Podręcznik użytkownika Anuluj

Formaty plików

Wybieranie formatu pliku

Wypróbuj najnowsze funkcje i ulepszenia.

Formaty plików graficznych różnią się między sobą pod względem sposobu reprezentacji danych obrazu (piksele lub wektory) oraz obsługiwanych technik kompresji i opcji programu Photoshop. Aby zachować wszystkie opcje programu Photoshop (warstwy, efekty, maski itd)., zapisz kopię obrazu w formacie programu Photoshop (PSD).

Tak jak większość formatów plików, format PSD obsługuje pliki o maksymalnym rozmiarze do 2 GB. Pliki o rozmiarze większym niż 2 GB należy zapisywać w formacie dużego dokumentu (PSB), Photoshop Raw (dotyczy tylko spłaszczonych obrazów), TIFF (do 4 GB) lub DICOM.

Standardowa głębia bitowa obrazów to 8 bitów na kanał. W celu osiągnięcia większego dynamicznego zakresu jasności można korzystać z obrazów 32- i 16-bitowych w następujących formatach:

Formaty dostępne dla obrazów 16-bitowych (wymagające użycia polecenia Zapisz kopię)

Photoshop, Large Document Format (PSB), Cineon, DICOM, IFF, JPEG 2000, Photoshop PDF, Photoshop Raw, PNG, Portable Bit Map i TIFF.

Uwaga:

Polecenie Zapisz dla Internetu i urządzeń automatycznie konwertuje obrazy 16-bitowe na wersję 8-bitową.

Formaty dostępne dla obrazów 32-bitowych (wymagające użycia polecenia Zapisz jako)

Photoshop, Format dużego dokumentu (PSB), OpenEXR, Portable Bitmap, Radiance i TIFF.

Obsługiwane formaty plików w programie Photoshop

Typy formatów plików

Obsługiwane formaty plików

Importowane formaty audio

  • AAC
  • M2A
  • M4A
  • MP2
  • MP3

Importowane formaty wideo

  • .264
  • 3GP
  • 3GPP
  • AVC
  • AVI 
  • F4V
  • FLV
  • MOV (QuickTime)
  • MPE
  • MPEG-1
  • MPEG-4
  • MPEG-2, jeśli jest zainstalowany dekoder (na przykład zawarty w aplikacji firmy Adobe do obróbki wideo)
  • MTS
  • MXF
  • R3D
  • TS
  • VOB

Eksportowane formaty wideo

  • DPX
  • MOV (QuickTime)
  • MP4
  • JPEG2000 (QuickTime)

Formaty plików graficznych

  • WebP
  • BMP
  • Cineon
  • CompuServe GIF
  • DICOM
  • HEIF/HEIC
  • IFF
  • JPEG
  • JPEG2000
  • Format dużych dokumentów (PSB)
  • OpenEXR
  • PCX
  • Photoshop 2.0 (tylko macOS)
  • Photoshop DCS 1.0
  • Photoshop DCS 2.0
  • Photoshop EPS
  • Photoshop PDF
  • Photoshop PSD
  • Photoshop Raw
  • PICT (tylko odczyt)
  • Zasoby PICT (tylko macOS, tylko otwieranie)
  • Pixar
  • PNG
  • Portable Bit Map
  • Radiance
  • Scitex CT
  • Targa
  • TIFF
  • Wireless Bitmap

Formaty 3D

  • 3D Studio (tylko importowanie)
  • DAE (Collada)
  • Flash 3D (tylko eksport)
  • JPS (JPEG Stereo)
  • KMZ (Google Earth 4)
  • MPO (format wielu obrazów)
  • U3D
  • Wavefront OBJ

Informacje o kompresji plików

W przypadku wielu formatów stosuje się kompresję, która ma na celu redukcję danych obrazów rastrowych (czyli w praktyce: zmniejszenie ich plików). Techniki bezstratne dokonują kompresji pliku bez usuwania z obrazu szczegółów lub informacji o kolorach; techniki stratne natomiast usuwają szczegóły. Poniżej opisano powszechnie stosowane techniki kompresji:

RLE (Run Length Encoding)

Kompresja bezstratna obsługiwana przez niektóre powszechnie używane formaty plików systemu Windows.

LZW (Lempel-Zif-Welch)

Kompresja bezstratna obsługiwana przez formaty TIFF, PDF, GIF i formaty plików w języku PostScript. Jest ona najbardziej przydatna w przypadku obrazów o dużych obszarach jednolitego koloru.

JPEG (Joint Photographic Experts Group)

Kompresja stratna obsługiwana przez formaty JPEG, TIFF, PDF oraz formaty plików w języku PostScript. Zalecana jest w przypadku obrazów o płynnych przejściach tonalnych, takich jak fotografie. Format JPEG odpowiada zatem pewnej kompresji stratnej. Aby określić jakość obrazu, należy wybrać opcję z menu Jakość, posłużyć się podręcznym suwakiem lub wprowadzić wartość z przedziału od 0 do 12 w polu tekstowym Jakość. Najlepsze rezultaty w druku daje kompresja o maksymalnej jakości. Pliki JPEG można drukować tylko na drukarkach PostScript Level 2 (lub nowszych). Mogą się one nie rozbarwiać na poszczególne klisze.

CCITT

Rodzina technik kompresji bezstratnej dla obrazów czarno-białych, obsługiwana przez formaty plików PDF i języka PostScript. (CCITT to skrót od francuskiej nazwy Międzynarodowego Komitetu Doradczego Telefonii i Telegrafii).

ZIP

Kompresja bezstratna obsługiwana przez formaty PDF i TIFF. Tak jak LZW, kompresja ZIP jest najskuteczniejsza w przypadku obrazów zawierających duże obszary jednolitego koloru.

Uzyskiwanie maksymalnej zgodności plików PSD i PSB

W przypadku pracy z plikami PSD i PSB w starszych wersjach programu Photoshop lub aplikacji, które nie obsługują warstw, można dodać spłaszczoną wersję obrazu do zapisywanego pliku.

Uwaga:

Jeśli obraz zostanie zapisany we wcześniejszej wersji programu Photoshop, zostaną pominięte funkcje, których dana wersja nie obsługuje.

  1. Wybierz polecenie Edycja > Preferencje > Obsługa plików (Windows) lub Photoshop > Preferencje > Obsługa plików (macOS).
  2. Z menu Maksymalizuj zgodność plików PSD i PSB wybierz dowolną opcję:

    Zawsze

    Zapisuje obraz kompozytowy (spłaszczony) oraz warstwy dokumentu.

    Zapytaj

    Pyta, czy maksymalizować zgodność podczas zapisywania.

    Nigdy

    Zapisywany jest tylko obraz z warstwami.

    Uwaga:

    Wybierz opcję Zapytaj lub Nigdy, aby znacząco zmniejszyć wielkość pliku.

Format programu Photoshop (PSD)

Format programu Photoshop (PSD) jest to domyślny format pliku, który (obok formatu dużego dokumentu, PSB) jako jedyny obsługuje większość funkcji tego programu. Ścisła integracja produktów firmy Adobe powoduje, że w innych aplikacjach (takich jak Adobe Illustrator, Adobe InDesign, Adobe Premiere, Adobe After Effects i Adobe GoLive) można bezpośrednio importować pliki PSD, zachowując wiele z funkcji programu Photoshop. Więcej informacji na ten temat można znaleźć w systemach Pomocy poszczególnych aplikacji Adobe.

Zapisując plik w formacie PSD, można ustawić preferencję odpowiedzialną za maksymalizację zgodności pliku. Dzięki temu obraz będzie zapisywany w wersji kompozytowej, ze wszystkimi warstwami. Będzie go można otworzyć w innych aplikacjach, a także w starszych wersjach programu Photoshop. Jest również zachowywany wygląd dokumentu na wypadek, gdyby w przyszłych wersjach programu Photoshop zmieniono działanie niektórych funkcji. Dołączenie kompozytu znacznie przyspiesza wczytywanie obrazu i jego używanie w aplikacjach innych niż Photoshop. Niekiedy ta opcja może być wymagana w celu umożliwienia odczytania obrazu przez inne aplikacje.

W formacie PSD można zapisywać obrazy o 16 bitach na kanał oraz obrazy HDR o 32 bitach na kanał.

Format Photoshop 2.0

(macOS) Format ten umożliwia otwieranie obrazu w programie Photoshop 2.0 lub eksportowanie go do aplikacji obsługującej tylko pliki utworzone w programie Photoshop 2.0. Zapisanie obrazu w formacie Photoshop 2.0 powoduje jego spłaszczenie i utratę informacji o warstwach.

Formaty Photoshop DCS 1.0 oraz 2.0

Format DCS (Desktop Color Separations), jedna z wersji standardowego formatu EPS, umożliwia zapisywanie rozbarwień obrazów CMYK. Format DCS 2.0 służy do eksportowania obrazów zawierających kanały dodatkowe. Do drukowania plików DCS niezbędna jest drukarka postscriptowa.

Format Photoshop EPS

Format pliku Encapsulated PostScript (EPS) służy zarówno do zapisu grafiki wektorowej, jak i bitmapowej. Jest obsługiwany przez właściwie wszystkie programy do edycji grafiki i DTP. Format EPS jest używany do przenoszenia kompozycji postscriptowych między różnymi aplikacjami. Po otwarciu pliku EPS zawierającego grafikę wektorową program Photoshop rasteryzuje dany obraz, czyli konwertuje dane wektorowe na piksele.

Format EPS obsługuje tryby kolorów Lab, CMYK, i RGB, oraz tryb kolorów indeksowanych, skali szarości, bichromii i bitmapy, jednak nie obsługuje kanałów alfa. Format EPS zapewnia obsługę ścieżek przycinających. Format DCS (Desktop Color Separations), jedna z wersji standardowego formatu EPS, umożliwia zapisywanie rozbarwień obrazów CMYK. Format DCS 2.0 służy do eksportowania obrazów zawierających kanały dodatkowe. Do drukowania plików EPS jest niezbędna drukarka PostScript.

Program Photoshop korzysta z formatów EPS TIFF i EPS PICT, co umożliwia otwieranie obrazów zapisanych w formatach tworzących podglądy, które nie są obsługiwane przez program Photoshop (na przykład format QuarkXPress). Podglądy obrazów mogą być edytowane i wykorzystywane tak jak wszelkie inne pliki o niskiej rozdzielczości. Podgląd EPS PICT jest dostępny tylko w systemie macOS.

Uwaga:

Formaty EPS TIFF i EPS PICT są bardziej przydatne we wcześniejszych wersjach programu Photoshop. Obecna wersja programu Photoshop zawiera funkcje rasteryzacji, które są stosowane podczas otwierania plików z danymi wektorowymi.

Format Photoshop Raw

Format Raw to elastyczny format do przenoszenia obrazów między aplikacjami i różnymi platformami komputerowymi. Format ten obsługuje obrazy w trybie CMYK, RGB i skali szarości z kanałami alfa, a także obrazy wielokanałowe i w trybie Lab bez kanałów alfa. Dokumenty zapisane w formacie Photoshop Raw mogą mieć dowolną wielkość i dowolne wymiary, ale nie mogą zawierać warstw.

Format Photoshop Raw składa się z łańcucha bajtów opisujących dane koloru obrazu. Każdy piksel opisany jest w formacie dwójkowym, gdzie 0 odpowiada czerni, a 255 bieli (w przypadku obrazów z kanałami 16-bitowymi bieli odpowiada wartość 65535). Program Photoshop określa liczbę kanałów niezbędnych do zapisania obrazu i dodaje do nich liczbę wszelkich dodatkowych kanałów w tym obrazie. Możesz określić rozszerzenie pliku (Windows), typ pliku (macOS), pochodzenie pliku (macOS) oraz informacje zapisywane w nagłówku.

W systemie macOS typ pliku to na ogół czteroznakowy identyfikator pliku — na przykład, TEXT identyfikuje plik jako plik tekstowy ASCII. Kreator pliku jest zwykle również czteroznakowym identyfikatorem. Większość aplikacji macOS posiada własne identyfikatory kreatora plików zastrzeżone przez firmę Apple Computer Developer Services.

Parametr nagłówka określa ile bajtów informacji zawiera dany plik przed podaniem danych samego obrazu. Wartość ta decyduje o liczbie zer wstawianych na początku pliku i pełniących funkcję elementów zastępczych. Domyślnie nagłówek nie występuje (rozmiar nagłówka = 0). Można go wprowadzić po otwarciu pliku w formacie Raw. Można także zapisać plik bez nagłówka, a następnie za pomocą programu do edycji plików, takiego jak HEdit (Windows) lub Norton Utilities® (macOS), zastąpić zera danymi nagłówka.

Obraz można zapisywać w formacie z przeplotem lub bez przeplotu. Jeżeli wybierze się format z przeplotem, wartości kolorów (np. czerwony, zielony i niebieski) będą zapisywane kolejno. Wybór zależy od wymagań aplikacji, w której dany plik będzie otwierany.

Uwaga:

Format Photoshop Raw nie pokrywa się z formatem cyfrowych aparatów fotograficznych (Camera Raw). Nieprzetworzone pliki z cyfrowego aparatu fotograficznego mają wewnętrzny format tego aparatu. Taki plik stanowi „cyfrowy negatyw” — obraz nieprzetworzony przez jakiekolwiek filtry, korekty balansu bieli czy inne funkcje wewnętrzne aparatu.

Format Digital Negative (DNG)

Format Digital Negative (DNG) umożliwia zapisywanie plików, które zawierają "surowe" dane z cyfrowego aparatu fotograficznego oraz metadane określające znaczenie tych pierwszych. Format DNG jest to ogólnie dostępny format do archiwizacji plików Camera Raw. Format ten opracowano w firmie Adobe jako pewien standard, który mógłby zastąpić różne alternatywne i często niezgodne między sobą formaty surowych danych fotograficznych. Wtyczka Adobe Camera Raw może zapisywać dane w formacie DNG. Aby uzyskać więcej informacji o formacie Digital Negative (DNG), należy odwiedzić stronę www.adobe.com i wyszukać termin “Digital Negative”. Na stronie tej można uzyskać wszelkie szczegółowe informacje, a także połączyć się z forum użytkowników.

Format BMP

BMP jest to standardowy format obrazów w systemie Windows, obsługiwany przez komputery z tym systemem. Format BMP obsługuje tryby RGB, koloru indeksowanego, skali szarości i bitmapy. Można określić format systemu Windows lub OS/2, a także głębię bitową 8 bitów na kanał. Dla obrazów 4-bitowych i 8-bitowych w formacie Windows można również włączyć kompresję RLE.

Obrazy BMP są na ogół zapisywane od dołu do góry, można jednak zaznaczyć opcję Odwróć kolejność wierszy, aby zapisać je od góry do dołu. Korzystając z przycisku Tryby zaawansowane, można również wybrać alternatywną metodę kodowania. (Opcje Odwróć kolejność wierszy i Tryby zaawansowane są potrzebne przede wszystkim programistom tworzącym gry oraz innym osobom korzystającym z technologii DirectX).

Format Cineon

Format Cineon został opracowany przez firmę Kodak. Jest to format cyfrowy o 10 bitach na kanał, przeznaczony do przetwarzania obrazów drogą elektroniczną. Format Cineon umożliwia wysyłanie obrazu z powrotem na błonę filmową bez utraty jakości. Format ten jest wykorzystywany w systemie Cineon Digital Film, który przenosi obrazy z błony filmowej do plików Cineon, a później z powrotem na film.

Format DICOM

Format DICOM (Digital Imaging and Communications in Medicine) jest powszechnie używany do przenoszenia i przechowywania obrazów pochodzących z aparatury medycznej, na przykład ultrasonografów i tomografów. Pliki DICOM zawierają zarówno dane obrazu jak i nagłówki, w których rejestruje się informacje na temat pacjenta i obrazu medycznego.

Format GIF

Format GIF (Graphics Interchange Format) to format umożliwiający zapis grafiki w kolorze indeksowanym, powszechnie stosowany do wyświetlania grafiki i obrazów na stronach internetowych. Zapis danych w tym formacie poprzedza kompresja metodą LZW, kompresja pozwalająca zminimalizować rozmiar pliku i czas transferu. Format GIF zachowuje przezroczystość obrazów w kolorze indeksowanym, jednak nie obsługuje kanałów alfa.

HEIF/HEIC

Nowoczesne urządzenia przenośne umożliwiają przechwytywanie zdjęć HEIF/HEIC. 

Uwaga: Pliki HIF / HEIC firmy Canon nie są obsługiwane. Aby uzyskać najlepsze rezultaty, używaj plików Raw z aparatów Canon.

Format IFF

IFF (Interchange File Format) jest to uniwersalny format służący do przechowywania danych, za pomocą którego można kojarzyć i przechowywać dane różnego rodzaju. Format IFF jest przenośny i udostępnia rozszerzenia do obsługi obrazów nieruchomych, dźwięku, muzyki, wideo i danych tekstowych. Format IFF obejmuje formaty Maya IFF i IFF (uprzednio Amiga IFF).

Format JPEG

Format JPEG (Joint Photographic Experts Group) jest powszechnie stosowany do wyświetlania fotografii i innych obrazów o płynnych przejściach tonalnych na stronach internetowych. Format JPEG obsługuje obrazy w trybie CMYK, RGB i skali szarości, ale nie obsługuje przezroczystości. W przeciwieństwie do formatu GIF, JPEG zapewnia zachowanie wszystkich informacji o kolorze, jednak w jego wypadku kompresja plików odbywa się w drodze selektywnego odrzucania danych.

Przy otwieraniu obrazy JPEG są automatycznie dekompresowane. Wyższy stopień kompresji skutkuje niższą jakością obrazu, natomiast przy niższym stopniu kompresji jakość jest lepsza. W większości wypadków opcja maksymalnej jakości zapewnia wynik nie dający się odróżnić od oryginału.

Format dużych dokumentów (PSB)

Format dużych dokumentów (PSB) obsługuje dokumenty o maksymalnym rozmiarze 300000 pikseli w dowolnym z wymiarów. Zachowywane są w nim wszystkie funkcje programu Photoshop, takie jak warstwy, efekty i filtry. (W przypadku dokumentów, których szerokość lub wysokość dokumentu przekracza 30 000 pikseli, niektóre filtry zaimplementowane jako wtyczki są niedostępne).

W postaci plików PSB mogą być zapisywane obrazy HDR o 32 bitach na kanał.

Uwaga:

Większość innych aplikacji i starsze wersje programu Photoshop nie obsługują dokumentów zapisanych w plikach większych niż 2 GB.

Format OpenEXR

Format OpenEXR (EXR) służy do zapisu pewnych specjalnych efektów wizualnych występujących na tzw. obrazach HDR. Format ten zapewnia znaczną wierność odtwarzania kolorów, zwłaszcza na obrazach z elementami ruchomymi. Format został opracowany przez firmę Industrial Light and Magic i obsługuje wiele metod kompresji stratnej i bezstratnej. Plik OpenEXR obsługuje przezroczystość i tylko obrazy o 32 bitach na kanał. W tym formacie pliku wartości są przechowywane jako liczby zmiennoprzecinkowe przy użyciu 16 bitów na kanał.

Format PDF

Format PDF (Portable Document Format) to elastyczny format zapisu plików obsługiwany przez wiele platform i aplikacji. Oparty jest na modelu obrazowania PostScript, pozwala precyzyjnie wyświetlać czcionki, układ strony oraz grafikę wektorową i rastrową. Ponadto pliki PDF mogą zawierać elektroniczne funkcje przeszukiwania dokumentu i nawigacji, takie jak łącza. Format PDF obsługuje obrazy o 16 bitach na kanał. W programie Adobe Acrobat dostępne jest narzędzie Retuszuj obiekt, które pozwala wprowadzać drobne zmiany obrazów zapisanych w pliku PDF. Więcej informacji na temat pracy z obrazami w plikach PDF można znaleźć w Pomocy programu Acrobat.

Uwaga:

Narzędzie Korygowanie obiektu służy głównie do wykonywania ostatnich poprawek obrazów i obiektów. Przed wyeksportowaniem obrazu do formatu PDF zaleca się przeprowadzenie edycji w programie Photoshop.

W programie Photoshop rozpoznawane są dwa typy plików PDF:

Pliki w formacie Photoshop PDF

Tworzone, gdy w oknie dialogowym Zapisz Adobe PDF zaznaczona jest opcja Zachowaj możliwości edycji programu Photoshop. Pliki Photoshop PDF mogą zawierać tylko pojedyncze obrazy.

Format Photoshop PDF obsługuje wszystkie tryby koloru (poza trybem wielokanałowym) i funkcje obsługiwane przez standardowy format programu Photoshop. Format Photoshop PDF obsługuje także kompresję JPEG i ZIP; nie dotyczy to jednak obrazów w trybie bitmapy, do których stosowana jest kompresja CCITT Group 4.

Standardowe pliki PDF

Tworzone, gdy opcja Zachowaj możliwości edycji programu Photoshop w oknie dialogowym Zapisz Adobe PDF nie jest zaznaczona. Tworzone również przez inne programy, takie jak Adobe Acrobat lub Illustrator. Standardowe pliki PDF mogą zawierać wiele stron i obrazów.

Po otwarciu standardowego pliku PDF w programie Photoshop następuje rasteryzacja zawartości wektorowej i tekstowej, natomiast zawartość pikselowa zostaje zachowana.

Plik PICT

Format PICT jest powszechnie stosowany w aplikacjach graficznych i DTP systemu macOS jako format pośredniczący do przenoszenia obrazów między aplikacjami. Format PICT obsługuje obrazy RGB z pojedynczym kanałem alfa, a także obrazy w trybie koloru indeksowanego, skali szarości oraz bitmapy bez kanałów alfa.

Uwaga:

Mimo że program Photoshop może otwierać pliki rastrowe PICT, nie może otwierać plików QuickDraw PICT ani zapisywać do formatu PICT.

Zasób PICT

(macOS) Zasób PICT to plik PICT, który przyjmuje nazwę i identyfikator zasobu. Format zasobu PICT obsługuje obrazy RGB z pojedynczym kanałem alfa, a także obrazy w trybie koloru indeksowanego i skali szarości oraz bitmapy bez kanałów alfa.

Zasób PICT można otworzyć za pomocą polecenia Importuj lub polecenia Otwórz. Program Photoshop nie może jednak zapisywać do tego formatu.

Format Pixar

Format Pixar zaprojektowano specjalnie dla zaawansowanych aplikacji graficznych, służących na przykład do renderowania obrazów i tworzenia animacji trójwymiarowych. Format Pixar obsługuje obrazki w trybie RGB i skali szarości z jednym kanałem alfa.

Format PNG

Format PNG (Portable Network Graphics) stanowi nieopatentowaną alternatywę dla formatu GIF. Zapewnia kompresję bezstratną, a używa się go do zapisu obrazków wyświetlanych w Internecie. W odróżnieniu od formatu GIF format PNG obsługuje obrazy 24-bitowe i pozwala uzyskać przezroczyste tło bez postrzępionych krawędzi. Niektóre przeglądarki internetowe nie obsługują go jednak. Format PNG obsługuje tryby RGB, koloru indeksowanego, skali szarości i bitmapy bez kanałów alfa. Pozwala zachować przezroczystość w obrazach w skali szarości i kolorze RGB.

Format Portable Bit Map

Format Portable Bit Map (PBM), nazywany również formatem Portable Bitmap Library i Portable Binary Map, obsługuje rastrowe obrazy monochromatyczne (1 bit na piksel). Ponieważ format ten obsługuje bardzo wiele aplikacji, można go wykorzystać do bezstratnego transferu danych. Pliki zapisane w tym formacie mogą być edytowane, a nawet tworzone, za pomocą prostych edytorów tekstu.

Format Portable Bit Map pełni funkcję standardu dla bardzo wielu filtrów do konwersji obrazów rastrowych, takich jak Portable FloatMap (PFM), Portable Graymap (PGM), Portable Pixmap (PPM) i Portable Anymap (PNM). O ile format PBM służy do zapisu danych monochromatycznych, format PGM pozwala dodatkowo zapisywać obrazy w skali szarości, a format PPM — obrazy kolorowe. Format PNM nie jest formatem samodzielnym. Plik PNM może zawierać dane w formatach PBM, PGM i PPM. Format PFM jest to format zmiennoprzecinkowy, który może być używany do zapisu obrazów HDR o 32 bitach na kanał.

Format Radiance

Format Radiance (HDR) jest to format obrazów o 32 bitach na kanał i dynamicznym zakresie kolorów. Pierwotnie format ten został opracowany na potrzeby systemu Radiance — profesjonalnego narzędzia do wizualizacji oświetlenia w środowiskach wirtualnych. W formacie tym dane nie reprezentują kolorów skojarzonych z poszczególnymi pikselami, ale ilość światła przypadającego na poszczególne piksele. Format ten pozwala zapisać o wiele więcej stopni jasności niż 256, która to liczba charakteryzuje typowe obrazy o 8 bitach na kanał. Pliki typu Radiance HDR są często używane w modelowaniu trójwymiarowym.

Format Scitex CT

Format Scitex Continuous Tone (CT) używany jest do zaawansowanego przetwarzania obrazu na komputerach Scitex. Narzędzia do przenoszenia plików zapisanych w formacie Scitex CT do systemu Scitex można uzyskać od firmy Creo. Format Scitex CT obsługuje obrazy w trybie CMYK, RGB i skali szarości, jednak nie obsługuje kanałów alfa.

Obrazy CMYK zapisane w formacie Scitex CT mają często wyjątkowo duże pliki. Pliki te są generowane jako wejście dla skanera Scitex. Obrazy zapisane w formacie Scitex CT są drukowane na kliszy za pomocą jednostki rasteryzującej Scitex, która tworzy rozbarwienia w opatentowanym systemie półtonowym Scitex. System ten generuje morę w bardzo nielicznych przypadkach, a jego stosowania wymaga się często w przypadku profesjonalnych projektów barwnych — np. reklam w czasopismach.

TIFF

Standard Tagged-Image File Format (TIFF) jest używany do wymiany plików między aplikacjami i różnymi platformami komputerowymi. Jest to elastyczny format obrazów rastrowych, obsługiwany przez praktycznie wszystkie programy graficzne i aplikacje DTP. Również prawie wszystkie skanery biurkowe potrafią sporządzać obrazy TIFF. Maksymalny rozmiar dokumentów TIFF to 4 GB.

Format ten obsługuje obrazy w trybie CMYK, RGB i skali szarości z kanałami alfa, a także obrazy wielokanałowe i w trybie Lab bez kanałów alfa. Program Photoshop może zapisywać warstwy w pliku TIFF; jednak po otwarciu takiego pliku w innej aplikacji widoczny będzie tylko obraz spłaszczony. Obsługa formatu TIFF w programie Photoshop pozwala również na zapisywanie w takich plikach notatek, przezroczystości oraz piramidy obrazów o wielu poziomach rozdzielczości.

W programie Photoshop obrazy TIFF mogą mieć głębię 8, 16 i 32 bitów. W postaci plików TIFF mogą być również zapisywane obrazy HDR o 32 bitach na kanał.

W przypadku plików większych niż 4 GB podczas zapisywania pliku TIFF wybierz opcję BigTIFF. Jest ona dostępna jako pole wyboru po wybraniu opcji TIFF podczas zapisywania pliku.

Opcja BigTIFF dostępna dla plików większych niż 4 GB

Format WBMP

Format WBMP to standardowy format optymalizacji obrazów dla urządzeń przenośnych, takich jak telefony komórkowe. Format WBMP obsługuje 1-bitową głębię koloru, co oznacza, że obrazy te zawierają tylko czarne i białe piksele.

Format WebP

Format plików WebP pozwala z łatwością zapisywać 8-bitowe dokumenty RGB programu Photoshop. Format WebP obsługuje zarówno kompresję bezstratną, jak i stratną, podczas pracy z obrazami w Internecie. 

Aby otwierać i zapisywać obrazy WebP bezpośrednio w programie Photoshop, wystarczy pobrać i zainstalować wtyczkę WebPShop. Więcej informacji znajdziesz w artykule o pracy z plikami programu WebP w programie Photoshop .

Uwaga:

Jeżeli obsługiwany format nie jest wyświetlany w odpowiednim oknie dialogowym albo podmenu, konieczne może być zainstalowanie modułu wtyczki dla tego formatu.


Pomoc dostępna szybciej i łatwiej

Nowy użytkownik?