, po prawej)

Opcje funkcji Bryły obrotowe

Kąt

Określa kąt, o jaki zostanie obrócona ścieżka (od 0 do 360).

Zakończenie

Określa, czy obiekt jest wypełniony (Pokrywa bryły włączona ) czy też pusty (Pokrywa bryły wyłączona ).

Przesunięcie

Dodaje przestrzeń pomiędzy osiami obrotu a ścieżką (np. przy tworzeniu obiektów w kształcie pierścienia). Wpisane wartości muszą pochodzić z przedziału od 0 do 1000.

Od

Określa oś, wokół której obróci się obiekt (Lewa krawędź lub Prawa krawędź).

Opcje cieniowania powierzchni

Powierzchnia

Umożliwia wybranie opcji dla powierzchni cieniowania:

Szkielet

Szkielet obrysowujący kontury obiektu, który zamienia wszystkie powierzchnie na przezroczyste.

Brak cieniowania

Nie dodaje nowych atrybutów powierzchni do obiektu. Obiekt 3D będzie miał ten sam kolor co oryginalny obiekt 2D.

Cieniowanie dyfuzyjne

Odbija obiekt w jasnym, miękkim wzorku dyfuzyjnym.

Cieniowanie plastyczne

Tworzy efekt jasnego, mocno błyszczącego materiału.

Uwaga: w zależności od wybranej opcji dostępne są różne możliwości oświetlenia. Jeśli obiekt korzysta tylko z efektu Bryły obrotowe 3D, jedyną możliwością wyboru Powierzchni będą opcje Cieniowanie dyfuzyjne oraz Brak cieniowania.

Intensywność światła

Określa intensywność światła, nadając jej wartość od 0 do 100%.

Światło otoczenia

Określa ogólne oświetlenie, które w jednakowym stopniu zmienia jasność wszystkich powierzchni obiektu. Wpisz wartość z przedziału od 0% do 100%.

Intensywność podświetlenia

Określa stopień odbijania światła przez obiekt, wyrażony poprzez wartość z przedziału od 0% do 100%. Niższe wartości tworzą powierzchnie bardziej matowe, a wyższe — błyszczące.

Rozmiar podświetlenia

Reguluje procent podświetlenia: od dużego (100%) do małego (0%).

Etapy mieszania

Reguluje rozkład cieniowania na powierzchniach obiektu. Wpisz wartość z przedziału od 1 do 256. Im wyższa liczba, tym płynniejsze cieniowanie i tym więcej ścieżek.

Rysuj powierzchnie ukryte

Rysuje ukryte tylne ścianki obiektu. Tylnie ścianki są widoczne, gdy obiekt jest przezroczysty lub mocno rozciągnięty.

 

Uwaga: jeśli obiekt jest przezroczysty, a chcesz, aby ukryte powierzchnie spodnie były widoczne przez przezroczyste powierzchnie z przodu, to przed zastosowaniem efektu 3D wybierz polecenie Obiekt > Grupuj.

Zachowaj kolory dodatkowe (efekty Wyciągnięcie i fazowanie, Tworzenie bryły obrotowej oraz Obrót).

Umożliwia zachowane kolorów dodatkowych w obiekcie. Jeśli opcję Kolor cieniowania ustawiono na wartość Własne, to nie jest możliwe zachowanie kolorów dodatkowych.

Przykłady zastosowań różnych opcji cieniowania
Przykłady zastosowań różnych opcji cieniowania

A. Szkielet B. Brak cieniowania C. Cieniowanie dyfuzyjne D. Cieniowanie plastyczne 

Opcje oświetlenia

Światło 

Definiuje położenie światła. Przeciągnij światło w wybrane miejsce sfery.

Przycisk Przenieś światło do tyłu 

Przenosi zaznaczone światło za obiekt.

Przycisk Przenieś światło do przodu 

Przenosi zaznaczone światło przed obiekt.

Przycisk Nowe światło 

Dodaje światło. Domyślnie źródło światła znajduje się z przodu sfery, na jej środku.

Przycisk Usuń światło

Usuwa zaznaczone światło.

Uwaga: według ustawień domyślnych funkcja Efekty 3D przypisuje jedno źródło światła do każdego obiektu. Dodając i usuwając źródła światła, pamiętaj, że każdy obiekt musi być oświetlony co najmniej z jednego źródła.

Intensywność światła

Zmienia intensywność zaznaczonego światła (od 0 do 100%).

Kolor cieniowania

Określa kolor cieniowania obiektu, w zależności od wybranego polecenia:

Brak

Nie dodaje koloru do cienia.

Własny

Umożliwia wybranie koloru specjalnego. Po zaznaczeniu tej opcji, kliknij polu Kolor cienia i wybierz odpowiedni kolor za pomocą okna Próbnik kolorów. Kolory dodatkowe są zamieniane na podstawowe.

Nadruk czarnego

Jeśli projekt zawiera kolory dodatkowe, unikaj stosowania kolorów podstawowych. Cienie zostaną nadrukowane, a kolor wypełnienia zostanie zamieniony na czarny. Aby obejrzeć cieniowanie, wybierz polecenie Widok > Podgląd nadruku.

Zachowaj kolory dodatkowe

Umożliwia zachowane kolorów dodatkowych w obiekcie. Jeśli opcję Kolor cieniowania ustawiono na wartość Własne, to nie jest możliwe zachowanie kolorów dodatkowych.

Sfera definiująca oświetlenie
Sfera definiująca oświetlenie

A. Zaznaczone światło z przodu B. Przenieś zaznaczone światło na przycisk z tyłu lub z przodu C. Przycisk Nowe światło D. Przycisk Usuń światło 

Dodawanie własnej ścieżki fazy

  1. Otwórz plik Bevels.ai umieszczony w folderze C:\Program Files\Adobe\Adobe Illustrator <rok>\Support Files\Required\Resources\<wersja językowa> (Windows) lub /Applications/Adobe Illustrator <rok>/Support Files/Resources/<wersja językowa> (macOS).

  2. Utwórz w pliku Fazy.ai pojedynczą ścieżkę otwartą.
  3. Wybierz polecenie Okno > Symbole i przekształć ścieżkę w symbol, wykonując jedną z następujących czynności:

    • Przeciągnij ścieżkę na panel Symbole.

    • Zaznacz ścieżkę i kliknij przycisk Nowy symbol  na panelu Symbole lub wybierz polecenie Nowy symbol z menu panelu.

  4. Aby zmienić nazwę symbolu, kliknij go dwukrotnie na panelu Symbole, wpisz nową nazwę w oknie dialogowym Opcje symboli i kliknij przycisk OK.

  5. Wybierz polecenie Plik > Zapisz. Jeśli opcja Zapisz nie działa, wybierz polecenie Plik >Zapisz jako, aby zapisać plik jako kopię lokalną na komputerze. Zmień nazwę pliku i przenieś go z powrotem do oryginalnej lokalizacji: C:\Program Files\Adobe\Adobe Illustrator <rok>\Support Files\Required\Resources\<wersja językowa> (Windows) lub /Applications/Adobe Illustrator <rok>/Support Files/Resources/<wersja językowa> (macOS). Plik istniejący w pierwotnej lokalizacji zostanie zastąpiony.

  6. Zamknij program Illustrator i ponownie go uruchom.

    W menu Faza okna dialogowego Wyciągnięcie i fazowanie 3D będzie widoczna dodana faza.

  7. Aby wyprofilować obiekt w sposób niestandardowy, wykonaj jedną z następujących czynności:
    • Aby zastosować fazę do obiektu trójwymiarowego, zaznacz ten obiekt, po czym kliknij dwukrotnie efekt Wyciągnięcie i fazowanie 3D na panelu Wygląd. W oknie dialogowym Wyciągnięcie i fazowanie 3D wybierz odpowiednią fazę z menu Faza.

    • Aby zastosować własną fazę do obiektu 2D, zaznacz ten obiekt, po czym wybierz polecenie Efekt > 3D > Wyciągnięcie i fazowanie. W oknie dialogowym Wyciągnięcie i fazowanie 3D wybierz własną fazę z menu Faza.

Obracanie obiektu w trzech wymiarach

  1. Zaznacz obiekt.
  2. Wybierz opcję Efekt > 3D (klasyczny) > Obrót (klasyczny).

  3. Aby obejrzeć efekt użycia tej funkcji w oknie dokumentu, zaznacz opcję Podgląd.

  4. Kliknij przycisk Więcej opcji, aby wyświetlić pełną listę opcji; kliknij przycisk Mniej opcji, aby ukryć opcje dodatkowe.

  5. Określ opcje:

    Położenie

    Określa zasady obrotu obiektu i perspektywę patrzącego. (Zobacz Określanie opcji położenia obrotu 3D).

    Powierzchnia

    Tworzy wiele rodzajów powierzchni, od matowych do błyszczących. (Zobacz Opcje cieniowania powierzchni).

  6. Kliknij przycisk OK.

Odwzorowanie kompozycji na obiekcie 3D

Każdy obiekt trójwymiarowy składa się z wielu powierzchni. Sześcian posiada na przykład sześć powierzchni: przednią, tylną i cztery boczne. Na każdej z powierzchni obiektu 3D można odwzorować kompozycję dwuwymiarową (2D). Na przykład, na powierzchni bocznej butelki można odwzorować wybraną etykietkę lub jakiś tekst. Odwzorowaniem kompozycji nazywa się też zwykłe dodawanie tekstur do poszczególnych boków obiektu 3D.

Obiekt 3D z kompozycjami odwzorowanymi na każdym z boków
Obiekt 3D z kompozycjami odwzorowanymi na każdym z boków

A. Kompozycja zapisana jako symbol B. Kompozycja zapisana jako symbol C. A i B odwzorowane na obiekcie 3D. 

Na powierzchniach obiektów trójwymiarowych można odwzorować wyłącznie kompozycje dwuwymiarowe, zapisane w panelu Symbole. Symbole można tworzyć z dowolnych obiektów rysunkowych programu Illustrator, w tym ze ścieżek, ścieżek złożonych, tekstów, obrazków rastrowych, obiektów siatki i grup obiektów.

Odwzorowując kompozycje na obiektach 3D, pamiętaj o następujących rzeczach:

  • Ponieważ na powierzchniach są odwzorowywane symbole, można edytować ich przykłady — po wprowadzeniu zmian można uaktualnić wszystkie powierzchnie, na których odwzorowano dany symbol.

  • Symbole można przekształcać w oknie dialogowym Odwzorowanie kompozycji — na przykład przesuwać je, skalować i obracać za pomocą obwiedni.

  • Efekt 3D zapamiętuje każdą powierzchnię odwzorowaną na obiekcie jako numer. Jeśli ten sam efekt zostanie zastosowany do nowego obiektu lub zmienionego obiektu oryginalnego, powierzchnia rzutowania może się zmienić. Jeśli powierzchnia odwzorowania zmniejszyła się, to część kompozycji zostanie pominięta.

  • Położenie symbolu jest określane względem środka powierzchni obiektu, więc zmiana geometrii powierzchni powoduje ponowne odwzorowanie symbolu zgodnie z nowym punktem środkowym.

  • Kompozycje można odwzorować na obiektach, z którymi skojarzono efekt Wyciągnięcie i fazowanie lub Bryła obrotowa. Nie można ich natomiast odwzorować na obiektach powstałych w wyniku użycia efektu Obrót.

  1. Zaznacz obiekt 3D.
  2. Przejdź na panel Wygląd i dwukrotnie kliknij efekt Wyciągnięcie i fazowanie 3D lub Bryły obrotowe 3D.

  3. Kliknij opcję Odwzorowanie kompozycji.

  4. Z wyskakującego menu Symbol wybierz kompozycję do odwzorowania na zaznaczonej powierzchni.

  5. Zaznacz powierzchnię przyszłego rzutu, korzystając z przycisków wyboru powierzchni (pierwsza , poprzednia , następna  i ostatnia ), lub wprowadzając numer powierzchni w polu tekstowym.

    Powierzchnie, które są widoczne, mają kolor jasnoszary. Powierzchnie ukryte, ze względu na aktualne położenie obiektu, mają kolor ciemnoszary. Powierzchnie zaznaczone są wyróżniane w oknie dokumentu za pomocą czerwonego obrysu.

  6. Wykonaj jedną z następujących czynności:
    • Aby przesunąć symbol, ustaw kursor wewnątrz obwiedni i przeciągnij go; aby przeskalować symbol, przeciągnij jego uchwyt narożny; aby obrócić go, przeciągnij kursor poza obwiednię, w pobliże jej brzegu.

    • Aby dopasować wielkość odwzorowanej kompozycji do wielkości zaznaczonej powierzchni, kliknij opcję Skaluj, aby zmieścić.

    • Aby usunąć kompozycję z jednej powierzchni, zaznacz tę powierzchnię za pomocą opcji Powierzchnia i kliknij przycisk Wyczyść lub wybierz polecenie Brak z menu Symbol.

    • Aby usunąć wszystkie odwzorowane kompozycje ze wszystkich powierzchni obiektu 3D, kliknij Wyczyść wszystkie.

    • Aby zastosować opcje oświetlenia i cieniowania obiektu do odwzorowanej kompozycji, zaznacz opcję Cieniowanie kompozycji.

    • Aby wyświetlić tylko odwzorowaną kompozycję bez obiektu 3D, zaznacz opcję Niewidoczny kształt obiektu. Operacja jest używana w przypadku odwzorowania kompozycji, w celu wypaczania obiektów trójwymiarowych. Na przykład, jeśli na wyciągniętą linię falistą zostanie zrzutowany pewien tekst, powstanie ciekawy efekt przypominający “powiewanie“ tekstu na fladze.

    • Aby obejrzeć efekty, włącz opcję Podgląd.

  7. Kliknij przycisk OK w oknie dialogowym Odwzorowanie kompozycji.

    Uwaga:

    Narzędzia 3D są niezależne od narzędzi Siatka w perspektywie programu Illustrator. Obiekty 3D traktowane są tak, jak wszystkie inne kompozycje w siatce w perspektywie.

Masz pytanie lub pomysł?

Zapytaj społeczność

Jeśli masz pytanie lub chcesz się podzielić pomysłem, dołącz do nas na forum użytkowników programu Adobe Illustrator. Chętnie poznamy Twoje opinie i zobaczymy utworzone przez Ciebie dzieła.

Pomoc dostępna szybciej i łatwiej

Nowy użytkownik?