Podręcznik użytkownika Anuluj

Konwertowanie obrazów z jednego trybu kolorów na inny

W programie Photoshop można łatwo utworzyć obraz w jednym trybie kolorów, a następnie przekonwertować go na inny tryb, na przykład w celu przygotowania do określonego zadania druku.

Konwertowanie obrazu na inny tryb kolorów

Program Photoshop umożliwia przekształcenie obrazu z jego trybu oryginalnego (trybu źródłowego) na inny tryb (tryb docelowy). Podczas przekształcania obrazu z jednego trybu na inny wartości kolorów obrazu zostają trwale zmienione. Jeśli na przykład obraz RGB jest konwertowany na tryb CMYK, wartości kolorów z przestrzeni RGB leżące poza przestrzenią CMYK (zdefiniowaną przez ustawienie przestrzeni roboczej CMYK w oknie dialogowym Ustawienia kolorów) są modyfikowane tak, aby mieściły się w przestrzeni CMYK. W rezultacie może dojść do utraty części danych obrazu, których nie da się odzyskać przez przekonwertowanie obrazu CMYK z powrotem na tryb RGB.

Konwertując obrazy, należy pamiętać o następujących zasadach:

  • Możliwie najwięcej operacji edytorskich powinno być wykonywanych w oryginalnym trybie obrazu (zwykle jest to RGB dla obrazów z większości skanerów czy cyfrowych aparatów fotograficznych lub CMYK dla obrazów z tradycyjnych skanerów bębnowych oraz obrazów importowanych z systemu Scitex).

  • Przed konwersją należy zapisać kopię zapasową. Jeżeli obraz będzie w przyszłości używany do innych celów, przed przekształceniem należy zapisać jego kopię zapasową ze wszystkimi warstwami.

  • Przed konwersją plik powinien zostać spłaszczony. Podczas zmiany trybu koloru tryby mieszania warstw zostają zmienione.

Uwaga:

Najczęściej przed konwersją plik jest spłaszczany. Nie jest to wymagane, a w niektórych przypadkach nie jest zalecane (na przykład gdy plik zawiera warstwy tekstu wektorowego).  

  1. Wybierz polecenie Obraz > Tryb i zaznacz wybrany tryb. Tryby niedostępne dla aktywnego obrazu są w menu wyszarzone.

    Przy konwertowaniu na tryb wielokanałowy, bitmapy i kolorów indeksowanych obrazy są spłaszczane, ponieważ tryby te nie obsługują warstw.

Przekształcanie obrazu na tryb bitmapowy

Przekształcenie obrazu na tryb bitmapowy powoduje redukcję kolorów do dwóch, co istotnie zmniejsza liczbę informacji dotyczących kolorów i zmniejsza tym samym rozmiar pliku obrazu.

Aby przekonwertować kolorowy obraz na tryb bitmapowy, należy najpierw przekonwertować go na tryb Skala szarości. Operacja ta powoduje usunięcie informacji o barwie i nasyceniu kolorów pikseli. Pozostają zatem tylko informacje o jasności. Jednak ponieważ dla obrazów w trybie bitmapowym są dostępne tylko nieliczne opcje edycji, to najlepiej przeprowadzić edycję w trybie Skala szarości i dopiero wówczas dokonać konwersji na tryb bitmapowy.

Uwaga:

Obrazy w trybie bitmapowym zawierają 1 bit na kanał. Przed konwersją na tryb bitmapowy obrazy o 16 lub 32 bitach na kanał należy przekształcić na tryb 8-bitowej skali szarości.

  1. Wykonaj jedną z następujących czynności:
    • Jeżeli obraz jest kolorowy, wybierz polecenie Obraz > Tryb > Skala szarości. Następnie wybierz polecenie Obraz > Tryb > Bitmapa.

    • W przypadku obrazu w Skali szarości, wybierz polecenie Obraz > Tryb > Bitmapa.

  2. W polu Wyjście wpisz wyjściową rozdzielczość obrazu w trybie bitmapy i wybierz jednostkę miary. Domyślnie, zarówno rozdzielczość wejściowa jak i wyjściowa przyjmuje wartość bieżącej rozdzielczości.
  3. Wybierz jedną z następujących metod konwersji bitmap z menu podręcznego Użyj:

    Próg 50%

    Piksele o szarości większej niż średnia (128) stają się białe, a pozostałe piksele—czarne. W rezultacie powstaje obraz czarno-biały o bardzo dużym kontraście.

    Roztrząsanie z wykorzystaniem wzorka

    Różne odcienie szarości są zastępowane geometrycznymi konfiguracjami białych i czarnych punktów.

    Roztrząsanie dyfuzyjne

    Obraz jest konwertowany za pomocą procedury rozpraszania błędów, począwszy od lewego górnego rogu. Jeśli stopień szarości obrazu przekracza wartość średnią (128), to piksel staje się biały. W przeciwnym przypadku piksel staje się czarny. Ponieważ oryginalny piksel rzadko jest całkowicie czarny lub całkowicie biały, prawie zawsze konwersji towarzyszy błąd. Ten błąd jest przenoszony na sąsiednie piksele, a następnie propagowany dalej na cały obraz. Powstaje w ten sposób ziarnista tekstura.

    Raster półtonowy

    Na obrazie wynikowym są symulowane punkty rastrowe. Wpisz wartości w oknie dialogowym Rastry półtonowe:

    • W polu Liniatura wpisz liniaturę rastra i jednostkę miary. Wpisywane wartości mogą należeć do zakresu od 1,000 do 999,999 linii na cal oraz od 0,400 do 400,00 linii na centymetr. Można podawać również cyfry po przecinku. Częstotliwość rastra półtonowego jest wyrażana w jednostkach lpi (linie na cal). Liniatura zależy od typu papieru oraz od rodzaju prasy drukarskiej. Gazety na ogół drukuje się z liniaturą 85 lpi. Czasopisma wykorzystują rastry o wyższej rozdzielczości, np. 133 lpi i 150 lpi. Przed ustawieniem liniatury rastra warto zasięgnąć rady specjalisty (na przykład zapytać w sklepie z drukarkami).

    • Wpisz kąt rastra (w stopniach, od -180 do +180). Kąt rastra wyznacza jego orientację. Rastry półtonowe ciągłe i czarno-białe mają zwykle kąt 45°.

    • W menu Kształt należy zaznaczyć wybrany kształt punktów rastra.

    Uwaga:

    Raster półtonowy staje się częścią obrazu. Jeśli obraz będzie drukowany na drukarce półtonowej, na wydruku zostanie uwzględniony wybrany raster półtonowy oraz raster drukarki. Niektóre drukarki mogą drukować obrazy z "morką".

    Własny wzorek

    Na obrazie wynikowym są symulowane własne rastry półtonowe. Wybierz wzorek o zróżnicowanych grubościach elementów (najczęściej są to wzorki o różnych odcieniach szarości).

    Aby użyć tej opcji, zdefiniuj wzorek, a następnie przeprowadź mnożenie odwrotności obrazu w skali szarości dla zastosowania tekstury. Aby pokryć teksturą cały obraz, wzorek musi mieć wielkość obrazu. W przeciwnym wypadku wzorek zostanie równomiernie powielony na obrazie. Program Photoshop zapewnia wiele gotowych wzorków, którymi można pokryć obraz.

    Uwaga:

    Aby przygotować do konwersji wzorek czarno-biały, należy najpierw przekształcić obraz do skali szarości, a następnie zastosować kilkukrotnie filtr Rozmycie silniejsze. Technika rozmywania pozwala utworzyć grube linie o różnych odcieniach szarości (od ciemnoszarego do białego).

    Konwertowanie obrazu na tryb bitmapowy w programie Photoshop
    Oryginalny obraz w skali szarości oraz efekt zastosowania metody konwersji Próg 50%

    Metoda konwersji Dithering wzorkami w programie Photoshop
    Wynik zastosowania metod konwersji Roztrząsanie z użyciem wzorku i Roztrząsanie dyfuzyjne

Konwertowanie kolorowego zdjęcia na tryb Skala szarości

  1. Otwórz fotografię, która będzie konwertowana na czarno-białą.
  2. Wybierz polecenie Obraz > Tryb > Skala szarości.
  3. Kliknij opcję Odrzuć. Program Photoshop przekonwertuje kolory obrazu na czerń, biel oraz odcienie szarości.
    Uwaga:

    Powyższa technika minimalizuje rozmiar pliku, ale powoduje utratę informacji o kolorach i może spowodować przekonwertowanie sąsiednich kolorów na dokładnie ten sam odcień szarości. Użycie warstwy dopasowania Czarno-biały powoduje zwiększenie rozmiaru pliku, ale pozwala zachować informacje o kolorach i umożliwia odwzorowanie kolorów na odcienie szarości.

Przekształcanie obrazu bitmapowego na obraz w trybie Skala szarości

Obraz w trybie Bitmapy można przekonwertować na tryb Skala szarości, co pozwoli go edytować. Należy pamiętać, że obraz bitmapowy edytowany w trybie Skala szarości może wyglądać inaczej po dokonaniu ponownej konwersji na tryb Bitmapy. Załóżmy dla przykładu, że piksel czarny w trybie Bitmapy został zmieniony na szary w trybie Skali szarości. Gdy obraz zostanie ponownie przekonwertowany na tryb Bitmapy, a wspomniany piksel ma wartość szarości mniejszą od 128, stanie się on biały.

  1. Wybierz polecenie Obraz > Tryb > Skala szarości.
  2. Określ stosunek wielkości (wartości od 1 do 16).

    Stosunek wielkości jest współczynnikiem skalowania obrazu. Na przykład, aby zmniejszyć obraz o 50%, wybierz 2. Jeśli wybierzesz wartość większą od 1, program będzie uśredniał wartości sąsiadujących ze sobą pikseli (na obrazie w trybie bitmapy) i generował pojedyncze piksele zastępcze (na obrazie w skali szarości). Procedura taka pozwala generować różne odcienie szarości nawet dla obrazów skanowanych przy użyciu skanera 1-bitowego.

Konwertowanie obrazu RGB lub w skali szarości na obraz w kolorach indeksowanych

Konwersja na kolory indeksowane redukuje liczbę kolorów w obrazie do maksimum 256 — jest to standardowa liczba kolorów obsługiwana przez formaty GIF i PNG-8 oraz wiele aplikacji multimedialnych. Konwersja zmniejsza rozmiar pliku poprzez usunięcie z obrazu informacji dotyczących koloru.

Aby przekonwertować obraz na tryb koloru indeksowanego, trzeba użyć obrazu w trybie RGB lub Skali szarości i o 8 bitach na kanał.

  1. Wybierz polecenie Obraz > Tryb > Kolory indeksowane.
    Uwaga:

    Wszystkie widoczne warstwy powinny zostać spłaszczone; wszelkie warstwy ukryte zostaną pominięte.

    W przypadku obrazów w skali szarości konwersja jest przeprowadzana automatycznie. W przypadku obrazów RGB na ekranie pojawi się okno Kolory indeksowane.

  2. Aby wyświetlić wprowadzone zmiany, należy wybrać opcję Pogląd w oknie dialogowym Kolor indeksowany.
  3. Określ opcje przekształcenia.

Opcje konwersji dla obrazów w kolorach indeksowanych

Opcje dotyczące przekształcania obrazu RGB na obraz w trybie Kolor indeksowany ustawia się w oknie dialogowym Kolor indeksowany.

Typ palety

Podczas przekształcania obrazu na obraz w kolorach indeksowanych można używać kilku palet. Opcje Percepcyjna, Selektywna i Adaptacyjna pozwalają skorzystać z palety lokalnej, opartej na bieżących kolorach obrazu. Są dostępne następujące palety:

Dokładna

Paleta jest tworzona na podstawie tych kolorów, które występują na obrazie RGB—opcja jest dostępna tylko pod warunkiem, że obraz zawiera 256 lub mniej kolorów. Ponieważ paleta zawiera wszystkie kolory obrazu, nie jest stosowane roztrząsanie.

System (Mac OS)

Używana jest domyślna, 8-bitowa paleta systemu Mac OS, która powstaje na podstawie jednolitego próbkowania kolorów RGB.

System (Windows)

Używana jest domyślna, 8-bitowa paleta systemu Windows, która powstaje na podstawie jednolitego próbkowania kolorów RGB.

Internet

Używana jest paleta 216 kolorów, którą przeglądarki internetowe wykorzystują — niezależnie od platformy systemowej — do wyświetlania obrazów na monitorach 256-kolorowych. Kolory dostępne na tej palecie stanowią podzbiór kolorów dostępnych na 8-bitowej palecie systemu Mac OS. Wybór tej opcji pozwala uniknąć roztrząsania obrazów wyświetlanych na monitorach 256-kolorowych.

Jednolita

Paleta jest tworzona na podstawie jednolitego próbkowania kolorów z kostki RGB. Jeśli na przykład w programie Photoshop zostanie użytych po 6 równomiernie rozmieszczonych odcieni czerwonego, zielonego i niebieskiego, zostanie wygenerowana jednolita paleta 216 kolorów (6 x 6 x 6 = 216). Całkowita liczba kolorów wyświetlanych na obrazie jest równa największemu spośród sześcianów (8, 27, 64, 125 i 216) mniejszych od wartości w polu Kolory.

Lokalna (Percepcyjna)

Jest tworzona paleta kolorów użytkownika. Priorytet mają kolory najlepiej postrzegane przez człowieka.

Lokalna (Selektywna)

Tworzona jest tablica kolorów podobna do tabeli Percepcyjna. W tym wypadku są jednak preferowane duże obszary kolorów i kolory internetowe. Opcja pozwala uzyskać kolory o największej integralności.

Lokalna (Adaptacyjna)

Wynikowa paleta jest tworzona na podstawie próbkowania kolorów występujących na obrazie najczęściej. Na przykład, dla obrazu RGB o dwóch kolorach, zielonym i niebieskim, zostanie utworzona paleta zawierająca głównie odcienie tych kolorów. Większość obrazów ma kolory koncentrujące się w określonych obszarach widma. Aby utworzyć paletę zorientowaną na konkretne kolory, należy zaznaczyć fragment obrazu w tych kolorach. Program Photoshop przeprowadzi konwersję, biorąc pod uwagę ten wybór.

Główna (Percepcyjna)

Jest tworzona paleta kolorów użytkownika. Priorytet mają kolory najlepiej postrzegane przez człowieka. Ta opcja ma zastosowanie, gdy jest otwartych kilka dokumentów — uwzględnia wszystkie z nich.

Główna (Selektywna)

Jest tworzona tablica kolorów podobna do tabeli Percepcyjna. W tym wypadku są jednak preferowane duże obszary kolorów i kolory internetowe. Ta opcja pozwala uzyskać kolory o największej integralności. Ta opcja ma zastosowanie, gdy jest otwartych kilka dokumentów — uwzględnia wszystkie z nich.

Główna (Adaptacyjna)

Wynikowa paleta jest tworzona na podstawie próbkowania kolorów występujących na obrazie najczęściej. Na przykład, dla obrazu RGB o dwóch kolorach, zielonym i niebieskim, zostanie utworzona paleta zawierająca głównie odcienie tych kolorów. Większość obrazów ma kolory koncentrujące się w określonych obszarach widma. Aby utworzyć paletę zorientowaną na konkretne kolory, należy zaznaczyć fragment obrazu w tych kolorach. Program Photoshop przeprowadzi konwersję, biorąc pod uwagę ten wybór. Ta opcja ma zastosowanie, gdy jest otwartych kilka dokumentów — uwzględnia wszystkie z nich.

Własny

Tworzona jest własna paleta użytkownika. Służy do tego okno dialogowe Tablica kolorów. Należy albo dokonać edycji tablicy kolorów i zapisać ją na przyszłość, albo kliknąć Wczytaj, aby wczytać utworzoną wcześniej tablicę kolorów. Opcja ta powoduje również wyświetlenie bieżącej palety adaptacyjnej, która pozwala obejrzeć kolory występujące na obrazie najczęściej.

Poprzednia

Używana jest paleta użytkownika z poprzedniej konwersji. Dzięki temu wiele różnych obrazów można przekształcić za pomocą tej samej palety niestandardowej.

Liczba kolorów

W polu Kolory można wprowadzić dokładną liczbę kolorów (do 256), które mają być wyświetlane na paletach typu Jednolita, Percepcyjna, Selektywna i Adaptacyjna. Zawartość pola Kolory ma wpływ jedynie na sposób tworzenia tablicy kolorów indeksowanych. Program Adobe Photoshop nadal interpretuje obraz jako 8-bitowy i 256-kolorowy.

Dołączanie kolorów i przezroczystość

Poniżej opisujemy opcje dotyczące określania zawartości tablicy kolorów indeksowanych oraz przezroczystości obrazu:

Wymuszony

Grupa opcji odpowiedzialnych za dodawanie do tablicy kolorów konkretnych kolorów. Opcja Czarno-biały powoduje dodanie do tabeli czystej czerni i czystej bieli; opcja Podstawowe wymusza dodanie kolorów podstawowych: czerwonego, zielonego, niebieskiego, niebieskozielonego, karmazynowego, żółtego, czarnego i białego; opcja Internet wymusza dodanie 216 kolorów z palety internetowej; opcja Własny pozwala zdefiniować i dodać własne kolory.

Przezroczystość

Opcja pozwalająca zdecydować, czy podczas konwersji obrazu mają być zachowane przezroczyste obszary obrazu. Jej zaznaczenie powoduje dodanie do tablicy kolorów specjalnej pozycji, reprezentującej kolory przezroczyste. Gdy opcja nie jest zaznaczona, obszary przezroczyste są wypełniane kolorem otoczki lub białym (jeśli nie wybrano koloru otoczki).

Otoczka

Opcja określa kolor tła, stosowany do wypełniania obszarów w sąsiedztwie obszarów przezroczystych. Gdy jest zaznaczona opcja Przezroczystość, kolor otoczki nie jest stosowany (dzięki temu ułatwia się przejście od koloru obszarów brzegowych do koloru tła internetowego). Gdy opcja nie jest zaznaczona, obszary przezroczyste są wypełniane kolorem otoczki. Otoczka ustawiona na Brak powoduje utworzenie przezroczystych brzegów (Przezroczystość zaznaczona) lub wypełnienie wszystkich obszarów przezroczystych 100-procentową bielą (Przezroczystość nie zaznaczona). Opcje otoczki są dostępne tylko wtedy, gdy obraz zawiera elementy przezroczyste.

Roztrząsanie

Jeśli nie zaznaczono opcji Dokładna (dotyczącej tablicy kolorów), tablica kolorów może nie zawierać wszystkich kolorów obrazu. Aby symulować kolory nie uwzględnione w tabeli, można zastosować roztrząsanie. Technika ta polega na mieszaniu pikseli o dostępnych kolorach w celu uzyskania brakujących kolorów. Wybierz z menu opcję roztrząsania i podaj wartość procentową stopnia roztrząsania. Większy stopień roztrząsania pozwala symulować więcej kolorów, może jednak zwiększyć rozmiar pliku obrazu. Użytkownik ma do dyspozycji następujące opcje:

Brak

Kolory nie są symulowane. Zamiast symulacji jest wybierany kolor najbardziej zbliżony do brakującego. Opcja skutkuje powstaniem ostrych przejść między poszczególnymi barwami i odcieniami.

Dyfuzja

Kolory są symulowane metodą propagacji błędów, która daje mniej widoczny schemat roztrząsania niż opcja Wzorek. Aby uniemożliwić symulowanie kolorów występujących w tablicy kolorów, należy zaznaczyć opcję Zachowaj dokładne kolory. Jest to użyteczne, gdy trzeba zachować linie i tekst w obrazach internetowych.

Wzorek

Wszelkie kolory spoza tablicy kolorów są symulowane przy użyciu kwadratowych wzorków przypominających półtony.

Szum

Opcja zmniejsza efekt “szwów" wzdłuż krawędzi odcięć obrazu. Opcję należy wybrać, jeśli planuje się utworzenie odcięć obrazu i umieszczenie ich w tabeli HTML.

Pomoc dostępna szybciej i łatwiej

Nowy użytkownik?