Zapisywanie plików PDF

Korzystając z polecenia Zapisz jako, można zapisywać obrazy w trybie CMYK, RGB, Lab, koloru indeksowanego, skali szarości, bitmapy oraz bichromii w formacie Photoshop PDF. W dokumentach Photoshop PDF mogą być zachowywane dane programu Photoshop, takie jak warstwy, kanały alfa, notatki czy kolory dodatkowe, dlatego takie dokumenty można później otwierać, a obrazy edytować w programie Photoshop CS2 lub nowszym.

Zaawansowani użytkownicy mogą skorzystać z opcji zapewniania zgodności ze standardem PDF/X, co jest niezwykle istotne, na przykład, w przypadku dokumentów drukowanych komercyjnie. PDF/X (Portable Document Format Exchange) jest to pewien wariant formatu Adobe PDF, który eliminuje wiele zmiennych związanych z kolorami, czcionkami i zalewkowaniem, które mogą prowadzić do problemów podczas druku.

Użytkownik może określić też pewne opcje zabezpieczeń ograniczające dostęp do dokumentu PDF. Nowe, 128-bitowe algorytmy szyfrowania RC4 (Acrobat 6) zawierają opcje, dzięki którym można umożliwiać użytkownikom oglądanie metadanych i miniaturek w programie Adobe Bridge.

Aby zapisać jednolitą postać plików w formacie Photoshop PDF, ustawienia PDF można zapisać jako gotowy zestaw. Ustawienia predefiniowane i ustawienia formatu Adobe PDF są współużytkowane przez wszystkie programy firmy Adobe, w tym Photoshop, InDesign, Illustrator i Acrobat.

Zapisywanie w formacie Photoshop PDF

Style predefiniowanych ustawień Adobe PDF

Predefiniowane ustawienie PDF to grupa ustawień wpływających na proces tworzenia pliku PDF. Ustawienia te zapewniają odpowiednią równowagę między wielkością pliku a jego jakością, w zależności od przeznaczenia danego pliku PDF. Większość ustawień predefiniowanych jest wykorzystywana przez różne składniki pakietu Adobe , , w tym programy InDesign, Illustrator, Photoshop oraz Acrobat. Można też tworzyć i udostępniać własne predefiniowane ustawienia, dostosowane do wymagań konkretnego materiału wyjściowego.

Niektóre z wymienionych poniżej ustawień nie będą dostępne, dopóki nie przeniesie się ich z miejsca domyślnej instalacji — z folderu Extras (Dodatki) — do folderu Settings (Ustawienia). Foldery dodatków (Extras) i ustawień (Settings) znajdują się na ogół w następujących folderach: (Windows Vista i Windows 7) ProgramData\Adobe\AdobePDF; (Windows XP) Documents and Settings\All Users\Application Data\Adobe\Adobe PDF; (Mac OS) Library/Application Support/Adobe PDF. Pewne ustawienia nie są dostępne w niektórych składnikach pakietu Creative Suite.

Ustawienia własne znajdują się w następujących folderach: (Windows XP) Documents and Settings/[nazwa użytkownika]/Application Data/Adobe/Adobe PDF/Settings; (Windows Vista i Windows 7) Users/[nazwa użytkownika]/AppData/Roaming/Adobe/Adobe PDF/Settings; (Mac OS) Users/[nazwa użytkownika]/Library/Application Support/Adobe/Adobe PDF/Settings.

Tworzy pliki PDF do drukowania na drukarkach biurkowych jak i w drukarniach. To ustawienie używa wersji PDF 1.4; próbkuje obrazy kolorowe i w skali szarości w dół do rozdzielczości 300 ppi, a obrazy monochromatyczne — do rozdzielczości 1200 ppi; osadza podzbiory wszystkich czcionek; pozostawia kolor bez zmian i nie spłaszcza przezroczystości (dotyczy tych typów plików, które obsługują przezroczystość). Takie pliki PDF można otwierać w programie Acrobat 5.0 i Acrobat Reader 5.0 (oraz ich nowszych wersjach). W programie InDesign ustawienie to tworzy też pliki PDF ze znacznikami.

Tworzy plik PDF z zachowaniem wszystkich danych programu Illustrator. Pliki PDF utworzone na podstawie tego ustawienia można ponownie otwierać w programie Illustrator bez straty jakichkolwiek danych.

Tworzy pliki PDF przeznaczone do wyświetlania i drukowania rysunków technicznych większych niż 200 x 200 cali (508 x 508 cm). Takie pliki PDF można otwierać w programach Acrobat i Reader 7.0 (oraz ich nowszych wersjach).

Używane do dłuższego przechowywania dokumentów elektronicznych (archiwizacja). PDF/A‑1b używa PDF 1.4 i konwertuje wszystkie kolory na CMYK lub RGB, zależnie od wybranego standardu. Pliki PDF utworzone z wykorzystaniem tego zestawu mogą być otwierane w programie Acrobat i Reader 5.0 (oraz ich nowszych wersjach).

Standard PDF/X‑1 wymaga osadzenia wszystkich czcionek, określenia odpowiednich znaczników i spadów oraz użycia kolorów z przestrzeni CMYK, kolorów dodatkowych lub obydwu tych rodzajów kolorów. Pliki zgodne z tym standardem muszą zawierać informacje o planowanych warunkach wydruku. Pliki PDF zgodne ze standardem PDF/X‑1a mogą być otwierane w programie Acrobat 4.0 i Acrobat Reader 4.0 (oraz ich nowszych wersjach).

Ustawienie PDF/X1a używa wersji PDF 1.3; próbkuje obrazy kolorowe i w skali szarości w dół do rozdzielczości 300 ppi, a obrazy monochromatyczne do rozdzielczości 1200 ppi; osadza podzbiory wszystkich czcionek; tworzy nieoznakowane pliki PDF i spłaszcza przezroczystość, używając ustawień wysokiej rozdzielczości.

To ustawienie predefiniowane tworzy plik PDF oparty na standardzie ISO PDF/X-3:2002. Plik PDF utworzony z wykorzystaniem tego ustawienia można otwierać w programie Acrobat 4.0 i Acrobat Reader 4.0 (oraz ich nowszych wersjach).

Ustawienie predefiniowane do tworzenia plików zgodnych ze standardem ISO PDF/X-4:2008 obsługuje aktywną przezroczystość (obszary przezroczyste nie są spłaszczane) oraz zarządzanie kolorami w standardzie ICC. Pliki PDF wyeksportowane z użyciem tego ustawienia predefiniowanego mają format PDF 1.4. Obrazy są próbkowane w dół i kompresowane, a czcionki są osadzane w taki sam sposób, jak w przypadku ustawień PDF/X-1a oraz PDF/X-3. Istnieje możliwość tworzenia plików PDF zgodnych ze standardem PDF/X-4:2008 bezpośrednio ze składników pakietu Creative Suite 4 i 5, w tym m.in. programów Illustrator, InDesign oraz Photoshop. Program Acrobat 9 Pro zawiera funkcje walidacji i inspekcji wstępnej plików PDF pod kątem zgodności ze standardem PDF/X-4:2008. Pozwala również na konwertowanie plików w formacie innym niż PDF/X na format PDF/X-4:2008 (o ile taka konwersja jest możliwa).

Firma Adobe zaleca stosowanie standardu PDF/X-4:2008 jako optymalnego formatu pliku PDF w obiegu dokumentów przeznaczonych do druku.

Tworzy pliki PDF, które będą stanowić podstawę profesjonalnego wydruku wysokiej jakości (np. do druku cyfrowego albo jako rozbarwienia dla naświetlarni). Pliki wynikowe nie są jednak zgodne ze standardem PDF/X. W tym przypadku najważniejsza jest jakość zawartości. Celem jest zachowanie w pliku PDF wszystkich informacji, które będą potrzebne drukarni do prawidłowego wykonania usługi. Ten zestaw opcji korzysta z wersji PDF 1.4; konwertuje kolory na przestrzeń CMYK; próbkuje obrazy kolorowe i w skali szarości w dół do rozdzielczości 300 ppi, a obrazy monochromatyczne — do rozdzielczości 1200 ppi; osadza podzbiory wszystkich czcionek i zachowuje przezroczystość (dla tych typów plików, które ją obsługują).

Takie pliki PDF można otwierać w programach Acrobat 5.0 i Acrobat Reader 5.0 (oraz ich nowszych wersjach).

Tworzy pliki PDF z ułatwieniami dostępu, zawierające znaczniki, hiperłącza, zakładki, elementy interaktywne i warstwy. Ten zestaw opcji używa wersji PDF 1.5 i osadza podzbiory wszystkich czcionek. Pliki są ponadto optymalizowane do pobierania stopniowego (byte serving). Takie pliki PDF można otwierać w programach Acrobat 6.0 i Adobe Reader 6.0 (oraz ich nowszych wersjach). (Predefiniowane ustawienie PDF z bogatą treścią znajduje się w folderze Dodatki.)

Tworzy pliki PDF, które mają być wyświetlane na stronach internetowych, w intranecie oraz przesyłane w wiadomościach e-mail. Ten zestaw opcji stosuje kompresję, próbkowanie w dół i stosunkowo małą rozdzielczość obrazu. Wszystkie kolory konwertowane są na format sRGB, a czcionki osadzane. Pliki są ponadto optymalizowane pod kątem szybkości transmisji. Nie należy stosować tego ustawienia predefiniowanego do plików PDF, które mają być drukowane.

Takie pliki PDF można otwierać w programach Acrobat 5.0 i Acrobat Reader 5.0 (oraz ich nowszych wersjach).

To ustawienie pozwala utworzyć plik PDF na podstawie zasad określonych przez organizację Digital Data Delivery.

Tworzy pliki PDF, które będą drukowane na zwykłych drukarkach lub kopiarkach cyfrowych, publikowane na dyskach CD lub wysyłane do klientów jako wersje próbne. Ten zestaw opcji stosuje kompresję i próbkowanie w dół, aby zmniejszyć rozmiar pliku; osadza podzbiory wszystkich czcionek użytych w pliku, których osadzenie jest dozwolone; konwertuje wszystkie kolory na przestrzeń sRGB; a przy wydruku używana jest średnia rozdzielczość. Uwaga: Podzbiory czcionek systemu Windows nie są domyślnie osadzane. Pliki PDF utworzone za pomocą tego zestawu opcji można otwierać w programach Acrobat 5.0 i Acrobat Reader 5.0 (oraz ich nowszych wersjach).

Więcej informacji o tworzeniu i zapisywaniu własnych ustawień predefiniowanych można znaleźć w artykule Zapisywanie ustawień predefiniowanych pliku Adobe PDF.

Informacje o standardach PDF/X i PDF/A

Standardy PDF/X i PDF/A zostały zdefiniowane przez ISO (International Organization for Standardization). Standardy PDF/X są używane do wymiany zawartości graficznej. Standardy PDF/A umożliwiają długoterminową archiwizację dokumentów elektronicznych. Podczas konwersji do formatu PDF przetwarzany plik jest sprawdzany pod kątem zgodności ze wskazanym standardem. Jeśli plik PDF nie spełnia standardu ISO, jest wyświetlany komunikat z pytaniem, czy konwersja ma zostać anulowana, czy ma być kontynuowana (co spowoduje utworzenie pliku niezgodnego ze standardem).

W obiegu pracy związanym z drukiem używa się najczęściej następujących standardów PDF/X: PDF/X‑1a, PDF/X‑3 oraz (w 2007r.) PDF/X‑4. Najczęściej używanymi standardami archiwizacji PDF są formaty PDF/A‑1a oraz PDF/A‑1b (mniejsze wymagania).

Poziomy zgodności PDF

Przystępując do tworzenia plików PDF, należy wybrać odpowiednią wersję tego formatu. Wersję PDF można zmienić przełączając ustawienia lub wybierając opcję zgodności, podczas zapisywania pliku PDF lub edycji predefiniowanego ustawienia PDF.

Zazwyczaj, jeśli nie ma szczególnej potrzeby zapewniania zgodności ze starszymi wersjami, powinno używać się najnowszej wersji (w tym przypadku wersji 1.7). Najnowsza wersja zawiera wszystkie ostatnio wprowadzone funkcje i możliwości. Jeśli jednak tworzy się dokumenty, które mają być dystrybuowane na szeroką skalę, warto wybrać ustawienie Acrobat 5.0 (PDF 1.4) lub Acrobat 6.0 (PDF 1.5). Zagwarantuje to, że dokument będą mogli wyświetlić i wydrukować wszyscy użytkownicy.

W poniższej tabeli zestawiono różnice między plikami PDF o różnych ustawieniach zgodności.

Opcje ogólne dla formatu Adobe PDF

W sekcji Ogólne okna dialogowego Opcje Adobe PDF można ustawić następujące opcje:

Wyświetla opis pobrany z wybranego ustawienia predefiniowanego oraz umożliwia edycję tego opisu. Opis można wkleić ze schowka. W wyniku edycji opisu ustawień predefiniowanych do nazwy zestawu tych ustawień jest dodawane słowo “(modyfikowany)”.

W otrzymanym dokumencie PDF zostaną zachowane dane specyficzne dla programu Photoshop, w tym warstwy, kanały alfa i kolory dodatkowe. Dokumenty wygenerowane przy użyciu tej opcji będzie można otwierać tylko w programie Photoshop CS2 i jego późniejszych wersjach.

Opcja pozwala utworzyć miniaturkę kompozycji.

Plik PDF jest optymalizowany do wymagań szybkiego wyświetlania w przeglądarce internetowej.

Nowo utworzony plik PDF jest otwierany w domyślnej przeglądarce plików tego typu.

Opcje kompresji i próbkowania w dół plików Adobe PDF

Podczas zapisywania kompozycji w formacie Adobe PDF można skompresować tekst i grafikę liniową, a także zastosować kompresję i próbkowanie w dół obrazów bitmapowych. W zależności od wybranych ustawień kompresja i ponowne próbkowanie mogą znacznie zmniejszyć rozmiar pliku Adobe PDF, przy niewielkiej lub żadnej utracie szczegółów i dokładności.

Panel Kompresja w oknie dialogowym Opcje Adobe PDF jest podzielony na trzy sekcje. Każda sekcja zawiera następujące opcje kompresji i ponownego próbkowania występujących w dokumencie obrazów.

Jeżeli plik PDF ma być wykorzystywany w sieci WWW, należy zastosować zmniejszanie próbkowania w celu uzyskania większej kompresji. Próbkowanie nie jest jednak wskazane, jeżeli plik ma być drukowany w wysokiej rozdzielczości. Wybierz opcję Bez próbkowania w dół, aby wyłączyć wszystkie opcje próbkowania w dół.

Próbkowanie w dół polega na redukcji liczby pikseli obrazu. Aby przeprowadzić próbkowanie w dół należy wybrać metodę interpolacji — próbkowanie uśredniające, dwusześcienne lub podpróbkowanie — oraz podać pożądaną rozdzielczość (w pikselach na cal). Następnie należy wprowadzić rozdzielczość w polu Dla obrazów powyżej. Wszystkie obrazy o rozdzielczości większej niż podana będą próbkowane w dół.

O sposobie usuwania pikseli decyduje wybrana metoda interpolacji:

Uśrednia piksele w obszarze próbki i zastępuje cały obszar pikselem w uśrednionym kolorze w danej rozdzielczości. Inna nazwa tej metody to Ponowne próbkowanie dwuliniowe.

Wybiera piksel na środku obszaru próbki i zastępuje cały obszar kolorem tego piksela. Podpróbkowanie znacznie skraca czas przetwarzania w porównaniu z próbkowaniem uśrednionym, ale jego rezultaty są mniej płynne. Inna nazwa tej metody to Najbliższy sąsiad.

Określa kolor piksela na podstawie średniej ważonej i na ogół daje lepsze rezultaty niż prosta metoda próbkowania uśrednianego. Próbkowanie dwusześcienne jest najwolniejsze, ale najbardziej precyzyjne, i daje płynne przejścia tonalne.

Decyduje o rodzaju stosowanej kompresji.

Daje najlepsze wyniki, gdy są kompresowane obrazy kolorowe z powtarzającymi się wzorkami oraz obrazy czarno-białe z powtarzającymi się wzorkami. Kompresja typu ZIP nie powoduje utraty danych.

Opcja ta nadaje się do obrazów kolorowych i w skali szarości. Jest to metoda stratna, co oznacza, że polega na usuwaniu danych obrazu, co może negatywnie wpłynąć na jego jakość. Z drugiej strony, metoda ta ma na celu redukcję rozmiaru pliku przy minimalnej utracie informacji. Tak więc ponieważ metoda JPEG opiera się na redukcji danych, pozwala ona uzyskać znacznie mniejsze pliki niż kompresja ZIP.

Jest to nowy, międzynarodowy standard kompresji i pakowania danych obrazu. Tak jak JPEG, kompresja JPEG 2000 sprawdza się najlepiej w przypadku obrazów kolorowych i w skali szarości. Daje ona również dodatkowe korzyści np. w postaci postępowego wyświetlania oraz kompresji bezstratnej, jakiej nie da się uzyskać stosując metodę JPEG. Metoda kompresji JPEG2000 jest dostępna jedynie wtedy, gdy w menu Zgodność zaznaczona jest opcja programu Acrobat 6 (PDF 1.5), lub opcja jego późniejszej wersji.

Określa stopień zastosowanej kompresji. Dostępne opcje zależą od metody kompresji. W przypadku kompresji typu JPEG2000 dostępne są opcje Bezstratna, Minimalna, Niska, Średnia, Wysoka i Maksymalna. W przypadku kompresji JPEG dostępne są opcje Minimalna, Niska, Średnia, Wysoka i Maksymalna. Dla kompresji typu ZIP, program Photoshop udostępnia opcję 8-bitowa jakość obrazu. Opcja 8-bitowa jakość obrazu jest bezstratna, co oznacza, że przy zmniejszaniu rozmiaru z pliku nie są usuwane żadne dane, a zatem jakość obrazu nie ulega zmianie.

Opcja ta pozwala określić wielkość płytek (fragmentów) stosowanych przy kompresji obrazów metodą JPEG 2000. W przypadku optymalizacji obrazów mniejszych niż 1024 x 1024 przy użyciu niskich ustawień jakości, lepsze rezultaty daje wybranie największego rozmiaru fragmentu. Najkorzystniejsze ustawienie dla większości obrazów to 1024. Mniejsze rozmiary płytek są zwykle stosowane w przypadku obrazów o małych wymiarach (na przykład przeznaczonych do wyświetlania na telefonach komórkowych).

Obrazy o 16 bitach na kanał są konwertowane na obrazy o 8 bitach na kanał. Jeśli nie jest zaznaczona opcja konwersji obrazów 16-bitowych, jedyną dostępną metodą kompresji jest ZIP. Jeśli ustawieniem zgodności dokumentu jest Acrobat 5 (PDF 1.4) lub jego starsza wersja, opcja konwersji obrazów 16-bitowych jest niedostępna; zachodzi natomiast automatyczna konwersja na obrazy o 8 bitach na kanał.

Opcje zarządzania kolorem i opcje PDF/X dla plików Adobe PDF

W sekcji Wyjście okna dialogowego Opcje Adobe PDF można ustawić opcje podane poniżej. Zależności między opcjami wyjściowymi zmieniają się w zależności od włączenia lub wyłączenia funkcji zarządzania kolorami i wybranego standardu PDF.

Określa sposób, w jaki w eksportowanym pliku Adobe PDF mają być odwzorowane informacje o kolorach. Przy konwersji obiektów kolorowych z przestrzeni RGB na CMYK należy także wybrać z menu podręcznego profil docelowy. Podczas konwersji kolorów zachowane są wszystkie informacje o kolorach dodatkowych; na przestrzeń docelową są konwertowane tylko odpowiedniki ze standardowych kolorów drukarskich.

Zachowuje dane o kolorach bez zmian.

Konwertuje wszystkie kolory na profil wybrany w sekcji Miejsce docelowe. Profil jest osadzany lub nie, zależnie od zasady dołączania profilu.

Definiuje przestrzeń docelowego urządzenia RGB lub CMYK, np. monitora lub urządzenia SWOP. Za pomocą tego profilu program Photoshop konwertuje informacje o kolorach dokumentu (zdefiniowane przez profil źródłowy w sekcji Przestrzenie robocze w oknie dialogowym ustawienia kolorówUstawienia kolorów) na przestrzeń koloru docelowego urządzenia wyjściowego.

Określa, czy do pliku ma być dołączany profil koloru.

Określa charakterystyczne warunki druku dokumentu. Profil celu wyjściowego jest wymagany, jeżeli tworzy się pliki zgodne ze standardem PDF/X. Menu to jest dostępne pod warunkiem, że w oknie dialogowym Opcje Adobe PDF wybrano standard PDF/X.

Opcja pozwala określić warunek drukowania. Ta informacja może być przydatna dla odbiorcy dokumentu PDF.

Wskaźnik do większego zbioru informacji o planowanych warunkach wydruku. W przypadku warunków druku uwzględnionych w rejestrze ICC identyfikator taki jest wprowadzany automatycznie.

Wskazuje adres WWW z dodatkowymi informacjami na temat rejestru. Adres URL jest wprowadzany automatycznie w przypadku nazw ICC.

Dodawanie zabezpieczeń do plików PDF

Zapisując plik w formacie PDF, można zabezpieczyć go hasłem i wprowadzić ograniczenia dostępu. Ograniczenia mogą dotyczyć nie tylko otwierania pliku, ale także kopiowania i wydzielania zawartości, drukowania dokumentu oraz innych funkcji.

Plik PDF może wymagać hasła do otwarcia dokumentu (hasło otwierania dokumentu) i do zmiany ustawień zabezpieczenia (hasło przyzwolenia). Jeśli w pliku ustawiane są ograniczenia dostępu, powinny zostać ustawione obydwa hasła; w innym przypadku, każdy kto otworzy plik będzie mógł usunąć ograniczenia. Jeśli plik zostanie otwarty z hasłem przyzwolenia, ograniczenia dostępu są tymczasowo wyłączane.

Metoda zabezpieczania RC4 z RSA Corporation jest używana do plików PDF chronionych hasłem. Zależnie od ustawień zgodności (w kategorii Ogólne), poziom szyfrowania może być wysoki lub niski.

Zapisywanie ustawień domyślnych Adobe PDF

Chociaż domyślne ustawienia predefiniowane formatu PDF są wystarczające w większości sytuacji, istnieją procedury, w których trzeba wyjść poza zestaw ustawień wbudowanych i utworzyć własny zestaw ustawień formatu PDF. Własne ustawienia predefiniowane można zapisać na przyszłość. Będzie można korzystać z nich w programie Photoshop i innych programach usługi Adobe Creative Cloud.

W programie Photoshop ustawienia te można zapisać, albo wybierając polecenie Ustawienia Adobe PDF, albo klikając na przycisku Zapisz ustawienia w oknie dialogowym Zapisz Adobe PDF. Ustawienia Adobe PDF są zapisywane z rozszerzeniem joboptions. Pliki z takim rozszerzeniem, dostosowane do konkretnych zastosowań, można uzyskać również od firmy poligraficznej czy producenta drukarki.

Wczytywanie, zmiana lub usuwanie predefiniowanych ustawień Adobe PDF

Ustawienia predefiniowane plików Adobe PDF (ustawienia procesu twórczego) są dostępne zarówno w programie Photoshop, jak i innych produktach firmy Adobe. Okno dialogowe Ustawienia predefiniowane Adobe PDF umożliwia zapisywanie, wczytywanie, edytowanie i usuwanie ustawień predefiniowanych formatu Adobe PDF.