Tworzenie obrazów do materiałów wideo

W programie Photoshop można tworzyć obrazy w różnych proporcjach, dzięki czemu będą one prawidłowo wyświetlane na różnych urządzeniach - np. na monitorach. Aby skompensować skalowanie przy dodawaniu gotowego obrazu do materiału wideo, można wybrać jedną z opcji wideo w oknie dialogowym Nowy.

Bezpieczne strefy

Ustawienie predefiniowane Film i wideo tworzy ponadto dokument z niedrukowalnymi liniami pomocniczymi, wyznaczającymi obszar kadru i obszar napisów. Dzięki opcjom z menu Rozmiar 'można tworzyć obrazy przystosowane do konkretnych systemów wideo — NTSC, PAL lub HDTV.

Bezpieczne strefy są przydatne podczas edycji materiałów przeznaczonych do emisji lub nagrania na taśmę wideo. Większość telewizorów na rynku masowym stosuje overscanning, czyli proces polegający na odcinaniu części zewnętrznych krawędzi obrazu, co pozwala na powiększenie jego środka. Wielkość tego odcinania zależy od modelu telewizora. Aby cały materiał zmieścił się na obszarze wyświetlanym przez większość telewizorów, należy umieszczać tekst wewnątrz marginesów wyznaczających obszar napisów, a inne elementy wewnątrz marginesów wyznaczających obszar kadru.

Opcje podglądu

Wygląd obrazów przeznaczonych do wyświetlania na różnego rodzaju monitorach można sprawdzić w specjalnym trybie programu Photoshop, trybie Korekta proporcji pikseli. Jeszcze większą dokładność zapewnia polecenie Podgląd wideo, zapewniające bezpośredni podgląd pracy na urządzeniu wyświetlającym, np. monitorze wideo. Aby można było z niego skorzystać, komputer musi być podłączony do monitora za pośrednictwem łącza typu FireWire (przez port IEEE 1394). Zobacz także Podgląd dokumentu na monitorze wideo. Więcej informacji na temat standardu FireWire (IEEE 1394) można znaleźć na stronie internetowej firmy Apple.

Inne kwestie

Programy Adobe After Effects i Adobe Premiere Pro obsługują pliki PSD utworzone w programie Photoshop. Jeżeli jednak korzysta się z innych aplikacji do obróbki filmu i wideo, to tworząc przeznaczone do nich obrazy warto pamiętać o następujących kwestiach:

• Niektóre aplikacje do edycji materiału wideo umożliwiają importowanie pojedynczych warstw z wielowarstwowych plików PSD.

• Jeżeli plik zawiera przezroczystość, niektóre programy do edycji wideo potrafią ją zachować.

• Jeżeli plik używa maski warstwy lub zawiera wiele warstw, to zamiast spłaszczać warstwy, można dołączyć do pliku PSD spłaszczoną kopię obrazu. Pozwoli to osiągnąć maksymalną zgodność ze starszymi wersjami oprogramowania.

Proporcje

Proporcje klatki opisują stosunek wysokości obrazu do jego szerokości. Np. standard DV NTSC ma proporcje 4:3 (czyli szerokość 4 przy wysokości 3). Natomiast klatka typowego materiału panoramicznego ma proporcje 16:9. Niektóre kamery wideo mogą nagrywać z zastosowaniem klatek o różnych proporcjach. Wiele kamer obsługuje tryb szerokoekranowy o proporcjach 16:9. Wiele filmów kinowych nakręcono w proporcjach z jeszcze większą szerokością.

Proporcje pikseli określają stosunek szerokości pojedynczego piksela klatki do jego wysokości. W różnych standardach wideo są stosowane odmienne proporcje pikseli. Np. wiele standardów wideo stosowanych w komputerach zakłada, że klatka o proporcjach 4:3 ma 640 pikseli szerokości i 480 pikseli wysokości, co powoduje, że piksele mają kształt kwadratu. W tym przykładzie piksele mają proporcje 1:1 (są kwadratowe). Natomiast piksele w standardzie DV NTSC mają proporcję 0.91 (nie są kwadratowe). Piksele DV (cyfrowego materiału wideo), które są zawsze prostokątne, są w systemach stosujących standard NTSC układane w pionie, natomiast w systemach PAL - w poziomie.

Jeżeli prostokątne piksele wyświetli się na monitorze zakładającym kwadratowy kształt piksela, to obrazy będą zniekształcone. Na przykład, okręgi będą wyglądały jak elipsy. Jednak po odtworzeniu na monitorze telewizyjnym obrazy te będą wyglądały prawidłowo, ponieważ takie monitory stosują prostokątne piksele.

Tworzenie obrazów do użytku w materiałach wideo

Operacje wczytywania materiałów wideo

Operacje do obsługi obrazów wideo automatyzują między innymi następujące czynności: dostosowanie luminancji i nasycenia obrazu do standardów emisji, skalowanie i konwersja pikseli kwadratowych na piksele prostokątne, używane w pokazach slajdów DVD (proporcje systemów NTSC, PAL i panoramicznych), tworzenie kanału alfa ze wszystkich widocznych w danym momencie warstw, dostosowywanie obszarów obrazu podatnych na miganie (przede wszystkim cienkich linii), generowanie nakładki obejmującej obszar napisów.

Zmiana proporcji pikseli

Użytkownik może tworzyć własne proporcje pikseli w istniejących dokumentach oraz usuwać lub resetować proporcje pikseli przypisane wcześniej do dokumentu.

Przydzielanie proporcji pikseli do istniejącego dokumentu

Tworzenie własnych proporcji pikseli

Usuwanie proporcji pikseli

Resetowanie proporcji pikseli

Przygotowywanie obrazów do programu After Effects

Program After Effects może bezpośrednio importować pliki programu Photoshop (PSD) z możliwością zachowania poszczególnych warstw, stylów warstw, obszarów przezroczystych, masek warstw i warstw dopasowania (co oznacza zachowanie poszczególnych elementów animacji).

Uwaga: Najlepsze efekty można uzyskać, pracując w trybie RGB, z którego korzysta program After Effects. Program After Effects CS3 lub nowszy pozwala konwertować pliki z trybu CMYK na tryb RGB. Program After Effects 7 lub starszy nie udostępnia takiej możliwości.

Przed wyeksportowaniem wielowarstwowego pliku z programu Photoshop do użytku w programie After Effects wykonaj poniższe czynności, aby skrócić czas wyświetlania podglądu i renderowania oraz uniknąć problemów z importowaniem i aktualizowaniem warstw programu Photoshop.

• Uporządkuj i nazwij poszczególne warstwy. W przypadku zmiany nazwy warstwy lub usunięcia jej z dokumentu programu Photoshop po zaimportowaniu go do programu After Effects program After Effects nie będzie w stanie odnaleźć warstwy usuniętej lub o zmienionej nazwie. Na panelu projektu programu After Effects warstwa ta będzie oznaczona jako brakująca. (Warstwy można także zgrupować jako obiekty inteligentne. Na przykład: jeśli obiekt na pierwszym planie wykonano za pomocą zestawu warstw, a inny zestaw warstw tworzy tło, to można każdy z tych zestawów zgrupować w oddzielnym obiekcie inteligentnym, po czym animować obiekt z pierwszym planem nad nieruchomym tłem).
• Sprawdź, czy każda warstwa ma niepowtarzalną nazwę. Powielone nazwy warstw mogą powodować zamieszanie.
• Wybierz opcję Zawsze z menu Maksymalizuj zgodność plików PSD i PSB w oknie dialogowym Preferencje obsługi plików.
• W oknie Nowy dokument wybierz właściwe ustawienie predefiniowane wymiaru pikseli dla materiałów wideo i filmowych.
• Przeprowadź niezbędne korekcje kolorów, skalowanie, kadrowanie i inne zmiany w programie Photoshop, aby uniknąć konieczności dodatkowego przetwarzania obrazu w programie After Effects. (Można także przypisać do obrazu profil kolorów, który będzie odpowiadał typowi planowanego wyjścia, np. Rec. 601 NTSC lub Rec. 709. Program After Effects potrafi odczytać osadzone profile kolorów i odpowiednio zinterpretować kolory obrazu.