Dopasowywanie ostrości i rozmycia obrazu

Szukaj

Ostatnia aktualizacja 7 lis 2024

Photoshop

Otwórz w Internecie

Podręcznik użytkownika programu Photoshop

Wprowadzenie do programu Photoshop

Program Photoshop a inne produkty i usługi firmy Adobe

Photoshop na urządzeniach przenośnych (brak dostępu w Chinach)

Photoshop na tablet iPad (brak dostępu w Chinach)

Photoshop w Internecie (brak dostępu w Chinach)

Photoshop (beta) (brak dostępu w Chinach)

Generatywna sztuczna inteligencja (brak dostępu w Chinach)

Autentyczność zawartości (brak dostępu w Chinach)

Pliki w chmurze (brak dostępu w Chinach)

Przestrzeń robocza

Projektowanie stron internetowych, materiałów ekranowych i aplikacji

Podstawowe informacje o obrazie i kolorach

Warstwy

Zaznaczenia

Dopasowywanie obrazów

Adobe Camera Raw

Naprawianie i przywracanie obrazów

Ulepszanie i przekształcanie obrazów

Rysowanie i malowanie

Tekst

Filtry i efekty

Zapisywanie i eksportowanie

Zarządzanie kolorami

Projektowanie stron internetowych, materiałów ekranowych i aplikacji

Wideo i animacja

Drukowanie

Automatyzacja

Rozwiązywanie problemów

Program Photoshop udostępnia szereg narzędzi, filtrów i masek, które zapewniają dokładną kontrolę nad ostrością (lub rozmyciem) obrazu.

Zalecenia dotyczące wyostrzania

Łącze bezpośrednie do programu Adobe Photoshop

Wypróbuj w programie
Dowiedz się, jak wyostrzać obraz w kilku krokach.

Otwórz program Photoshop

Wyostrzanie uwydatnia krawędzie obiektów na obrazie. Wyostrzanie może poprawić większość obrazów uzyskanych za pomocą skanera lub aparatu cyfrowego. Niezbędny poziom wyostrzenia zależy od jakości cyfrowego aparatu fotograficznego lub skanera. Należy pamiętać, że wyostrzanie nie daje efektów w przypadku obrazków całkowicie nieostrych.

Porady dotyczące wyostrzania:

Operację wyostrzania należy przeprowadzić na osobnej warstwie, aby nie utracić dostępu do pierwotnej postaci obrazu.
Jeśli obraz jest wyostrzany na osobnej warstwie, należy ustawić Jasność jako tryb mieszania, co pozwoli zapobiec przesunięciom kolorów wzdłuż krawędzi obiektów.
Wyostrzanie powoduje wzrost kontrastu na obrazie. Jeśli okaże się, że wskutek wyostrzenia obrazu istotnie zmienił się wygląd świateł i cieni, można użyć pewnych opcji mieszania (jeśli obraz jest wyostrzany na osobnej warstwie), by zablokować wyostrzanie w obszarach cieni i świateł. Zobacz Określanie zakresu tonów dla mieszania warstw.
Przed wyostrzeniem obrazu należy zmniejszyć ilość szumu, aby szum nie został wyostrzony razem z obrazem.
Obraz powinno się wyostrzać stopniowo (czyli kilkukrotnie, wprowadzając każdorazowo niewielkie zmiany). Pierwsza operacja wyostrzania powinna mieć na celu redukcję nieostrości związanej ze sposobem pozyskania obrazu (ze skanera lub aparatu fotograficznego). Po skorygowaniu kolorów i wykadrowaniu, należy ponownie wyostrzyć obraz (lub jego kopię) pod kątem konkretnego urządzenia wyjściowego.
Jeśli to możliwe, należy sprawdzić wynik wyostrzania na docelowym urządzeniu wyjściowym (lub ostatecznym nośniku). Wymagany stopień wyostrzenia zależy od urządzenia wyjściowego.

Aby zapewnić optymalną kontrolę podczas wyostrzania, należy użyć filtra Maska wyostrzająca lub Inteligentne wyostrzanie. Program Photoshop udostępnia wprawdzie takie filtry jak Wyostrzenie, Silniejsze wyostrzenie i Wyostrzanie brzegów, jednak są to filtry automatyczne — bez opcji i elementów sterujących.

Wyostrzanie może dotyczyć całego obrazu lub pewnych jego fragmentów (zaznaczonych lub zdefiniowanych za pomocą maski). Ponieważ filtry Maska wyostrzająca i Inteligentne wyostrzenie można stosować tylko do pojedynczych warstw, przed wyostrzeniem wszystkich warstw wielowarstwowego pliku konieczne może być jego spłaszczenie.

Uwaga:

Nazwa „maska wyostrzająca” pochodzi od nazwy techniki stosowanej w ciemniach fotograficznych podczas obróbki zdjęć na klasycznej kliszy. Tymczasem filtr umożliwia operację odwrotną. (Nazwa angielska nawiązuje do pewnej tradycyjnej techniki wywoływania zdjęć w ciemni.)

Wyostrzanie za pomocą filtra Inteligentne wyostrzenie

Filtr Inteligentne wyostrzenie zapewnia większą kontrolę nad wyostrzaniem niż filtr Maska wyostrzająca. Użytkownik może wybrać algorytm wyostrzania, a także kontrolować stopień wyostrzania w obszarach cieni i świateł.

Okno dialogowe Inteligentne wyostrzanie w programie Photoshop

Wybierz powiększenie 100%, aby dokładnie przyjrzeć się efektom wyostrzenia.
Wybierz polecenie Filtr > Wyostrzanie > Inteligentne wyostrzanie.
Ustaw opcje w oknie dialogowym:

Wartość

Pozwala określić intensywność wyostrzania. Wraz ze wzrostem wartości w polu Stopień wzrasta kontrastowość pikseli na krawędziach obiektów.

Promień

Pozwala określić liczbę pikseli otaczających piksele krawędzi, uwzględnianych przy ich wyostrzaniu. Wraz ze wzrostem promienia powinna wzrastać intensywność wyostrzania krawędzi (brzegów) obiektów.

Redukcja szumu

(Tylko Photoshop) Umożliwia redukcję niepotrzebnego szumu bez wpływu na ważne krawędzie.
Usuń
Pozwala określić algorytm wyostrzania obrazu (czyli usuwania pewnych rozmyć).
- W przypadku filtra Maska wyostrzająca stosowana jest metoda Rozmycie gaussowskie.
- Opcja Rozmycie soczewkowe zapewnia wykrywanie krawędzi i szczegółów obrazu, a w konsekwencji daje lepszą jakość wyostrzania szczegółów (z minimalnym efektem otoczek).
- Opcja Poruszenie pozwala zmniejszyć efekty powstałe wskutek ruchu (np. ruchu fotografowanych obiektów czy ruchu aparatu). Ta opcja wymaga określenia kąta.
Kąt

Pozwala określić kierunek ruchu uwzględniany w przypadku zaznaczenia opcji Poruszenie.

Dokładniej

Ta opcja jest włączana, gdy używasz starszych opcji (z wersji CS6). Powoduje wolniejsze, dokładniejsze przetwarzanie pliku w celu precyzyjnego usunięcia rozmyć.
Zakładki Cień i Światło pozwalają dopasować sposób wyostrzania obszarów jasnych i ciemnych. (Aby wyświetlić przyciski zakładek, kliknij opcję Zaawansowane). Opcje te są przydatne jeśli wokół wyostrzanych obiektów pojawią się zbyt wyraźne otoczki. Można je wtedy zredukować korzystając z tych właśnie przycisków. Są one jednak dostępne jedynie dla obrazów o 8 lub 16 bitach na kanał.

Stopień tonowania

Pozwala kontrolować stopień wyostrzania w obszarach oświetlonych i zacienionych.

Szerokość tonalna

Pozwala kontrolować zakres modyfikowanych cieni i świateł. Przeciągnięcie suwaka w lewo lub w prawo powoduje zmniejszenie lub zwiększenie zakresu tonów. Mniejsze wartości ograniczają korekty tylko do obszarów ciemniejszych (przy korekcie cieni) albo jaśniejszych (przy korekcie świateł).

Promień

Odpowiada za wielkość otoczenia poszczególnych pikseli. Otoczenie służy do określania, czy piksel znajduje się na obszarze cieni, czy świateł. Przesuwając suwak w lewo, definiuje się mniejszy obszar; przesuwając go w prawo, definiuje się większy obszar.
Kliknij przycisk OK.

Wyostrzanie za pomocą filtra Maska wyostrzająca

Filtr Maska wyostrzająca służy do zwiększania kontrastu wzdłuż krawędzi obiektów. Filtr ten nie wykrywa krawędzi na obrazie. Wykrywa natomiast takie piksele, których jasność lub kolorystyka różni się od otoczenia (pikseli otaczających), przekraczając określony próg. Po wykryciu takich pikseli zwiększany jest kontrast otoczenia. Jaśniejsze piksele z otoczenia stają się jeszcze jaśniejsze, a ciemniejsze — jeszcze ciemniejsze.

Użytkownik może dodatkowo określić promień obszaru, w jakim piksele są porównywane. Im większy promień, tym większy efekt kontrastowania krawędzi.

Maska wyostrzania w programie Photoshop — Obraz oryginalny i wynik zastosowania filtra Maska wyostrzająca

Stopień wyostrzenia, stosowany do danego obrazu najczęściej zależy od osobistych upodobań użytkownika, Nadmierne wyostrzenie obrazu powoduje powstanie otoczek wokół krawędzi obiektów.

Efekt zastosowania filtra Maska wyostrzająca jest bardziej widoczny na ekranie niż na wydruku w wysokiej rozdzielczości. Jeśli kompozycja jest przeznaczona do druku, należy sprawdzić kilka różnych ustawień i wybrać to, które wydaje się najlepsze w danych warunkach.

Jeżeli obraz zawiera wiele warstw, należy zaznaczyć warstwę, która ma zostać wyostrzona. Filtr Maska wyostrzająca można stosować tylko do pojedynczych warstw, nawet jeżeli warstwy są połączone lub zgrupowane. Przed zastosowaniem filtra można warstwy scalić.
Wybierz polecenie Filtr > Wyostrzanie > Maska wyostrzająca. Zaznacz opcję Podgląd.

Uwaga:

Aby wyświetlić obraz bez filtra wyostrzającego, kliknij obraz w oknie podglądu, nie zwalniając przycisku myszy. Przeciągnij kursor w oknie podglądu w celu obejrzenia różnych części obrazu i kliknij znak + lub - w celu powiększenia lub zmniejszenia widoku.

Chociaż w oknie dialogowym Maska wyostrzająca znajduje się pole podglądu, najlepiej jest przemieścić to okno, aby efekty działania filtra można było oglądać w oknie dokumentu.
Przeciągnij suwak Promień lub wprowadź odpowiednią wartość, aby określić zakres pikseli otoczenia, którego będzie dotyczyć wyostrzenie. Im większy promień, tym szerszy efekt wyostrzania krawędzi. Im szerszy efekt wykrywania krawędzi, tym wyraźniejsze jest wyostrzanie.

Wartości promienia różnią się w zależności od przedmiotu obróbki, rozmiaru końcowej reprodukcji oraz stosowanej metody wyjściowej. W przypadku obrazów o wysokiej rozdzielczości zaleca się zazwyczaj, aby promień wynosił od 1 do 2. Wartości mniejsze powodują wyostrzanie tylko pikseli krawędziowych, natomiast w przypadku wartości większych wyostrzanie obejmuje szersze pasmo pikseli. Efekt jest dużo mniej zauważalny w wersji wydrukowanej w wysokiej rozdzielczości niż na ekranie, gdyż na wydruku dwupikselowe pasmo stanowi mniejszy fragment powierzchni obrazu.
Przeciągnij suwak opcji Stopień lub wprowadź odpowiednią wartość, aby określić stopień powiększenia kontrastu pikseli. W przypadku obrazów o wysokiej rozdzielczości zaleca się ustawienia w zakresie od 150% do 200%.
Aby wyznaczyć minimalną różnicę między pikselami konieczną dla uznania pikseli otoczenia za krawędziowe i wyostrzenia ich, przeciągnij suwak opcji Próg lub wprowadź wybraną wartość progu. Próg o wartości 4 powoduje na przykład uwzględnienie podczas wyostrzania pikseli o wartościach tonalnych różniących się o co najmniej 4 punkty w skali od 0 do 255. Tak więc, jeśli położone obok siebie piksele mają wartości 128 i 129, nie są one brane pod uwagę. Dla uniknięcia wprowadzenia na obrazie szumu lub efektu posteryzacji (np. w przypadku obrazów o cielistych barwach), należy skorzystać z maski krawędziowej lub też wypróbować działanie wartości progu z zakresu od 2 do 20. Domyślna wartość progu (czyli 0) wyostrza wszystkie piksele obrazu.

Uwaga:

Jeśli w wyniku zastosowania filtra Maska wyostrzająca żywe kolory staną się przesycone, należy wybrać polecenie Edycja > Stonuj Maska Wyostrzająca, a następnie przejść do menu Tryb i wybrać opcję Jasność.

Wyostrzanie wybiórcze

Korzystając z maski lub zaznaczenia, można wyostrzyć wybrane części obrazu, a pozostałe fragmenty obrazu pozostawić bez wyostrzenia. Na przykład, w przypadku portretu można użyć maski krawędzi i filtra Maska wyostrzająca, aby wyostrzyć rysy twarzy (np. oczy, usta i nos), zachowując jednocześnie płynność odcieni skóry.

Selektywne wyostrzanie w programie Photoshop — Użycie maski krawędzi w celu zastosowania filtra Maska wyostrzająca tylko do wybranych części obrazu

Wyostrzanie zaznaczenia

Na panelu Warstwy uaktywnij warstwę, na której znajduje się obraz, i narysuj na niej zaznaczenie.
Wybierz polecenie Filtr > Wyostrzanie > Maska wyostrzająca. Dostosuj opcje i kliknij przycisk OK.

Wyostrzenie obejmie jedynie zaznaczenie, natomiast reszta obrazu pozostanie bez zmian.

Wyostrzanie obrazu za pomocą maski krawędzi

Utwórz maskę umożliwiającą wyostrzanie wybiórcze. Maskę krawędzi można utworzyć na wiele sposobów. Użytkownik może zastosować taką, która mu najbardziej odpowiada, lub wybrać jedną spośród poniższych:
- Otwórz panel Kanały i zaznacz ten kanał, który daje największy kontrast na obrazie w skali szarości w oknie dokumentu. Często jest to kanał zielony lub czerwony.
Zaznaczanie kanału o największym kontraście
- Powiel wybrany kanał.
- Zaznacz powielony kanał i wybierz polecenie Filtr > Stylizacja > Szukanie krawędzi.
- Wybierz polecenie Obraz > Dopasowania > Odwróć, aby odwrócić obraz.
Efekty zastosowania filtra Szukanie krawędzi i odwrócenia obrazu
- Nie usuwając zaznaczenia z odwróconego obrazu, wybierz polecenie Filtr > Inny > Maksymalny. Ustaw niską wartość promienia a następnie kliknij przycisk OK, aby pogrubić krawędzie i wprowadzić losowe rozłożenie pikseli.
- Wybierz polecenie Filtr > Szum > Mediana. Ustaw niską wartość promienia, a następnie kliknij przycisk OK. Spowoduje to uśrednienie pobliskich pikseli.
- Wybierz polecenie Obraz > Dopasowania > Poziomy, a następnie ustaw wysoki punkt czerni, aby pozbyć się przypadkowo rozsianych pikseli. Jeżeli to konieczne, można także wyretuszować maskę krawędzi, malując na niej kolorem czarnym.
Wysokie ustawienie punktu czerni w oknie Poziomy pozwala pozbyć się z maski krawędzi losowo rozsianych pikseli
- Wybierz polecenie Filtr > Rozmycie > Rozmycie gaussowskie, aby wtopić krawędzie.
Uwaga:

Filtry Maksymalny, Mediana i Rozmycie gaussowskie łagodzą działanie maski krawędzi, co w rezultacie zapewnia lepsze wtapianie efektów wyostrzania w pozostałą część obrazu. Chociaż procedura ta angażuje wszystkie trzy filtry, można spróbować zastosować tylko jeden albo dwa.
Przytrzymując klawisz Ctrl (Windows) lub Command (macOS), kliknij powielony kanał na panelu Kanały, aby przekształcić maskę krawędzi w zaznaczenie.
Zaznacz warstwę zawierającą obraz na panelu Warstwy. Zaznaczenie powinno być nadal widoczne na obrazie.
Wybierz polecenie Zaznacz > Odwrotność.
Przy uaktywnionym zaznaczeniu na warstwie obrazu, wybierz polecenie Filtr > Wyostrzanie > Maska wyostrzająca. Ustaw pożądane opcje i kliknij przycisk OK.

Aby obejrzeć wyniki, przejdź na panel Kanały, zaznacz kanał RGB i usuń zaznaczenie obrazu.

Uwaga:

Wygodną metodą automatyzacji opisanej procedury jest utworzenie operacji.

Dodawanie rozmycia soczewkowego

Zaktualizowane w programie Photoshop 21.1 (luty 2020 r.)

Powoduje rozmycie obrazu wywołując wrażenie zawężenia pola ostrości, tak że niektóre obiekty pozostają ostre, a inne ulegają rozmyciu. W celu wyznaczenia obszarów przeznaczonych do rozmycia można posłużyć się zwykłym zaznaczeniem, lub skorzystać z dodatkowego kanału alfa, określanego jako mapa głębokości, aby dokładnie określić sposób rozmycia.

Mapa głębokości służy do określania położenie pikseli na obrazie. Gdy opcja mapy głębi jest zaznaczona, można ręcznie określić punkt początkowy rozmycia, korzystając z kursora w kształcie krzyżyka. Mapę głębokości można utworzyć za pomocą kanałów alfa i masek warstw: czarne obszary na kanale alfa oznaczają miejsca, które znajdują się na pierwszym planie fotografii, natomiast białe obszary oznaczają miejsca położone daleko w głębi.

Wygląd rozmycia zależy od wybranego kształtu przesłony. Liczba łopatek decyduje o kształcie przysłony. Kształt, jaki posiadają ostrza przesłony można zmienić, zakrzywiając (zaokrąglając) je albo obracając. Widok na podglądzie można powiększać lub zmniejszać, klikając przycisk ze znakiem minus lub przycisk ze znakiem plus.

(Opcjonalnie) Włącz obsługę procesora graficznego w programie Photoshop. Wybierz opcję Edycja (Windows) / Photoshop (macOS) > Preferencje > Wydajność, a następnie zaznacz opcję Użyj procesora graficznego w oknie dialogowym Preferencje.

Od wersji Photoshop 21.0 (z listopada 2019 r.) filtry z grupy Rozmycie soczewkowe są obliczane przy użyciu karty graficznej komputera, co poprawia ich wydajność. W programie Photoshop 21.1 (z lutego 2020 r.) algorytm rozmycia soczewkowego został ulepszony, aby umożliwiał rozmywanie krawędzi obiektów na pierwszym planie, tworzenie jaśniejszego efektu bokeh i stosowanie bardziej realistycznych oświetlonych odbić (odblasków).
Wybierz polecenie Filtr > Rozmycie > Rozmycie soczewkowe.
W okienku Podgląd wybierz następujące opcje:
- Szybciej: Ta opcja pozwala szybciej generować podgląd.
- Dokładniej: Ta opcja pozwala wyświetlać ostateczną wersję obrazu. Generowanie podglądów przy zaznaczonej opcji Dokładniej zajmuje więcej czasu.
W sekcji Mapa głębi, wybierz kanał z menu Źródło — Przezroczystość lub Maska warstwy. Jeśli nie ma kanału źródła mapy głębi, wybierz opcję Brak.

Przeciągnij suwak Ogniskowa rozmycia, aby ustawić głębokość wyznaczającą ostrość pikseli. Jeśli na przykład wartość ogniskowej rozmycia zostanie ustawiona na 100, piksele na poziomach 1 i 255 będą rozmyte całkowicie, a piksele bliższe poziomu 100 ulegną mniejszemu rozmyciu.

Kliknięcie obrazu podglądu powoduje, że suwak opcji Ogniskowa rozmycia przesuwa się przyjmując wartość odpowiadającą wskazanemu punktowi, a wyznaczonej w ten sposób głębokości zostanie nadana ostrość.

Uwaga:

Aby uzyskać stopniowe rozmycie (brak rozmycia u dołu i maksymalne rozmycie u góry), utwórz nowy kanał alfa i wypełnij go gradientem w taki sposób, aby kanał był biały u góry obrazu, a czarny u dołu. Następnie wybierz filtr Rozmycie soczewkowe i wybierz ten kanał alfa z menu Źródło. Aby zmienić kierunek gradientu, zaznacz pole wyboru Odwróć.
Aby odwrócić zaznaczenie lub kanał alfa używany jako mapa głębokości, zaznacz opcję Odwróć.
Wybierz przesłonę z menu Kształt. Aby wygładzić krawędzie przesłony, przeciągnij suwak Krzywizna ostrza. Aby obrócić przesłonę, przeciągnij suwak Obrót.

Aby zwiększyć intensywność rozmycia, posłuż się suwakiem Promień.
W sekcji Odblaski przeciągnij suwak Próg, aby ustawić poziom odcinania jasności. Wszystkie piksele jaśniejsze niż określona tu wartość będą traktowane jak odbłyski światła.

Aby zwiększyć jasność obszarów oświetlonych, posłuż się suwakiem Jasność.
Aby wprowadzić szum na obrazie, użyj suwaka Ilość w sekcji Szum.Wybierz opcję rozmieszczenia szumu: Jednolity lub Gaussowski.

Aby dodać szary szum, który nie wpłynie na kolory, wybierz opcję Monochromatyczny.

Uwaga:

Operacja rozmycia powoduje, że z oryginalnego obrazu jest usuwany naturalny szum i efekt ziarnistości. Usuwa ona też drobne szczegóły tekstur. Aby obraz wyglądał na bardziej realistyczny — nie retuszowany — można przywrócić pewną ilość usuniętego szumu i usuniętych szczegółów.
Kliknij przycisk OK, aby wprowadzić zmiany na obrazie.

Zobacz też: Filtr Rozmycie soczewkowe pozwala na symulowanie małej głębi ostrości

Rozmywanie obszarów obrazu

Narzędzie Rozmywanie pozwala złagodzić ostre krawędzie obrazu lub zredukować liczbę szczegółów. Im intensywniej używa się tego narzędzia, tym bardziej rozmyty staje się dany obszar obrazu.

Zaznacz narzędzie Rozmywanie .
Na pasku opcji wykonaj następujące czynności:
- Wybierz końcówkę pędzla, ustaw tryb mieszania oraz intensywność.
- Aby podczas rozmywania były używane dane ze wszystkich widocznych warstw, zaznacz pole wyboru Próbkuj wszystkie warstwy na pasku opcji. Usunięcie zaznaczenia tej opcji spowoduje, że narzędzie będzie działać tylko na dane warstwy aktywnej.
Przeciągnij kursor nad fragmentem obrazu, który ma zostać rozmyty.

Wyostrzanie obszarów obrazu

Narzędzie Wyostrzanie powoduje nasilenie kontrastu wzdłuż krawędzi, co daje wrażenie zwiększonej ostrości. Im intensywniej używa się tego narzędzia, tym intensywniejsze jest wyostrzenie.

Wybierz narzędzie Wyostrzanie . (Jeśli narzędzie nie jest widoczne, kliknij i przytrzymaj narzędzie Wiadro z farbą ).
Na pasku opcji wykonaj następujące czynności:
- Wybierz końcówkę pędzla i ustaw tryb mieszania oraz intensywność.
- Aby podczas wyostrzania były używane dane ze wszystkich widocznych warstw, zaznacz pole wyboru Wszystkie warstwy. Jeśli opcja ta nie jest zaznaczona, oddziaływanie narzędzia obejmuje tylko dane z warstwy aktywnej.
- Zaznacz opcję Chroń szczegóły, aby uwypuklić szczegóły i zminimalizować występowanie artefaktów będących skutkiem pikslowania. Usuń zaznaczenie tej opcji, jeśli efekty wyostrzania mają być celowo przesadzone.
Przeciągnij kursor nad fragmentem obrazu, który ma zostać wyostrzony.

Więcej materiałów tego typu

Pomoc dostępna szybciej i łatwiej

Nowy użytkownik?