Informacje o kolorach

Wiedza na temat tworzenia kolorów i relacji umożliwia bardziej efektywne korzystanie z programu Photoshop. Znajomość podstaw teorii kolorów pozwoli na nieprzypadkowe tworzenie kolorów, dopasowanych do aktualnych potrzeb.

Kolory podstawowe

Addytywne kolory podstawowe to trzy kolory światła (czerwony, zielony i niebieski), tworzące w procesie łączenia w różnych kombinacjach wszystkie kolory widma widzialnego. Dodanie równych części czerwonego, niebieskiego i zielonego światła tworzy barwę białą. Całkowity brak czerwonego, niebieskiego i zielonego światła tworzy barwę czarną. Monitory komputerowe są urządzeniami tworzącymi kolor przy pomocy podstawowych kolorów addytywnych.

Subtraktywne kolory podstawowe są pigmentami, które tworzą widmo kolorów z różnych kombinacji. W odróżnieniu od monitorów drukarki używają kolorów subtraktywnych (pigmenty: niebieskozielony, karmazynowy, żółty i czarny) do tworzenia kolorów z odpowiednio określonych mieszanek. Termin „subtraktywny” jest używany, ponieważ kolory podstawowe są czyste, dopóki nie rozpocznie się ich mieszanie. W wyniku tego są uzyskiwane mniej czyste wersje kolorów podstawowych. Na przykład, kolor pomarańczowy jest tworzony w procesie subtraktywnego mieszania karmazynowego i żółtego.

Koło kolorów

Jeśli nie posiadasz jeszcze doświadczenia w dopasowywaniu komponentów kolorów, to możesz skorzystać z pomocy diagramu balansu kolorów. Koło kolorów jest używane do przewidywania wpływu zmian jednego komponentu koloru na inne kolory oraz przewidywania wyglądu kolorów tłumaczonych między modelami RGB i CMYK.

Można na przykład zmniejszyć ilość dowolnego koloru, zwiększając ilość przeciwnego koloru na kole i odwrotnie. Kolory leżące naprzeciwko siebie na standardowym kole kolorów nazywa się kolorami dopełniającymi. Ponadto, istnieje możliwość zwiększenia lub zmniejszenia udziału wybranego koloru poprzez zmianę udziału kolorów sąsiednich lub nawet sąsiednich względem koloru przeciwległego.

Na obrazach CMYK ilość karmazynowego zmniejsza się, albo poprzez bezpośrednie zmniejszenie jego udziału, albo poprzez zwiększenie jego koloru dopełniającego, którym jest zielony (kolor umieszczony na przeciwko koloru karmazynowego na kole kolorów). Na obrazach RGB ilość karmazynowego zmniejsza się, zmniejszając udział czerwonego i niebieskiego lub dodając zielonego. Wszystkie opisane zmiany dają balans kolorów z mniejszą ilością karmazynowego.

Modele, przestrzenie i tryby kolorów

Do opisu kolorów, które widzimy i których używamy w grafice cyfrowej służą modele koloru. Każdy model koloru, np. RGB, CMYK lub HSB, reprezentuje inną (zwykle numeryczną) metodę opisywania koloru.

A Przestrzeń kolorów jest jednym z wariantów modelu kolorów, w którym znajdują się kolory z wybranego gamutu. W modelu RGB występuje na przykład wiele przestrzeni kolorów: Adobe RGB, sRGB, ProPhoto RGB itd.

Każde urządzenie (np. monitor lub drukarka) posiada własną przestrzeń kolorów i może odtwarzać kolory tylko z jej zakresu. Po przeniesieniu z jednego urządzenia na drugie, kolory obrazu mogą ulec zmianie. Dzieje się tak dlatego, że każde urządzenie interpretuje wartości liczbowe RGB lub CMYK zgodnie z własną przestrzenią kolorów. System zarządzania kolorami może być użyty przy przenoszeniu stron dla zapewnienia takich samych lub zbliżonych wersji przenoszonych kolorów. 

W programie Photoshop tryb kolorów dokumentu określa model kolorów używany do wyświetlania i drukowania obrazu, z którym pracuje użytkownik. Tryby kolorów programu Photoshop są oparte na modelach kolorów używanych przy publikacji obrazów. Do wyboru są następujące tryby: RGB (Red — czerwony, Green — zielony, Blue — niebieski); CMYK (Cyan — niebieskozielony, Magenta — karmazynowy, Yellow — żółty, Black — czarny); kolor Lab (oparty na modelu CIE L* a* b*) oraz Skala szarości. Program Photoshop zawiera również wyspecjalizowane tryby generowania kolorów wyjściowych, takie jak tryb Kolor indeksowany i Bichromia. Tryby kolorów określają liczbę kolorów, liczbę kanałów oraz wielkość pliku obrazu. Tryb koloru decyduje również o tym, jakie narzędzia i formaty plików są w danej chwili dostępne.

Zobacz Tryby kolorów.

Użytkownicy, którzy posługują się kolorami w grafice, w rzeczywistości modyfikują wartości liczbowe zawarte w danym pliku. Łatwo jest myśleć o liczbach jako o kolorach, jednak te wartości liczbowe nie stanowią same w sobie bezwzględnych barw — reprezentują dany kolor tylko w przestrzeni kolorów urządzenia, na którym są wykorzystywane.

Dostosowywanie barwy, nasycenia i jasności koloru

Model HSB powstał w oparciu o sposób postrzegania barw przez człowieka i opisuje trzy główne cechy koloru:

Barwa to właściwy kolor, powstający wskutek odbicia lub przejścia światła przez obiekt. Miarą barwy jest jej położenie na standardowym kole kolorów, wyrażone w stopniach od 0° do 360°. W zwykłym języku barwa jest określana po prostu nazwą odpowiedniego koloru, np. czerwony, pomarańczowy czy zielony.

Stopień czystości koloru (zwany także czasami chrominancją). Nasycenie reprezentuje intensywność szarości w stosunku do samej barwy i jest mierzone jako wartość procentowa, gdzie 0% oznacza barwę szarą, a 100% barwę całkowicie nasyconą. Na standardowym kole kolorów nasycenie rośnie od środka ku krawędziom.

Jasność jest to względna jaskrawość koloru, mierzona jako wartość procentowa, gdzie 0% odpowiada czerni, a 100% bieli.