Podręcznik użytkownika Anuluj

Korygowanie zniekształceń i szumu na obrazie

Informacje o zniekształceniu obiektywu

Zniekształcenie beczkowate polega na zakrzywianiu linii prostych w kierunku krawędzi obrazu. Zniekształcenie poduszkowate polega na zakrzywianiu linii prostych w kierunku środka obrazu.

Zniekształcenie beczkowate i poduszkowate w programie Photoshop
Przykład zniekształcenia beczkowatego (po lewej) i poduszkowatego (po prawej)

Winietowanie to defekt polegający na przyciemnieniu narożników obrazu z uwagi na zanik światła wokół obrzeża obiektywu. Aberracja chromatyczna polega na ogniskowaniu różnych barw na różnych płaszczyznach, co w konsekwencji daje efekt kolorowych obwódek wokół niektórych obiektów.

Niektóre obiektywy wykazują inne defekty przy danych ogniskowych, przysłonach i ostrości. W przypadku filtru Korekcja obiektywu można określić kombinację ustawień używanych do tworzenia obrazu.

Korekta zniekształceń obiektywu i regulacja perspektywy

Filtr Korekcja obiektywu pozwala poprawić typowe wady obiektywu, takie jak winietowanie, zniekształcenie poduszkowate, beczkowate i chromatyczne. Filtr działa jedynie z obrazami 8- i 16-bitowymi w trybie RGB lub Skala szarości.

Można go również wykorzystać do obrotu obrazu lub skorygowania jego perspektywy. Dzięki specjalnej siatce filtra korekta jest łatwiejsza i bardziej precyzyjna niż w przypadku polecenia Przekształć.

Automatyczna korekta perspektywy obrazu i wad obiektywu

Przy użyciu profilów obiektywu domyślna opcja automatycznej korekcji szybko i dokładnie poprawi zniekształcenie. Do uzyskania właściwej automatycznej korekcji program Photoshop wymaga metadanych Exif, które identyfikują aparat i obiektyw, za pomocą których zrobiono zdjęcie, oraz odpowiedni profil obiektywu w systemie użytkownika.

  1. Wybierz polecenie Filtr > Korekcja obiektywu.
  2. Ustawić następujące opcje:

    Korekcja

    Wybierz problemy, które mają zostać poprawione. Jeśli korekcje spowodują niepożądane powiększenie lub zmniejszenie obrazu względem pierwotnych wymiarów, wybierz opcję automatycznego skalowania obrazu.

    Menu Krawędź określa sposób, w jaki mają być traktowane puste obszary, które powstają w wyniku korygowania perspektywy, obrotu i zniekształceń poduszkowatych. Obszarom tym można nadać przezroczystość lub kolor; można też rozciągnąć na nie piksele z krawędzi obrazu.

    Kryteria wyszukiwania

    Filtrowanie listy profilów obiektywów. Domyślnie najpierw są wyświetlane profile oparte na rozmiarze czujnika obrazu. Aby jako pierwsze wyświetlane były profile RAW, kliknij menu podręczne  i wybierz opcję Preferuj profile RAW.

    Profile obiektywów

    Wybierz odpowiedni profil. Domyślnie program Photoshop wyświetla tylko profile, które są zgodne z aparatem i obiektywem użytymi podczas tworzenia obrazu. (Model aparatu nie musi zgadzać się dokładnie.) Program Photoshop wybiera automatycznie także zgodny podprofil dla wybranego obiektywu na podstawie ogniskowej, liczby przysłony i ostrości. Aby zmienić automatyczne zaznaczenie, kliknij prawym przyciskiem myszy bieżący profil obiektywu i wybierz inny podprofil.

    Jeśli nie zostanie znaleziony odpowiedni profil obiektywu, kliknij opcję wyszukiwania online, aby uzyskać dodatkowe profile utworzone przez społeczność programu Photoshop. Aby zapisywać profile online do wykorzystania w przyszłości, kliknij menu podręczne  i wybierz opcję zapisu lokalnego profilu online.

    Uwaga:

    Wskazówki dotyczące pracy z profilami obiektywów oraz listę obsługiwanych obiektywów można znaleźć w artykule Pomoc techniczna dotycząca profilów obiektywów. Do tworzenia własnych profilów służy program Adobe Lens Profile Creator.

Ręczna korekta perspektywy obrazu i wad obiektywu

Korekcję ręczną można zastosować osobno lub można jej użyć w celu poprawienia automatycznej korekcji obiektywu.

  1. Wybierz polecenie Filtr > Korekcja obiektywu.
  2. W prawym górnym rogu okna dialogowego kliknij kartę Niestandardowe.
  3. Jeśli zachodzi taka potrzeba, z menu Ustawienia wybierz gotową listę ustawień. Zestaw Domyślne soczewki obejmuje zapisane uprzednio ustawienia dotyczące aparatu, obiektywu, ogniskowej, liczby przysłony oraz ostrości użytej podczas tworzenia obrazu. Zestaw Poprzednia konwersja obejmuje ustawienia używane podczas ostatniej korekcji obiektywu. Poszczególne grupy zapisanych ustawień są widoczne u dołu menu. (Zobacz Zapisywanie ustawień i konfigurowanie ustawień domyślnych aparatu i obiektywu).

  4. Ustaw następujące opcje korekty obrazu, zależnie od potrzeby.

    Usuwanie zniekształcenia

    Pozwala usunąć zniekształcenie beczkowate lub poduszkowate. Linie zakrzywione ku krawędziom lub ku środkowi obrazu można wyprostować, ustawiając odpowiednio suwak. W tym samym celu można też użyć narzędzia Usuń zniekształcenie . Aby skorygować zniekształcenie beczkowate, należy przeciągnąć kursor w kierunku środka obrazu; aby skorygować zniekształcenie poduszkowate, należy go przeciągnąć w kierunku krawędzi. Aby wyeliminować ewentualne niewypełnione krawędzie, dopasuj ustawienie Krawędź na karcie Automatyczna korekta.

    Ustawienia korygowania otoczek

    Efekt kolorowych otoczek można skompensować, dopasowując względne rozmiary kanałów kolorów.



    Uwaga:

    Aby podczas korygowania obrazu uzyskać lepszy wgląd w faktyczne zniekształcenie, obraz należy odpowiednio powiększyć.

    Stopień winiety

    Pozwala określić stopień rozjaśnienia lub ściemnienia krawędzi obrazu. Pozwala poprawić obrazy o ciemnych narożnikach, będących skutkiem wady obiektywu lub niewłaściwego ustawienia przysłony.

    Uwaga:

    Można także zastosować winietowanie jako efekt artystyczny.

    Punkt środkowy winiety

    Pozwala określić szerokość obszaru pozostającego pod wpływem suwaka Stopień. Wprowadzenie mniejszych wartości powoduje zmiany na większym obszarze obrazu. Wprowadzenie wartości większych ogranicza efekt do krawędzi obrazu.

    Perspektywa pionowa

    Opcja pozwala na korektę perspektywy obrazu, zniekształconej wskutek pochylenia aparatu w górę lub w dół. Sprawia, że linie pionowe stają się równoległe.

    Perspektywa pozioma

    Ta opcja pozwala na korektę perspektywy obrazu przez ustawienie linii poziomych równolegle.

    Kąt

    Obraz jest obracany, na przykład w celu poprawienia efektów ubocznych korekty perspektywy. Tę korektę można wprowadzić za pomocą narzędzia Prostowanie . Przeciągnij kursor wzdłuż linii, która ma być pionowa lub pionowa.

    Uwaga:

    Aby uniknąć niezamierzonego skalowania podczas dopasowywania ustawień perspektywy lub kąta, usuń zaznaczenie opcji automatycznego skalowania obrazu na karcie automatycznej korekcji.

    Skala

    Pozwala zmienić skalę obrazu, jakkolwiek jego wymiary w pikselach nie ulegają zmianie. Główne zastosowanie tej opcji to usuwanie pustych obszarów, które powstają w wyniku korygowania perspektywy, obrotu i zniekształceń poduszkowatych. Skalowanie w górę jest skuteczne w przypadku kadrowania obrazów i przywracania ich oryginalnych wymiarów.

Dopasowywanie podglądu Korekcji obiektywu i siatki

Aby lepiej ocenić wymagany stopień korekcji, należy dopasować powiększenie podglądu i linie siatki.

  • Aby zmienić powiększenie podglądu obrazu, należy użyć narzędzia Lupka lub specjalnych kontrolek w lewej dolnej części podglądu.
  • Aby przenieść obraz w oknie podglądu, wybierz narzędzie Rączka i przeciągnij w podglądzie obrazu.
  • Aby użyć siatki, należy zaznaczyć opcję Pokaż siatkę (u dołu okna dialogowego). Odstępy między liniami siatki ustawia się za pomocą kontrolki Wielkość, a kolor siatki — za pomocą kontrolki Kolor. Do przesuwania siatki w celu dokładnego nałożenia jej na obraz służy narzędzie Przesuwanie siatki .

Zapisywanie ustawień i konfigurowanie ustawień domyślnych aparatu i obiektywu

Ustawienia określone w oknie dialogowym Korekcja obiektywu można zapisać, a w przyszłości stosować je do obrazów uzyskanych przy użyciu tego samego aparatu, tego samego obiektywu i tej samej ogniskowej. Program Photoshop zapisuje oba ustawienia automatycznej korekcji oraz ustawienia niestandardowe dla zniekształcenia, aberracji chromatycznej i winietowania. Ustawienia korekcji perspektywy nie są zapisywane, ponieważ zazwyczaj różnią się one między poszczególnymi obrazami.

Ustawienia zapisuje się (a następnie wykorzystuje) na dwa sposoby:

  • Ręczne zapisywanie i wczytywanie. Ustaw opcje w oknie dialogowym, a następnie wybierz opcję Zapisz ustawienia z menu Ustawienia . Zapisane ustawienia można będzie w przyszłości wybrać z menu Ustawienia. (Jeśli ustawienia zostaną zapisane poza folderem domyślnym, nie zostaną wyświetlone w menu. Dostęp do nich będzie można uzyskać za pomocą polecenia Wczytaj ustawienia).

  • Określanie domyślnych ustawień soczewek. Jeśli obraz zawiera dane EXIF — dotyczące aparatu, obiektywu, ogniskowej i przysłony — bieżące ustawienia można zapisać jako domyślne. W tym celu należy kliknąć przycisk Ustaw domyślne soczewki. Podczas dokonywania korekty obrazu, który uzyskano przy użyciu odpowiedniego aparatu i obiektywu, a także odpowiedniej ogniskowej i przysłony, w menu Ustawienia dostępna będzie opcja Domyślne soczewki. Opcja nie jest dostępna, gdy obraz nie zawiera metadanych EXIF.

Zmniejszanie ilości szumu i artefaktów JPEG na obrazie

Szum są to pewne przypadkowe, niepotrzebne piksele obrazu, które mogą zniekształcać jego szczegóły. Typowe przyczyny powstawania szumu to wysokie ustawnie ISO aparatu cyfrowego, niedoświetlenia zdjęcia i stosowanie długich okresów naświetlania (zdjęcia w ciemnościach). Na ogół obrazy uzyskane za pomocą aparatów niższej jakości zawierają więcej szumu niż obrazy pochodzące z aparatów wysokiej jakości. Skanowanie obrazów zwykle wprowadza szum związany z niedoskonałością sensorów. Na obrazach zeskanowanych mogą się też pojawiać niepożądane ziarniste wzorki.

Szum występuje w dwu postaciach: szum luminancji (w skali szarości), który nadaje obrazowi ziarnisty wygląd, oraz szum chromatyczny (kolorowy), który na ogół przyjmuje postać kolorowych kropek lub pasków.

Szum luminancji może być skoncentrowany w określonym kanale obrazu, np. w kanale niebieskim. Szum właściwy poszczególnym kanałom koryguje się w trybie zaawansowanym. Przed otwarciem filtra należy sprawdzić szum w poszczególnych kanałach obrazu. Na ogół lepsze wyniki daje korekta szumu w pojedynczych kanałach, niż zbiorcza korekta wszystkich kanałów.

  1. Wybierz polecenie Filtr > Szum > Redukcja szumu.
  2. Powiększ obraz, aby obejrzeć więcej szczegółów szumu.
  3. Ustaw opcje:

    Intensywność

    Pozwala określić stopień redukcji szumu luminancji we wszystkich kanałach obrazu.

    Zachowaj szczegóły

    Pozwala zachować szczegóły na obrazie i jego krawędziach. Wartość 100 pozwala zachować najwięcej szczegółów, ale też zapewnia najmniej skuteczną redukcję szumu luminancji. Ustawienia opcji Intensywność i Zachowaj szczegóły powinny się równoważyć.

    Redukcja szumu kolorowego

    Pozwala usunąć z obrazu przypadkowe kolorowe piksele. Wyższa wartość tej opcji powoduje usunięcie większej liczby pikseli.

    Wyostrzenie szczegółów

    Pozwala wyostrzyć obraz. Usuwanie szumu bowiem pociąga za sobą utratę ostrości obrazu. Odpowiednie wyostrzenie szczegółów zapewniają kontrolki okna dialogowego oraz specjalne filtry wyostrzające.

    Usuń artefakty JPEG

    Pozwala usunąć pewne artefakty, np. obwódki i aureole, które powstają wskutek zapisania obrazu z ustawieniem jakości JPEG.

  4. Jeśli szum luminancji koncentruje się w jednym lub dwóch kanałach, należy kliknąć przycisk Zaawansowane i wybrać odpowiedni kanał z menu Kanał. Poziom redukcji szumu w tym kanale należy określić za pomocą opcji Intensywność i Zachowaj szczegóły.

Pomoc dostępna szybciej i łatwiej

Nowy użytkownik?