Tworzenie animacji z osią czasu

Podczas animowania zawartości warstwy w trybie osi czasu w panelu Oś czasu należy ustawić klatki kluczowe, przesuwając wskaźnik czasu bieżącego do innego miejsca w czasie lub innej klatki, a także modyfikując położenie, krycie lub styl zawartości warstwy. Program Photoshop automatycznie dodaje lub modyfikuje serie klatek umieszczonych pomiędzy dwiema istniejącymi klatkami, równomiernie różnicując atrybuty warstw (położenie, krycie lub parametry efektów) w nowych klatkach tak, aby wywołać wrażenie ruchu lub transformacji.

Aby na przykład warstwa stopniowo zanikała, ustaw jej krycie w klatce początkowej na 100%, a następnie kliknij stoper Krycie dla tej warstwy. Następnie przesuń wskaźnik czasu bieżącego do czasu lub numeru klatki końcowej i ustaw krycie tej warstwy na 0%. Program Photoshop przeprowadzi automatyczną interpolację klatek między klatką początkową a końcową, równomiernie zmniejszając krycie warstwy w nowych klatkach.

Oprócz automatycznej interpolacji klatek animacji przez program Photoshop, można również tworzyć animacje rysowane ręcznie klatka po klatce, malując na pustej warstwie wideo.

Aby utworzyć animację z osią czasu, skorzystaj z następującego ogólnego obiegu pracy.

1. Utwórz nowy dokument.

Określ rozmiar i zawartość tła. Sprawdź, czy proporcje pikseli i wymiary są odpowiednie do tworzonej animacji. Jako tryb koloru należy ustawić RGB. Jeżeli nie istnieją specjalne wskazania do zmiany, pozostaw rozdzielczość na 72 piksele na cal, głębię bitową na 8 bitach na kanał, a proporcje pikseli - kwadratowe.

Upewnij się, że jest otwarty panel Oś czasu. W razie potrzeby kliknij strzałkę w dół na środku panelu, wybierz z menu polecenie Utwórz oś czasu wideo, a następnie kliknij przycisk na lewo od strzałki. Jeśli panel Oś czasu jest w trybie animacji klatek, kliknij ikonę Konwertuj na oś czasu wideo w lewym dolnym rogu panelu.

2. W menu panelu określ płynność odtwarzania osi czasu.

Określ czas trwania oraz płynność odtwarzania. Zobacz Określanie czasu trwania osi czasu i płynności odtwarzania.

3. Dodaj warstwę.

Warstw tła nie można animować. Aby animować tę zawartość, przekonwertuj warstwę tła na normalną warstwę lub dodaj jeden z następujących elementów:

• Nową warstwę do dodawania zawartości.

• Nową warstwę wideo na zawartość wideo.

• Nową, pustą warstwę wideo do klonowania zawartości albo do tworzenia ręcznie rysowanych animacji.

4. Dodaj zawartość do warstwy.

5. (Opcjonalnie) Dodaj maskę warstwy.

Za pomocą maski warstwy można odsłonić część zawartości warstwy. Animując maskę warstwy, można odsłaniać różne fragmenty zawartości warstwy w różnym czasie. Zobacz Dodawanie masek warstwy.

6. Przesuń wskaźnik czasu bieżącego do punktu w czasie lub numeru klatki, w którym chcesz ustawić pierwszą klatkę kluczową.

Zobacz Animowanie właściwości warstwy za pomocą klatek kluczowych.

7. Włącz obsługę klatek kluczowych dla danej właściwości warstwy.

Kliknij trójkąt obok nazwy warstwy. Trójkąt skierowany wierzchołkiem w dół wyświetla właściwości warstwy. Następnie kliknij stoper, aby ustawić pierwszą klatkę kluczową dla animowanej właściwości warstwy. Klatki kluczowe można ustawiać dla wielu właściwości warstwy naraz.

8. Przesuń wskaźnik czasu bieżącego i zmień właściwość warstwy.

Przesuń wskaźnik czasu bieżącego do czasu lub numeru klatki, który wskazuje zmianę właściwości warstwy. Możesz wykonać następujące czynności:

• Zmień położenie warstw, aby ich zawartość się poruszała.

• Zmień krycie warstw, aby zawartość pojawiała się lub znikała.

• Zmień położenie maski warstwy, aby odsłonić inne fragmenty warstwy.

• Włącz lub wyłącz maskę warstwy.

W przypadku niektórych animacji — na przykład takich, w trakcie których zmienia się kolor obiektu lub pojawia się całkiem nowa zawartość klatki — są potrzebne dodatkowe warstwy, o innej zawartości.

9. Dodaj więcej warstw z zawartością i odpowiednio zmodyfikuj ich właściwości.

10. Przesuń lub przytnij pasek czasu trwania warstwy, aby określić moment pojawienia się tej warstwy w animacji.

Zobacz Ustawianie zakresu osi czasu do podglądu.

11. Wyświetl podgląd animacji.

Za pomocą opcji w panelu Oś czasu odtwarzaj animację już podczas jej tworzenia. Obejrzyj też animację w przeglądarce internetowej. Podgląd animacji można również obejrzeć w oknie dialogowym zapisywania dla Internetu. Zobacz Wyświetlanie podglądu materiału wideo lub animacji z osią czasu.

12. Zapisz animację.

Animację można zapisać w postaci animowanego pliku GIF, używając polecenia Zapisz dla Internetu, a także jako sekwencję obrazów lub materiał wideo, używając polecenia Renderuj wideo. Można również zapisać ją w formacie PSD i zaimportować później do programu Adobe After Effects.

Animowanie właściwości warstwy za pomocą klatek kluczowych

Animować można różne właściwości warstwy, takie jak Położenie, Krycie czy Styl. Każda zmiana może przebiegać niezależnie od innych lub jednocześnie z innymi zmianami. Aby animować niezależnie różne obiekty, najlepiej utworzyć je na osobnych warstwach.

Oto kilka przykładów animowania właściwości warstw:

• Położenie można animować, dodając klatkę kluczową dla właściwości Położenie, a następnie przesuwając wskaźnik czasu bieżącego i przeciągając warstwę w oknie dokumentu.

• Animowanie krycia warstwy polega na dodaniu klatki kluczowej dla właściwości Krycie, przesunięciu wskaźnika czasu bieżącego i zmianie krycia warstwy na panelu Warstwy.

• Właściwości 3D (na przykład położenie obiektu i kamery) można animować. (Więcej informacji można znaleźć w sekcji Tworzenie animacji 3D).

Aby animować właściwość za pomocą klatek kluczowych, trzeba ustawić dla niej przynajmniej dwie takie klatki. W przeciwnym razie zmiany wprowadzone w tej właściwości będą obowiązywać przez cały czas trwania warstwy.

Każda właściwość warstwy ma swoją ikonę Stopera zmiany w czasie , którą trzeba kliknąć, aby rozpocząć animację. Gdy stoper danej właściwości zostanie uaktywniony, program Photoshop będzie automatycznie dodawał nowe klatki kluczowe przy każdej zmianie bieżącego czasu oraz wartości danej właściwości. Gdy stoper danej właściwości jest nieaktywny, to właściwość ta nie ma żadnych klatek kluczowych. Jeżeli wpisze się wartość właściwości, gdy stoper warstwy jest nieaktywny, to wartość ta będzie obowiązywać przez cały czas trwania warstwy. Wyłączenie zaznaczenia stopera spowoduje nieodwracalne usunięcie wszystkich klatek kluczowych danej właściwości.

Wybieranie metody interpolacji

Interpolacja (określana także jako generowanie klatek pośrednich) jest to proces wypełniania nieznanych wartości między wartościami znanymi. W technikach cyfrowej obróbki wideo i filmu interpolacja oznacza najczęściej generowanie nowych wartości między dwiema klatkami kluczowymi. Jeśli na przykład element graficzny ma się przesunąć na ekranie o 50 pikseli w lewo w ciągu 15 klatek, to należy ustawić jego położenie w pierwszej i w piętnastej klatce, oznaczając je jako klatki kluczowe. Program Photoshop dokona interpolacji klatek pomiędzy tymi dwiema klatkami kluczowymi. Interpolacja między klatkami kluczowymi umożliwia tworzenie animacji ruchu, krycia, stylów i oświetlenia globalnego.

Wygląd klatki kluczowej w panelu Oś czasu zależy od wybranej metody interpolacji interwału między klatkami kluczowymi.

Równomiernie zmienia animowaną właściwość między dwiema klatkami kluczowymi. Jedynym wyjątkiem jest właściwość Położenie maski warstwy, która jest przełączana skokowo między stanami „włączona” i „wyłączona”.

Zachowuje bieżące ustawienie właściwości. Ta metoda interpolacji umożliwia tworzenie efektów stroboskopowych albo nagłego znikania lub pojawiania się warstw.

Aby wybrać metodę interpolacji klatki kluczowej, wykonaj następujące czynności:

Przesuwanie wskaźnika czasu bieżącego do klatki kluczowej

Po ustawieniu pierwszej klatki kluczowej właściwości program Photoshop wyświetla nawigator klatek kluczowych. Za jego pomocą można przechodzić między klatkami kluczowymi, wprowadzać nowe lub usuwać je. Gdy romb nawigatora klatek kluczowych jest aktywny (kolor żółty), wskaźnik czasu bieżącego znajduje się dokładnie na klatce kluczowej danej właściwości warstwy. Gdy romb nawigatora klatek kluczowych nie jest aktywny (kolor szary), wskaźnik czasu bieżącego znajduje się pomiędzy klatkami kluczowymi. Strzałki po bokach pola nawigatora klatek kluczowych oznaczają, że po obu stronach bieżącego punktu w czasie istnieją inne klatki kluczowe dla danej właściwości.

Zaznaczanie klatek kluczowych

Przesuwanie klatek kluczowych

Kopiowanie i wklejanie klatek kluczowych

Klatki kluczowe dotyczące właściwości (na przykład położenia) można kopiować do tej samej właściwości na dowolnej warstwie. We wklejanych klatkach kluczowych jest odzwierciedlane skopiowane przesunięcie względem wskaźnika czasu bieżącego.

Klatki kluczowe można kopiować tylko z jednej warstwy naraz. Po wklejeniu klatek kluczowych na inną warstwę pojawią się one w stosownej właściwości warstwy docelowej. Pierwsza klatka kluczowa pojawi się w czasie bieżącym, a kolejne będą umieszczane za nią w kolejności względnej. Po wklejeniu klatki kluczowe pozostaną zaznaczone, można je więc od razu przenieść na osi czasu.

Usuwanie klatek kluczowych

Tworzenie animacji rysunkowych

Aby tworzyć animacje rysunkowe klatka po klatce, można dodać do dokumentu pustą warstwę wideo. Dodanie pustej warstwy wideo nad istniejącą warstwą wideo i zmiana krycia pustej warstwy pozwala widzieć zawartość warstwy wideo leżącej pod spodem. Umożliwia to animowanie rotoskopowe zawartości warstwy wideo przez rysowanie lub malowanie na pustej warstwie. Zobacz także Malowanie klatek na warstwach wideo.

Wstawianie, usuwanie lub powielanie pustych klatek wideo

Do pustej warstwy wideo można dodawać puste klatki wideo lub usuwać z niej takie klatki. Można także powielać istniejące (namalowane) klatki na pustych warstwach wideo.

Określanie ustawień efektu łusek cebuli

Tryb łusek cebuli wyświetla zawartość narysowaną w bieżącej klatce oraz zawartość narysowaną w otaczających ją klatkach. Dodatkowe klatki pojawiają się z kryciem określonym przez użytkownika. Dzięki temu można je odróżnić od bieżącej klatki. Tryb łusek cebuli ułatwia rysowanie animacji klatka po klatce, gdyż są w nim wyświetlane punkty odniesienia, umożliwiające pozycjonowanie podczas tworzenia obrysów i wprowadzania innych zmian.

Ustawienia efektu przenikania ujęć określają sposób wyświetlania poprzednich i kolejnych klatek w przypadku włączenia opcji przenikania ujęć. (Zobacz Omówienie panelu Oś czasu).

Otwieranie animacji wielowarstwowej

Możliwe jest otwarcie animacji zapisanych w starszych wersjach programu Photoshop w postaci wielowarstwowych plików Photoshop (PSD). Warstwy są umieszczane w panelu Oś czasu z zachowaniem oryginalnej kolejności (dolna warstwa staje się pierwszą klatką).